Ζαχαροπλάστης κατηγορείται επειδή αρνήθηκε να παρασκευάσει τούρτα υπέρ του γάμου ομοφύλων

Το περιστατικό συνέβη, στη Βόρεια Ιρλανδία. Το Αρτοποιείο, αρνήθηκε στον μηνυτή να φτιάξει μια τούρτα, με αναγραφή του συνθήματος “υποστήριξη στους γάμους ομοφύλων”, με την αιτιολογία ότι ως χριστιανική επιχείρηση αδυνατεί να κατασκευάσει κάτι τέτοιο!

Η παραγγελία είχε δοθεί στους υπαλλήλους του καταστήματος και είχε προπληρωθεί. Όταν ο ιδιοκτήτης ενημερώθηκε για την παραγγελία, κάλεσε τον πελάτη και του ανακοίνωσε τους λόγους που προαναφέραμε ότι δεν μπορούσε να την παρασκευάσει, του ζήτησε συγνώμη και του επέστρεψε τα χρήματα.

Ο πελάτης προχώρησε στην κατάθεση αγωγής κατά του του αρτοποιού, για παράβαση της εκ του νόμου υποχρέωσης για παροχή αγαθών, διευκολύνσεων και υπηρεσιών και όπως είχε παραβιαστεί η αρχή απαγόρευσης των διακρίσεων.

Ο ιδιοκτήτης του ζαχαροπλαστείου από την πλευρά του, επικαλέστηκε τα σχετικά άρθρα της Σύμβασης Δικαιωμάτων του ανθρώπου, που αφορούν στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης, θρησκείας και ελευθερίας της έκφρασης.

Το Ανώτατο δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου αθώωσε τον αρτοποιό, σε αντίθεση με το Επαρχιακό, κρίνοντας ότι η έκφραση και υπεράσπιση των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, ακόμα και αν αυτό γίνεται στην εμπορική σφαίρα, δεν είναι μικρότερης σημασίας, έναντι των δικαιωμάτων των μηνυτών. Ούτε συνιστά δυσμενή μεταχείριση ή αυθαίρετη κατάχρηση, όταν οι επιχειρήσεις επιλέγουν ποιες υπηρεσίες θα παρέχουν και σε ποιους με βάση τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.

Προχώρησε δε ακόμα πιο πέρα τη σκέψη του, κρίνοντας ότι ακόμη και αν υπήρξε διάκριση σε βάρος του πελάτη, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να καταδικαστεί, καθώς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να παρέχει υπηρεσίες που έρχονται σε αντίθεση με τα βαθύτερα θρησκευτικά του πιστεύω. Υπογραμμίζοντας στην απόφασή του, ότι αυτό που μάλλον ενόχλησε περισσότερο το μηνυτή ήταν η άρνηση του ζαχαροπλάστη να προωθήσει ένα μήνυμα σε ευθεία αντίθεση με τα χριστιανικά του ιδεώδη και όχι επειδή ήταν ομόφυλος.

Ο μηνυτής αφού ηττήθηκε κατά κράτος από τα εθνικά δικαστήρια, προσέφυγε στο Δικαστήριο του Στρασβούργου, με το αιτιολογικό ότι το Ανώτατο Εθνικό Δικαστήριο είχε παραβιάσει τα δικαιώματά του, αλλά και από εκεί δεν είχε θετική έκβαση!

Μάλιστα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όχι μόνο απέρριψε την προσφυγή του ως απαράδεκτη, αλλά σημείωσε στην απόφαση του ότι ο προσφεύγων μέσω αυτής της προσφυγής, επιχείρησε να σφετεριστεί το ρόλο των εγχώριων δικαστηρίων.