Guardian: Γιατί η μάχη για το Ντονμπάς θα είναι πολύ διαφορετική από την επίθεση στο Κίεβο

Η τραγωδία που είδε το φως μέσα από ερείπια της Μπούτσα και της Μποροντιάνκα επισκίασε κάθε ίχνος αισιοδοξίας που το Κίεβο άντεξε. Ωστόσο, η ήττα των ρωσικών δυνάμεων στο βορρά σηματοδοτεί μια καμπή στον πόλεμο. Μεσοπρόθεσμα, η Ουκρανία θα επιβιώσει. Αλλά για τους στρατιώτες της δεν υπάρχει ανάπαυλα, επειδή η Μόσχα έχασε τον πρωταρχικό της στόχο, αλλά έστρεψε το βλέμμα της στο Ντονμπάς, όπου επίκειται μια μεγάλη επίθεση.

Το Ντονμπάς βρίσκεται σε πόλεμο εδώ και οκτώ χρόνια. Περισσότεροι από 90 Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν το 2021 υπερασπιζόμενοι τη γραμμή επαφής. Από το τέλος Φεβρουαρίου, οι ουκρανικές θέσεις δέχονται τακτικά πυρά πυροβολικού, με κινητοποιημένους πολίτες από το Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ που κατέχονται από τη Ρωσία να ωθούνται σε επιθέσεις στα ουκρανικά χαρακώματα.

Ο στόχος αυτής της ρωσικής δραστηριότητας ήταν να σταθεροποιήσει τους 40.000 Ουκρανούς στρατιώτες στην περιοχή Επιχειρήσεων των Κοινών Δυνάμεων (JFO), εμποδίζοντάς τους να επηρεάσουν τις μάχες για τη Μαριούπολη, το Χάρκοβο ή το Κίεβο.

Τις επόμενες μέρες το JFO πρόκειται να γίνει το επίκεντρο της ρωσικής προσοχής. Έχοντας καταλάβει έναν χερσαίο διάδρομο από το Ροστόφ στο Χερσώνα, οι ρωσικές δυνάμεις ετοιμάζονται να χτυπήσουν βόρεια για να κόψουν τις γραμμές τροφοδοσίας στο Ντόνετσκ. Περαιτέρω ρωσικές μονάδες -μερικές νεοσύστατες και άλλες επανατοποθετημένες- σχηματίζονται για να σπρώξουν νότια γύρω από το Λουγκάνσκ από το Χάρκοβο και να ολοκληρώσουν την περικύκλωση.

Η μάχη θα είναι πολύ διαφορετική από την προέλαση στο Κίεβο. Οι ρωσικές μονάδες στην αρχή του πολέμου δεν ήταν έτοιμες για σκληρές μάχες. Πλέον οι ρωσικές αεράμυνες έχουν καλή κάλυψη πάνω από το Ντονμπάς και πιθανότατα θα είναι σε θέση να φέρουν σημαντική αεροπορική ισχύ. Σε συνδυασμό με το πλεονέκτημά τους στο πυροβολικό και το γεγονός ότι οι μάχες θα είναι στην ύπαιθρο και όχι στα αστικά κέντρα, τα ουκρανικά στρατεύματα θα πρέπει να κάνουν ελιγμούς για να επιβιώσουν.

Την ίδια στιγμή οι Ρώσοι αντιμετωπίζουν μια σοβαρή πρόκληση. Οι ουκρανικές δυνάμεις στο JFO αποτελούν μερικές από τις πιο επαγγελματικές μονάδες της χώρας. Οι Ρώσοι έχουν ένα πλεονέκτημα στη δύναμη πυρός, αλλά θα πολεμήσουν σχεδόν σε αριθμητική ισοτιμία. Εάν το σχέδιό τους είναι να περικυκλώσουν το JFO, θα χρειαστεί να υπερασπιστούν τον κλοιό και από τις δύο πλευρές, και ενώ οι Ρώσοι στρατιώτες είναι πλέον καλύτερα προετοιμασμένοι, το ηθικό παραμένει πρόβλημα σε πολλές ρωσικές μονάδες.

Έχοντας δεσμεύσει την πλειοψηφία των δυνάμεών του, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πρέπει να πετύχει τους στόχους του πριν από την Παρέλαση της Ημέρας της Νίκης στις 9 Μαΐου, διαφορετικά θα αντιμετωπίσει μια σταθερή πτώση της ρωσικής μαχητικής ισχύος λόγω εξάντλησης. Αυτό είναι πιθανό να ενθαρρύνει τους Ρώσους να εφαρμόσουν πολλά από τα πιο καταστροφικά οπλικά τους συστήματα. Αλλά αν ο Πούτιν αποτύχει, τότε θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια επιλογή: να επιδιώξει μια έξοδο ή να οδηγήσει τη Ρωσία σε πολεμική βάση. Αυτό θα σήμαινε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι απλώς μια «ειδική επιχείρηση».

Για τους Ουκρανούς ο επόμενος μήνας θα είναι δύσκολος αλλά δυνητικά αποφασιστικός. Εάν η Ρωσία κατακτήσει το Ντονμπάς, μπορεί να παραμείνει σταθερή και μπορεί να σταματήσει ενώ συγκεντρώνει εφεδρείες για μια καλοκαιρινή επίθεση. Από την άλλη πλευρά, εάν η Ρωσία αποτύχει, τότε πολλές από τις μονάδες της θα βρεθούν ωθημένες προς τα εμπρός και εκτεθειμένες, σε κίνδυνο επίμονης φθοράς όπως τα στρατεύματα που υποχώρησαν πρόσφατα από το Κίεβο.

Για τον ουκρανικό στρατό οι προτεραιότητες για τη μάχη στο Ντονμπάς διαφέρουν ελαφρώς. Η συνεχής προμήθεια αντιαρματικών πυραύλων και συστημάτων αεράμυνας θα παραμείνει ανεκτίμητη. Αλλά η δύναμη θα χρειαστεί επίσης πυρομαχικά για να στοχεύσει τις ρωσικές αεράμυνες και το πυροβολικό, δημιουργώντας ευκαιρίες για τα ουκρανικά ελικόπτερα να ανεφοδιάζουν απομονωμένες μονάδες. Θα χρειαστούν σημαντική ποσότητα πυρομαχικών.

Για να ετοιμαστεί η Ουκρανία για τη μάχη στο Ντονμπάς, θα χρειαστεί να ανασυγκροτήσει ορισμένες από τις μονάδες της. Τώρα είναι λοιπόν η ώρα να αρχίσουμε να παρέχουμε μακροπρόθεσμη βοήθεια για να ανακτήσουμε την πρωτοβουλία, καταλήγει στον Guardian o δρ Jack Watling ανώτερος στρατιωτικός ερευνητής στο Royal United Services Institute (RUSI)