Σανγκάη: Πώς έφτασε σε αυτό το σημείο η πλουσιότερη πόλη της Κίνας - Το τίμημα της απόλυτης υπακοής
Σανγκάη: Γιατί ακόμη και οι πιο εύποροι κάτοικοι στην πλουσιότερη πόλη της Κίνας δεν μπορούν να βρουν τρόφιμα και τι μαρτυρά το σκληρό lockdown για το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Στο τέλος Μαρτίου, οι κινεζικές αρχές προειδοποίησαν τους κατοίκους της Σανγκάης ότι σύντομα θα παγιδευτούν στα σπίτια τους. Τους δόθηκε ελάχιστος χρόνος για να ετοιμάσουν τις προμήθειες για μία καραντίνα που όπως περίμεναν τότε θα διαρκούσε μόλις λίγες ημέρες, με στόχο την καταπολέμηση της Covid-19.
Τρεις εβδομάδες αργότερα, η μεγαλύτερη πόλη της Κίνας παραμένει σε μεγάλο βαθμό σε lockdown. Οι αρχές ξεκίνησαν νέο γύρο μαζικών τεστ σε όλη την πόλη και προειδοποίησαν τους κατοίκους ότι το lockdown, θα αρθεί μόνο σταδιακά μόλις σταματήσει η μετάδοση .
Η κυβέρνηση απέτυχε ωστόσο να προσφέρει επαρκή τροφή, οδηγώντας σε λιμοκτονίες και στην εμφάνιση μιας οικονομίας ανταλλαγής μεταξύ των κατοίκων. Η ιατρική περίθαλψη για ασθένειες που δεν σχετίζονται με τον κορονοϊό είναι δύσκολη, γεγονός που οδηγεί σε αναφορές ανθρώπων που πεθαίνουν από τραυματισμούς και ασθένειες εύκολα προβλέψιμες.
Την ίδια στιγμή, οι απελπισμένοι κάτοικοι της Σανγκάης συγκρούονται με την αστυνομία και εκφράζουν την οργή τους από τα παράθυρά τους σε μια άδεια πόλη. Ρομπότ και drones περιπολούν στους δρόμους και τους ουρανούς, στέλνοντας απόκοσμα μηνύματα που δίνουν οδηγίες στους πολίτες να παραμείνουν ήρεμοι και να «ελέγχουν την επιθυμία της ψυχής τους για ελευθερία».
Το lockdown οδήγησε επίσης σε αναταραχή της εφοδιαστικής αλυσίδας, με εκατομμύρια οδηγούς σε καραντίνα και συσσωρευμένα εμπορευματοκιβώτια. Η μεταφορά εμπορευμάτων σε έναν από τους μεγαλύτερους κόμβους παραγωγής και εξαγωγών της Κίνας μειώθηκε σχεδόν στο μισό.
Στους 36 οι νεκροί σύμφωνα με το Πεκίνο
Επιπλέον, δεν είναι σαφές πόσο έχει εξαπλωθεί η ασθένεια, πόσο αποτελεσματικά ήταν τα ακραία μέτρα και πόσοι θάνατοι έχουν καταγραφεί στην πραγματικότητα. Οι επίσημες αναφορές υποστηρίζουν ότι υπήρξαν 400.000 μολύνσεις σε μία πόλη σχεδόν 28 εκατομμυρίων κατοίκων.
Άλλοι ένδεκα ασθενείς υπέκυψαν εξαιτίας επιπλοκών της COVID-19 στη Σανγκάη τις προηγούμενες 24 ώρες, ανακοίνωσε η Επιτροπή Υγείας της οικονομικής πρωτεύουσας της Κίνας. Ο απολογισμός του τρέχοντος ξεσπάσματος της πανδημίας στον εμπορικό κόμβο, το μεγαλύτερο μέρος μέρος του οποίου εξακολουθεί να τελεί σε lockdown, έφθασε έτσι τους 36 νεκρούς.
Πώς θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι τέτοιο σε μια πόλη τόσο πλούσια και κοσμοπολίτικη όπως η Σανγκάη; Και τι μας λέει η κατάσταση για το κινεζικό πολιτικό σύστημα;
Ο Mάρκ Φρείζιερ καθηγητής στο New School της Νέας Υόρκης που μελετά την αστική πολιτική στη Σανγκάη και την Κίνα ευρύτερα εξηγεί την κατάσταση στην κινεζική μητρόπολη που αντανακλά μια κυβέρνηση δογματικά δεσμευμένη στην πολιτική «μηδενικών κρουσμάτων Covid-19»με στόχο την αποτροπή οποιασδήποτε εξάπλωσης στην κοινότητα, ακόμη και όταν η μεταδοτικότητα της παραλλαγής Όμικρον καθιστά την πολιτική αυτή βασικά ανέφικτη.
Το δόγμα μηδενικής ανοχής
«Είτε το αποκαλούμε ολοκληρωτικό είτε σκληρό αυταρχικό, τα εργαλεία υπάρχουν για να κρατούν τους ανθρώπους υπό επιτήρηση, και μάλιστα κλειδωμένους, ή να παρακολουθούν τις κινήσεις τους εάν προσπαθούν να παραβιάσουν τις απαιτήσεις καραντίνας. Νομίζω ότι η μεγαλύτερη έκπληξη είναι η έλλειψη κάλυψης βασικών αναγκών» λέει.
Η έλλειψη τροφίμων στην πλουσιότερη πόλη της Κίνας είναι κάτι που μπερδεύει και σοκάρει. «Ακόμη και πριν από δύο μήνες, δεν θα πιστεύατε ποτέ κάποιον που θα σας έλεγε ότι 25 εκατομμύρια άνθρωποι στη Σαγκάη θα τρέχουν γύρω-γύρω αναζητώντας φαγητό σε καθημερινή βάση.»
Ο Φρείζιερ πιστεύει ότι όλο αυτό έχει να κάνει με το εγχώριο εμβόλιο που σαφώς δεν αποδίδει τόσο καλά όσο τα ξένα εμβόλια. «Και δεν είναι οτι μπορείς να αλλάξεις πολιτική τόσο γρήγορα και να ακολουθήσεις μια στρατηγική τύπου «ζω με την Covid-19» που επικρατεί αλλού στον κόσμο, επειδή έχεις αυτόν τον τεράστιο ευάλωτο πληθυσμό που δεν έχει κάνει καν το εμβόλιο σε πολλές περιπτώσεις»
Ταυτόχρονα, οι αρχές θα μπορούσαν να προειδοποιήσουν περισσότερο εκ των προτέρων τους ανθρώπους να βγουν έξω και να συγκεντρώσουν προμήθειες. Αυτό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα παράπονα: ότι οι άνθρωποι δεν είχαν χρόνο να προετοιμαστούν πραγματικά για αυτό.
Στην αρχή τους είπαν, ότι πρόκειται απλώς για τετραήμερο lockdown. Και τώρα βρίσκονται σε ένα εκτεταμένο lockdown. Κυκλοφορούν ιστορίες τρόμου στα επείγοντα όπου άνθρωποι που χρειάζονται πραγματικά ιατρική περίθαλψη που δεν σχετίζεται με τον κορονοϊό απομακρύνονται και σε ορισμένες περιπτώσεις πεθαίνουν.
Παρ'ολα αυτά συνεχίζει ο Φρέιζιερ «νομίζω ότι υπερβάλλουμε όταν βλέπουμε βίντεο με απελπισμένους κατοίκους που μιλούν για την ανάγκη για φαγητό. Ακόμα κι αν φωνάζουν σε έναν τοπικό αξιωματούχο που επιτηρεί στον από κάτω δρόμο, όπως συνέβη και στν Ουχάν, όλο αυτό έχει να κάνει με τα λάθη και την άγνοια και τις διεφθαρμένες ενέργειες των τοπικών αξιωματούχων παρά με την κατάσταση, θα μπορούσαμε να πούμε»
Το τίμημα της απόλυτης υπακοής
Είναι επίσης σημαντικό να δούμε τι συμβαίνει σε άλλες πόλεις, πώς είναι εκεί οι συνθήκες καραντίνας, καθώς οι παραδόσεις τροφίμων αργούν λόγω Σανγκάης και η παροχή βασικών υπηρεσιών κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Το lockdown τέλος έχει να κάνει και με τις πολιτικές εξελίξεις. Κάθε φορά που πλησιάζει ένα συνέδριο κόμματος το φθινόπωρο, όπως φάνηκε και το 2012 είτε το 2017, η ανοχή του καθεστώτος στον κίνδυνο είναι εξαιρετικά, εξαιρετικά χαμηλή.
Έτσι, ακόμη και σε ένα έτος χωρίς πανδημία, ή ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι αξιωματούχοι σκληραίνουν τη στάση τους. Δεν πρόκειται να ανεχθούν πειράματα ή καινοτομίες στη διακυβέρνηση ή την πολιτική. Και σίγουρα δεν πρόκειται να ανεχθούν λαϊκές διαμαρτυρίες ή σημάδια κριτικής, έμμεσης ή μη, της ηγεσίας.
Οταν υπάρχουν πολιτικές εξελίξεις οι Κινέζοι λέει ο Φρέιζιερ, ακολουθούν τους κανόνες που ξέρουν: κρατάνε τους ανθρώπους υπό επιτήρηση και κλειδωμένους στη θέση τους. Σχετικά με το γεωπολιτικό κόστος ή το κόστος στη φήμης της χώρας: η Κίνα δεν μπορεί πλέον να καυχιέται για τη μαγική φόρμουλα που λειτουργεί τόσο καλά- πόσο μάλλον να κάνει συμφωνίες για τα κινεζικά εμβόλια με άλλες χώρες.
Αλλά είναι πρόθυμη να πληρώσει το τίμημα. Υπάρχουν άλλες χώρες στις οποίες έχει στραμμένη την προσοχή της η Δύση, όπως λόγου χάρη η Ρωσία. Η Κίνα δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί πολύ για το τι πιστεύουν οι άνθρωποι στη Μέση Ανατολή ή τη Λατινική Αμερική για την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της, εάν αυτό σημαίνει ότι θα κερδίσει πόντους στο εγχώριο κοινό.
Διαβάστε επίσης:
Σαγκάη: To εργοστάσιο της Tesla ανοίγει ξανά αλλά οι εργάτες θα κοιμούνται στο πάτωμα