«Café Belgica», λεύκωμα του φωτογράφου Harry Gruyaert

Το πνεύμα των καφέ στο Βέλγιο είναι διαφορετικό από ό,τι στη Γαλλία, όπως διαβεβαιώνει ο φωτογράφος· «η μεγάλη διαφορά στα βέλγικα καφέ είναι ότι δεν υπάρχει πάγκος. Πρέπει να κάτσεις» διευκρινίζει. Αυτά τα δημοφιλή καφέ είναι η νεότητα του Harry Gruyaert. «Οι πιο τρελές μου νύχτες ήταν στο Βέλγιο. Αυτό το μπαρ ήταν ανοιχτό μέχρι τις 6 το πρωί έως ότου φύγει ο τελευταίος πελάτης. Παντού, τα ίδια. Οι σοβαροί άνθρωποι δεν έβγαιναν πριν τα μεσάνυχτα» θυμάται.

Δείτε την gallery:

Η πλειονότητα των φωτογραφιών στο λεύκωμα «Café Belgica» (εκδόσεις Fifty One Publication) είναι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν τις δεκαετίες του 1970 και 1980. Δείχνουν έναν κόσμο που κινδυνεύει να εξαφανιστεί· σε διάστημα μισού αιώνα, έχουν κλείσει 40.000 καφέ στο Βέλγιο και δεν απομένουν παρά περίπου 10.000. «Υπάρχουν πολύ λιγότερο αυθεντικά καφέ» λέει ο Harry Gruyaert, που τα φωτογράφισε συστηματικά, ιδιαίτερα στις Βρυξέλλες, την Αντβέρπη και τη Λιέγη. Μόνον μία από τις φωτογραφίες του δεν τραβήχτηκε στο Βέλγιο· τραβήχτηκε στην Bailleul της Γαλλίας, κοντά στα βελγο-γαλλικά σύνορα και ο φωτογράφος αναφέρεται σε αυτήν ως «ένας φλαμανδικός πίνακας», τόσο ως προς τη σύνθεση όσο και ως προς τα χρώματα ή τα πρόσωπα.

Μπιλιάρδο έως αργά το βράδι, μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες τυλιγμένες σε υπερμεγέθη παλτά και με τσάι ή μπύρα μπροστά τους, πάρτι με κόσμο που είχε φορτώσει και όπου νέοι κατέληγαν να φιλιούνται με βουλιμία στο μέσον του μπαρ. Και το αλκοόλ να ρέει ανεμπόδιστα. Υπάρχει μια κάποια νοσταλγία στις φωτογραφίες του Harry Gruyaert

( https://www.instagram.com/p/Cc2xGhDsJsf/ ). Νοσταλγία για κάποια ανεμελιά, όπως πιστοποιεί η τελευταία φωτογραφία του λευκώματος το οποίο έχει αφιερώσει στους γονείς του και που τους δείχνει να κάθονται σε ένα καφέ στην Αντβέρπη.