Δοκιμές πυραύλων στη Βόρεια Κορέα: Τι θέλει να πετύχει ο Κιμ Γιονγκ Ουν; «Η ουρά του σκορπιού»

Η εκτόξευση του πυραύλου, η οποία εγγράφεται στην εντατικοποίηση των οπλικών δοκιμών της Πιονγκγιάνγκ φέτος, έγινε προς «ανατολική» κατεύθυνση, ανακοίνωσε το γενικό επιτελείο εθνικής άμυνας της Νότιας Κορέας. Και είναι η πέμπτη πυραυλική δοκιμή σε διάστημα λίγων ημερών. Τι θέλει να πετύχει όμως ο Κιμ Γιονγκ Ουν;

Στρατιωτικοί αναλυτές θεωρούν οτι οι πιο πρόσφατες εκτοξεύσεις δείχνουν ότι η Βόρεια Κορέα προχωρά με ταχείς ρυθμούς στον δρόμο προς μια πλήρη και αποτελεσματική πυρηνική αποτροπή. «Από τη δική μου οπτική γωνία ειναι κινήσεις προβλέψιμες», λέει ο καθηγητής Kim Dong Yup, πρώην διοικητής του ναυτικού της Νότιας Κορέας.

«Μας εκπλήσσει επειδή υποτιμάμε τη βορειοκορεατική τεχνολογία και υποθέτουμε ότι υποφέρει αυτή τη στιγμή. Στην πραγματικότητα, η Βόρεια Κορέα σίγουρα προωθεί τις στρατιωτικές της ικανότητες ταχύτερα από ό,τι υποθέταμε». Μετά απο πρόσφατες δοκιμές, η Πιονγκγιάνγκ ισχυρίστηκε ότι έχει δοκιμάσει επιτυχώς κάτι που ονομάζεται «όχημα υπερηχητικής ολίσθησης» (HGV) και «όχημα επανεισόδου με ελιγμούς» (MARV).

Γιατί έχει σημασία αυτό;

Γιατί σημαίνει ότι η Βόρεια Κορέα αναπτύσσει τεχνολογία που μπορεί να νικήσει τα δαπανηρά και πολύπλοκα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας που έχουν αναπτύξει η Αμερική και η Ιαπωνία σε αυτήν την περιοχή.

«Φαίνεται αρκετά ξεκάθαρο ότι ο στόχος τους είναι να αναπτύξουν όπλα που μπορούν να αποφύγουν και να περιπλέξουν τις πυραυλικές άμυνες που είναι πολύ ευέλικτες και πιο δύσκολο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να προλάβουν, πόσο μάλλον να ανιχνεύσουν», λέει ο Duyeon Kim στο Κέντρο για έναν Νέο Αμερικανικό Αιώνα (Centre for a New American Century)

Ο καθηγητής Kim Dong Yup συμφωνεί: «Σε τελική ανάλυση αυτό που στοχεύει ο Βορράς είναι να εξασθενίσει το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας του εχθρού. Θέλουν να έχουν ένα σύστημα αποτροπής που μοιάζει με την ουρά του σκορπιού».

Ένας σκορπιός χρησιμοποιεί το τσίμπημα στην ουρά του για να αμυνθεί, αλλά και για να επιτεθεί και να σκοτώσει το θήραμά του. Τι απο αυτά κάνει όμως η Βόρεια Κορέα; «Ο κύριος σκοπός της Βόρειας Κορέας δεν είναι να επιτεθεί, αλλά να αμυνθεί», λέει ο καθηγητής Κιμ, προσθέτοντας ότι η χώρα προσπαθεί «να εξασφαλίσει μια διαφοροποιημένη αποτρεπτική ικανότητα».

Αυτή είναι μια ευρέως διαδεδομένη άποψη μεταξύ της κοινότητας παρακολούθησης της Βόρειας Κορέας. Και όμως η Πιονγκγιάνγκ πάει πολύ πιο πέρα ​​από το σημείο στο οποίο η συμβατική και πυρηνική της ικανότητα έχει γίνει αποτελεσματικός αποτρεπτικός παράγοντας έναντι επιθέσεων από τον Νότο ή από τις ΗΠΑ, αν και οι δύο έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν τρέφουν φιλοδοξίες να επιτεθούν ή να καταστρέψουν το καθεστώς της Βόρειας Κορέας .

Γιατί λοιπόν ο ηγεμόνας αυτού του μικρού, φτωχού κράτους συνεχίζει να ξοδεύει από το ένα πέμπτο έως το ένα τέταρτο του ΑΕΠ του στον στρατό; Ο Aνκίτ Πάντα στο Carnegie Endowment for International Peace πιστεύει ότι ένας λόγος μπορεί να είναι ότι, αντίθετα με αυτό που μπορεί να θεωρούν οι ξένοι, η Βόρεια Κορέα δεν πιστεύει ότι έχει επαρκή όπλα για να αμυνθεί σωστά.

«Έτσι ο Κιμ Γιονγκ-ουν αισθάνεται χρόνια ανασφάλεια. Νομίζω ότι δεν εμπιστεύεται κανέναν, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και της Ρωσίας, και έτσι μπορεί να αισθανθεί την ανάγκη να αναπτύξει τις δυνατότητές του πέρα ​​από αυτό που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε επαρκές» Άλλοι διαφωνούν κάθετα.

Ο καθηγητής Brian R Myers στο Πανεπιστήμιο Dongseo στην πόλη Busan της Νότιας Κορέας λέει ότι η Πιονγκγιάνγκ έχει έναν πολύ πιο φιλόδοξο στόχο για τα πυρηνικά και πυραυλικά της προγράμματα. Πιστεύει ότι η ελπίδα της Βόρειας Κορέας είναι να χρησιμοποιήσει το οπλοστάσιό της ως μοχλό για να διαπραγματευτεί μια συνθήκη ειρήνης με τη Νότια Κορέα και μια αποχώρηση των ΗΠΑ από την κορεατική χερσόνησο. Μετά από αυτό, λέει, ο Βορράς πιστεύει ότι θα είναι ελεύθερος να υποτάξει τον Νότο.

Γιατί η Βόρεια Κορέα συνεχίζει να εκτοξεύει πυραύλους;

Βραχυπρόθεσμα, η Βόρεια Κορέα έχει έναν άλλο στόχο. Για να ευδοκιμήσει, έστω και μέτρια, η Πιονγκγιάνγκ πρέπει να αρθούν οι κυρώσεις του ΟΗΕ που επιβλήθηκαν λόγω των πυρηνικών και πυραυλικών της προγραμμάτων. Και για να υπάρχει ελπίδα γι' αυτό, χρειάζεται η αμερικανική κυβέρνηση να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις.

Ιστορικά, ο τρόπος της Πιονγκγιάνγκ να προσελκύει την προσοχή της Ουάσιγκτον ήταν να δημιουργήσει μια κρίση. Και αυτό ακριβώς πιστεύουν ορισμένοι ειδικοί ότι συμβαίνει ξανά τώρα. «Τόσο ειρωνικά για μένα αυτό είναι ένα πολύ καλό σημάδι», λέει ο καθηγητής Kim Youngjun, μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Νότιας Κορέας.

«Ο Κιμ Γιονγκ Ουν θέλει να μεγιστοποιήσει τις δοκιμές πυραύλων του πριν ξεκινήσει την ειρηνευτική του πρωτοβουλία. Έτσι, θέλει να ωθήσει τον Τζο Μπάιντεν να ξεκινήσει σοβαρές διαπραγματεύσεις με έναν συγκεκριμένο οδικό χάρτη»

Αν ισχύει κάτι τέτοιο μάλλον θα απογοητευθεί. Πρώτον, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν είναι πολύ απασχολημένος με μια άλλη κρίση αυτή τη στιγμή, την Ουκρανία. Και δεύτερον, ο Μπάιντεν δεν έχει καθόλου τον ενθουσιασμό του προκατόχου του Ντόναλντ Τραμπ για συνεργασία με τη Βόρεια Κορέα.

«Οι Βορειοκορεάτες είναι πολύ καλοί στο να βάζουν τους εαυτούς τους στην ατζέντα για να τους δώσουν προτεραιότητα», λέει ο Πάντα. Αλλά προσθέτει: «Ο Τζο Μπάιντεν έχει αποκαλέσει τον Κιμ Γιονγκ Ουν τύραννο. Νομίζω ότι έχει πολύ λίγα να κερδίσει πολιτικά από το να τον δουν με τον Κιμ. Έτσι, πιστεύω ότι αυτό που θα χρειαζόταν για να ασχοληθεί ο Τζο Μπάιντεν θα ήταν μια μεγάλη κρίση».

Αν όλα αυτά ακούγονται γνωστά, τότε οι προκλήσεις έχουν πολλαπλές ερμηνείες. Το είδαμε το 2010 όταν η Πιονγκγιάνγκ βύθισε μια κορβέτα του ναυτικού της Νότιας Κορέας, την Cheonan, και στη συνέχεια λίγους μήνες αργότερα άρχισε να βομβαρδίζει ένα από τα απομακρυσμένα νησιά της Νότιας Κορέας.

Το είδαμε ξανά το 2017 όταν η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς πάνω από την Ιαπωνία και απείλησε να επιτεθεί στο Γκουάμ. Ίσως ξαναδούμε κάτι παρόμοιο τους επόμενους μήνες. «Πιστεύω ότι η πιθανότητα επιστροφής σε μια κρίση είναι πολύ πραγματική», λέει ο Πάντα

«Οι Βορειοκορεάτες θέλουν ειλικρινά να τους πάρουν στα σοβαρά οι ΗΠΑ. Μπορεί να είναι μια μικρή χώρα. Μπορεί να είναι μια χώρα που κάποτε ο Ρίτσαρντ Νίξον αποκαλούσε περίφημα τέταρτης διαλογής. Αλλά έχει πυρηνικά όπλα και θέλει ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος να το αναγνωρίσει αυτό. Δυστυχώς, νομίζω ότι οι Βορειοκορεάτες δεν πρόκειται να το πετύχουν σύντομα» καταλήγει.