Ο φωτογράφος Jamel Shabazz για την έκθεση «Eyes on the Street»
Φόρο τιμής στον φωτογράφο Jamel Shabazz και στους χιλιάδες Νεοϋορκέζους που έχουν απαθανατιστεί στο αχανές αρχείο του αποτίει η έκθεση «Jamel Shabazz: Eyes on the Street» η οποία φιλοξενείται στο The Bronx Museum. Με 150 φωτογραφίες από τη συλλογή του μουσείου και το προσωπικό αρχείο του Shabazz -πολλές εκ των οποίων βλέπουν το φως για πρώτη φορά- η έκθεση καλύπτει τέσσερις δεκαετίες φωτογραφίας δρόμου στο «Μεγάλο Μήλο». Με αφορμή την έκθεση, ο Jamel Shabazz παραχώρησε συνέντευξη στο Dazed.
Πώς και άρχισε να τραβά φωτογραφίες; «Μεγάλωσα βλέποντας, το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής μου, φωτογραφίες. Ο πατέρας μου ήταν φωτογράφος οπότε είχε μπει για τα καλά μέσα στο μυαλό μου από παιδί... η αξία των φωτογραφιών και η αγάπη μου γι' αυτό. Αλλά δεν ήταν πριν από τα 15 μου περίπου που έπιασα στα χέρια μου μια φωτογραφική μηχανή. Η μητέρα μου είχε δύο Kodak Instamatic στο σπίτι που χρησιμοποιούσε για τις κοινωνικές συνευρέσεις της και πήγα στο τοπικό Γυμνάσιό μου αρχίζοντας να φωτογραφίζω τους φίλους μου» θυμάται.
Δείτε την gallery:
Υπάρχει κάτι πολύ χαρούμενο στις φωτογραφίες του. Το αναζητούσε; «Ως επί το πλείστον, είναι κάτι που πραγματικά αναζητούσα... Ψάχνω για αγάπη και ψάχνω για χαρά. Το στοιχείο "μόδα" είναι το εξωτερικό, αλλά πραγματικά έψαχνα για τη συχνότητα της αγάπης μέσα στον καθένα. Αιχμαλώτισα (με τη φωτογραφική μηχανή) τα ναρκωτικά, την αστεγία, τον πόνο και τον αγώνα, αλλά το άλλο αντίβαρο είναι η χαρά και η αγάπη, επειδή είναι απαραίτητο. Και είναι σημαντικό για μένα, όχι μόνο να το αναγνωρίζω αλλά να το ενθαρρύνω και να γνωστοποιώ στους ανθρώπους το ότι το βλέπω και ότι είναι όμορφο να αγαπάτε ο ένας τον άλλον» τονίζει.
Για το στήσιμο της έκθεσης εξηγεί: «Ήθελα να είναι ένα σώμα δουλειάς που να λειτουργεί ως μια μορφή οπτικού φάρμακου· ότι όταν μπαίνεις στον χώρο σε κάνει να νιώθεις καλά. Έχω έναν ολόκληρο τοίχο αφιερωμένο στα παιδιά κι αυτό σημαίνει πολλά για μένα, επειδή είναι χρόνια αθωότητας. Και έβαλα στόχο να συμπεριλάβω σκόπιμα έναν τοίχο με ανθρώπους που δεν είναι πια εδώ. Από την Covid και μετά, έχασα πάνω από 70 φίλους και συνεργάτες. Σε πολλές περιπτώσεις είχα μόνο τις φωτογραφίες τους, οπότε ήθελα να γίνει γνωστή η παρουσία τους. Και τα παιδιά τους και οι οικογένειές τους μπορούν να έλθουν στην έκθεση και να δουν αυτές τις όμορφες φωτογραφίες των αγαπημένων τους. Γίνομαι πολύ συναισθηματικός επειδή, ξέρεις, μπορείς να δεις μια όμορφη φωτογραφία μιας νέας οικογένειας αλλά δεν συνειδητοποιείς ότι η νεαρή γυναίκα έπεσε θύμα των ναρκωτικών, ο νεαρός άντρας δολοφονήθηκε... Οπότε, αυτό είναι πίσω από όλη τη δουλειά μου όταν φτάνεις στη διαδικασία της επιλογής, να συνδυάσεις αυτές τις εικόνες, πίσω από τις οποίες υπάρχουν ιστορίες, σε αυτές τις εκθέσεις και σε βιβλία (http://www.jamelshabazz.com/)».
Η έκθεση «Jamel Shabazz: Eyes on the Street» στο The Bronx Museum ολοκληρώνεται στις 4 Σεπτεμβρίου.
.jfif)
