Ποιο είναι το πιο ψυχρό μέρος στο ηλιακό μας σύστημα

Η θερμοκρασία του διαστήματος μπορεί να φτάσει έως τους 270,45 βαθμούς Κελσίου υπό το μηδέν. Ωστόσο αυτή η θερμοκρασία δεν παρατηρείται σε όλο το ηλιακό σύστημα. Σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη, ο λεγόμενος «άδειος» χώρος είναι πολύ πιο κρύος από πλανήτες, φεγγάρια ή αστεροειδείς, επειδή δεν υπάρχει κάτι που να απορροφά την ενέργεια που προέρχεται από τον ήλιο.

Οι επιστήμονες το 2009, με τη βοήθεια του Lunar Reconnaissance Orbiter -ένα ρομποτικό διαστημόπλοιο της NASA απάντησαν στο ερώτημα «Ποιο είναι το πιο κρύο μέρος στο ηλιακό σύστημα;». Το Lunar Reconnaissance Orbiter, παρουσίασε δεδομένα που υποδηλώνουν ότι οι «σκιασμένοι κρατήρες» στον σεληνιακό νότιο πόλο θα μπορούσαν να είναι το πιο κρύο μέρος στο ηλιακό σύστημα.

Η θεωρία αυτή ενισχύθηκε αργότερα από τον μεταπτυχιακό φοιτητή Patrick O'Brien και τον σύμβουλό του Shane Byrne, πλανητικούς ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας στο Συνέδριο της Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης του 2022, οι O'Brien και Byrne εκτίμησαν ότι οι «διπλά σκιασμένοι» κρατήρες του φεγγαριού θα μπορούσαν πράγματι να είναι «οι πιο κρύες τοποθεσίες στο ηλιακό σύστημα».

Σύμφωνα με τους O'Brien και Byrne, αυτοί οι κρατήρες εκτιμάται ότι έχουν θερμοκρασίες περίπου μείον 248,15 Κελσίου αλλά θα μπορούσαν να είναι και πιο ψυχροί.

Αυτοί οι διπλά σκιασμένοι κρατήρες μπορεί να μην είναι όμως τόσο κρύοι όσο το σύννεφο Oort, ένα κέλυφος παγωμένων διαστημικών απορριμμάτων που βρίσκεται πολύ πέρα ​​από την τροχιά του Ποσειδώνα. Το θέμα ωστόσο είναι αν συμπεριλαμβάνουμε το σύννεφο Oort όταν συζητάμε για το ηλιακό μας σύστημα.

Το σύννεφο Oort θεωρείται ταυτόχρονα ως η «πιο απομακρυσμένη περιοχή του ηλιακού μας συστήματος» από τη NASA, αλλά και «πέραν» του ηλιακού μας συστήματος. Αυτή η έλλειψη σαφήνειας σημαίνει ότι μερικές φορές θεωρείται μέρος του ηλιακού συστήματος και σε άλλες ορίζεται ως το όριο μεταξύ του ηλιακού μας συστήματος και του διαστρικού χώρου. Το σύννεφο Oort θεωρείται ότι είναι μόνο «ελάχιστα συνδεδεμένο με το ηλιακό σύστημα».

Ο Ίαν Κρόφορντ, καθηγητής πλανητικής επιστήμης και αστροβιολογίας στο Birkbeck στο Ηνωμένο Βασίλειο ανέφερε: «Οι θερμοκρασίες μπορούν να μετρηθούν παρατηρώντας την ένταση της υπέρυθρης και μικροκυματικής ακτινοβολίας που εκπέμπεται από τις επιφάνειες».

«Ελλείψει τέτοιων μετρήσεων, οι θερμοκρασίες μπορούν να εκτιμηθούν με βάση την ποσότητα του ηλιακού φωτός που δέχονται», πρόσθεσε.

Μια έκρηξη «γέννησε» το ηλιακό μας σύστημα

Η διαδικασία και οι μηχανισμοί γέννησης των άστρων έχουν σε μεγάλο ποσοστό αποκωδικοποιηθεί από τους επιστήμονες. Σχετικά με τον σχηματισμό πλανητικών συστημάτων γύρω από ένα άστρο υπάρχουν ακόμη μεγάλα κενά και ερωτηματικά στην επιστημονική κοινότητα. Το ίδιο ισχύει και για το ηλιακό μας σύστημα με τους ειδικούς να μην έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να εξακριβώσουν τον τρόπο που δημιουργήθηκε. Ερευνητές του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου της Γαλλίας πραγματοποίησαν ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα το οποίο δίνει όπως υποστηρίζουν μια πειστική εξήγηση στο τι συνέβη και δημιουργήθηκαν η Γη και οι άλλοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.

Τα μοριακά νέφη που περιέχουν τα δομικά υλικά γέννηση άστρων και πλανητών μπορεί να παραμείνουν αιώνια στην ίδια «ειρηνική» και αμετάβλητη κατάσταση. Αν όμως επιδράσει πάνω τους κάποιος εξωτερικός παράγοντας τα πράγματα αλλάζουν και μπορεί ανάλογα με το είδος του εξωτερικού παράγοντα να δημιουργηθούν οι συνθήκες για τη γέννηση αρχικά ενός άστρου και στη συνέχεια πλανητών. Το ωστικό κύμα μιας έκρηξης σουπερνόβα είναι ένας τέτοιος παράγοντας αλλά οι μαθηματικές προσομοιώσεις δεν μπορούν να δείξουν με ακρίβεια τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις που συμβαίνουν μέσα στα μοριακά νέφη και τα κοσμικά φαινόμενα που εξελίσσονται στη συνέχεια όταν αυτά ενεργοποιούνται.

Οι ερευνητές προσπάθησαν και τελικά κατάφεραν να ανασυνθέσουν μια έκρηξη σουπερνόβα στο εργαστήριο και μάλιστα με μάλλον «ταπεινά» και μη αναμενόμενα υλικά όπως μια μπάλα από αφρό η οποία αναπαριστούσε το μοριακό νέφος. Το ρόλο της έκρηξης σουπερνόβα έπαιξε ένα λέιζερ που προκάλεσε ένα ωστικό κύμα το οποίο «χτύπησε» τη μπάλα και οι ερευνητές παρατήρησαν μέσα από εικόνες ακτίνων Χ τι συνέβη στη συνέχεια.

Σε δημοσίευση τους οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν από το ωστικό κύμα της έκρηξης δεν προκάλεσαν τη συγκέντρωση της ύλης με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθεί ένα πολύ μεγάλο σε μέγεθος άστρο. Αυτό που συνέβη ήταν να συσσωρευτεί η ύλη γύρω από το νεογέννητο άστρο ώστε να δημιουργηθεί ένα πλανητικό σύστημα. Οι ερευνητές δηλώνουν ότι το πείραμα τους δείχνει ότι η πιθανότερη αιτία γέννησης του ηλιακού μας συστήματος είναι μια έκρηξη σουπερνόβα.

Διαβάστε επίσης:

130 Ηλέκτρα: Ανακαλύφθηκε ο πρώτος αστεροειδής με τρεις μικρούς δορυφόρους