Ανασκόπηση 2022: Βασίλισσα Ελισάβετ, το πρόσωπο που σημάδεψε μια εποχή

Βασίλισσα Ελισάβετ: Η ντροπαλή πριγκίπισσα που γεννήθηκε στη σκιά του θείου της και μελλοντικού βασιλιά της Αγγλίας, Εδουάρδου κατάφερε να ανέβει στο θρόνο και να παραμείνει για 70 ολόκληρα χρόνια - έως τις 8/9/2022, στρέφοντας την προσοχή του πλανήτη πάνω της - Τα παιδικά χρόνια, ο γάμος με τον Φίλιππο και η κηδεία της που αποτέλεσε το μεγαλύτερο τηλεοπτικό γεγονός του πλανήτη  
Η βασίλισσα Ελισάβετ σε τρεις διαφορετικές περιόδους της ζωής της.
gettyimages/Newsbomb.gr
18'

Αν υπάρχει ένα πρόσωπο που συζητήθηκε όσο κανείς άλλος το 2022, αυτή δεν ήταν άλλη από την βασίλισσα Ελισάβετ που μετά τον θάνατό της σήμανε τα τέλος εποχής για την μοναρχία στη Βρετανία.

Η μακροβιότερη μονάρχης του Ηνωμένου Βασιλείου θα μπορούσε να ήταν μια ηρωίδα ενός best seller, καθώς η ζωή της είχε πάντα ενδιαφέρον. Η ντροπαλή πριγκίπισσα που ανέβηκε στον θρόνο και παρέμεινε σε αυτόν για 70 ολόκληρα χρόνια κατάφερε από τα πρώτα χρόνια της βασιλείας να στρέψει την προσοχή όλων πάνω της. Η ίδια ερωτεύτηκε σε ηλικία 13 ετών τον μετέπειτα σύζυγο της, πρίγκιπα Φίλιππο, απέκτησε οικογένεια και παρά τις δυσκολίες κατάφερε να μείνει και να υπηρετήσει πιστά το Στέμμα μέχρι την τελευταία της στιγμή ζωής.

Η Ελισάβετ Β΄έφυγε από τη ζωή στις 8 Σεπτεμβρίου 2022, στις 15:10 μ.μ (ώρα Ηνωμένου Βασιλείου), στο εξοχικό της, Κάσττρο Μπαλμόραλ, σε ηλικία 96 ετών.

Η επίσημη ανακοίνωση από το Ανάκτορο του Μπάκιγχαμ αναρτήθηκε στα κάγκελα του ανακτόρου. Η ανακοίνωση έγινε στις 18:31 τοπική ώρα από τον Χιου Έντουαρντς, και διαβάστηκε από το BBC κατά τη διάρκεια ζωντανής μετάδοσης.

Νωρίτερα την ίδια μέρα οι γιατροί ανέφεραν ότι η υγεία της επιδεινώθηκε γρήγορα και την έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση. Ήδη από τις 12:30 μ.μ. τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ ανακοίνωσαν ότι η Βασίλισσα βρισκόταν υπό ιατρική επίβλεψη στο Κάστρο Μπαλμόραλ αφού οι γιατροί εξέφρασαν ανησυχία.

Μετά την ανακοίνωση του θανάτου της, η σημαία στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ κατέβηκε στο μεσίστιο. Επειδή ο νέος μονάρχης Κάρολος ήταν επίσης στο Μπαλμόραλ όταν έγινε βασιλιάς, το έθιμο της Αγγλίας επιτάσσει να παραμείνει στο κάστρο αμέσως μετά το θάνατο της μητέρας του.

Πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί έξω από τις πύλες του παλατιού του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο μετά την ανακοίνωση για να θρηνήσει τη Βασίλισσα παρά την καταρρακτώδη βροχή.

Χιλιάδες άνθρωποι έσπευσαν στα Ανάκτορα και τις επόμενες ημέρες για να αφήσουν λουλούδια. Πολλοί άλλοι, τόσο απλοί άνθρωποι όσο και σημαντικές προσωπικότητες, έκαναν αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης στέλνοντας τα συλλυπητήρια τους στη Bρετανική Bασιλική Oικογένεια και γράφοντας αφιερώματα για τη Βασίλισσα.

Η Κρατική Κηδεία της Βασίλισσας έγινε στο Λονδίνο στις 19 Σεπτεμβρίου. Συμπεριελάμβανε τρεις μεγαλοπρεπείς νεκρικές πομπές και πολλά παραδοσιακά τελετουργικά.

Όπως ήταν φυσικό στην κηδεία ήταν προσκεκλημένοι πολλοί αρχηγοί κρατών και μέλη από Βασιλικές Οικογένειες της Ευρώπης και του κόσμου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στο Ηνωμένο Βασίλειο παρακολούθησαν την κηδεία 28 εκατομμύρια άνθρωποι και στις Ηνωμένες Πολιτείες 11.4 εκατομμύρια.

Κατά την Washington Post, η κηδεία ίσως να ήταν το γεγονός που προκάλεσε τη μεγαλύτερη τηλεοπτική κάλυψη στα παγκόσμια χρονικά. Την 1η Οκτωβρίου 2022, η Βασιλική Οικογένεια ανακοίνωσε στον επίσημο λογαριασμό της στο τουίτερ ότι έλαβε περισσότερα από 50.000 συλλυπητήρια γράμματα για τον θάνατο της Βασίλισσας.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής της

Η Ελισάβετ Β΄(Ελισάβετ Αλεξάνδρα Μαρία), γεννήθηκε στις 21 Απριλίου 1926 και ανέβηκε στον βρετανικό θρόνο το 1952.

Ήταν το πρώτο παιδί του Αλβέρτου, Δούκα της Υόρκης (μετέπειτα Γεωργίου ΣΤ΄), και της συζύγου του Ελισάβετ, Δούκισσας της Υόρκης (μετέπειτα Βασίλισσας Ελισάβετ).

Ο πατέρας της ήταν ο δεύτερος γιος του Γεωργίου Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Μαρίας του Τεκ. Η μητέρα της ήταν η νεότερη κόρη του Σκωτσέζου αριστοκράτη Κλωντ Μπόους-Λάιον, 14ου Κόμη του Στράθμορ και Κίνγκχορν, και της Σεσίλια Κάβεντις-Μπέντινκ.

Η Ελισάβετ γεννήθηκε στο σπίτι των παππούδων της στο Λονδίνο. Βαπτίστηκε στις 29 Μαΐου από τον Αρχιεπίσκοπο της Υόρκης, Κόσμο Γκόρντον Λανγκ, στο Παρεκκλήσι των Ανακτόρων του Μπάκιγχαμ. Γιόρταζε τα γενέθλιά της και δεύτερη φορά, τον Μάιο ή τον Ιούνιο, χωρίς καθορισμένη ημερομηνία.

Πήρε τα ονόματα Ελισάβετ, προς τιμήν της μητέρας της, Αλεξάνδρα προς τιμήν της μητέρας του παππού της Γεωργίου Ε΄ και Μαρία προς τιμήν της μητέρας του πατέρα της. Κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας, η στενή της οικογένεια συνήθιζε να τη φωνάζει Λίλιμπετ.

Η Μαργαρίτα, η μοναδική αδερφή της Ελισάβετ, γεννήθηκε τέσσερα χρόνια μετά από εκείνη. Οι δύο πριγκίπισσες έλαβαν εκπαίδευση κατ' οίκον, υπό την επίβλεψη της μητέρας τους και της γκουβερνάντας τους Μάριον Κρώφορντ, η οποία ήταν γνωστή ως Κρόουφι. Τα μαθήματα εστιάζονταν στην ιστορία, τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και τη μουσική.

Το 1950 η Κρώφορντ δημοσίευσε μια βιογραφία της παιδικής ηλικίας της Ελισάβετ και της Μαργαρίτας, με τίτλο "Οι Μικρές Πριγκίπισσες". Το βιβλίο περιγράφει την αγάπη της Ελισάβετ για τα άλογα και τα σκυλιά, τη μεθοδικότητα και την υπευθυνότητα του χαρακτήρα της. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ σημείωσε ότι η Ελισάβετ στην ηλικία των δύο ετών είχε ένα αέρα κύρους και αντανακλαστικότητας που προκαλούν έκπληξη σε ένα νήπιο. Η ξαδέρφη της Μάργκαρετ Ρόουντς την περιέγραψε ως ένα κεφάτο μικρό κορίτσι, αλλά ιδιαίτερα λογικό και καλότροπο.

Διάδοχος του θρόνου

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του παππού της η Ελισάβετ ήταν η τρίτη στη σειρά της διαδοχής στον θρόνο, πίσω από τον θείο της Εδουάρδο, Πρίγκιπα της Ουαλίας, και τον πατέρα της Αλβέρτο, Δούκα της Υόρκης.

Μολονότι η γέννησή της δημιούργησε δημόσιο ενδιαφέρον, δεν αναμενόταν να γίνει βασίλισσα, καθώς ο θείος της ήταν νέος και πολλοί υπέθεταν ότι θα παντρευόταν και θα αποκτούσε παιδιά. Το 1936, όταν ο παππούς της Γεώργιος Ε΄ πέθανε και ο θείος της τον διαδέχτηκε στο θρόνο ως Εδουάρδος Η, η Ελισάβετ πέρασε στη δεύτερη θέση στη γραμμή της διαδοχής, καθώς ο πατέρας της βρισκόταν στην πρώτη θέση.

Αργότερα τον ίδιο χρόνο ο Εδουάρδος θα αναγκαστεί να παραιτηθεί, μετά την κρίση που θα ξεσπάσει ύστερα από πρόταση γάμου που έκανε στη διαζευγμένη Ουώλλις Σίμπσον. Κατά συνέπεια, ο πατέρας της Ελισάβετ έγινε βασιλιάς, και εκείνη έγινε διάδοχος του θρόνου. Αν οι γονείς της αποκτούσαν έναν γιο, κάτι που δεν έγινε, η Ελισάβετ θα έχανε την πρώτη θέση της διαδοχής.

Η Ελισάβετ έλαβε ιδιαίτερα μαθήματα στη συνταγματική ιστορία από τον Χένρυ Μάρτεν, αντιπρύτανη του Κολεγίου Ήτον, ενώ διδάχτηκε γαλλικά από γαλλόφωνες γκουβερνάντες που την είχαν αναλάβει.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Το Σεπτέμβριο του 1939 η Βρετανία εισήλθε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος διήρκεσε μέχρι το 1945. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, το Λονδίνο δέχτηκε ένα μεγάλο κύμα αεροπορικών βομβαρδισμών, και πολλά παιδιά απομακρύνθηκαν σε ασφαλέστερες τοποθεσίες.

Η πρόταση του υψηλόβαθμου πολιτικού Ντάγκλας Χογκ για μεταφορά των δύο πριγκιπισσών στον Καναδά, απορρίφθηκε από τη μητέρα της Ελισάβετ, η οποία δήλωσε ότι η οικογένεια δεν θα φύγει ποτέ από τη Βρετανία. Η ακριβής απάντηση ήταν «Τα παιδιά δεν φεύγουν χωρίς εμένα, εγώ δεν φεύγω χωρίς τον Βασιλιά και ο Βασιλιάς δεν εγκαταλείπει τον λαό του».

Ωστόσο οι πριγκίπισσες Ελισάβετ και Μαργαρίτα εγκαταστάθηκαν στο Κάστρο Μπαλμόραλ της Σκωτίας μέχρι τα Χριστούγεννα του 1939, όταν και μετακινήθηκαν στην Οικία Σάντριγχαμ στο Νόρφοκ. Από το Φεβρουάριο μέχρι το Μάιο του 1940 έζησαν στο Βασιλικό Οίκημα των Ουίνδσορ, ώσπου εγκαταστάθηκαν στο Κάστρο του Ουίνδσορ, όπου και πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος των επόμενων πέντε ετών του πολέμου.

Στο Κάστρο Ουίνδσορ οι πριγκίπισσες ανέβαζαν έργα παντομίμας τα Χριστούγεννα προκειμένου να βοηθήσουν οικονομικά το έργο της μητέρας τους, η οποία είχε ιδρύσει ένα οργανισμό για τη δημιουργία στρατιωτικών ενδυμασιών. Το 1940 η 14χρονη Ελισάβετ έκανε την πρώτη της ραδιοφωνική εκφώνηση στο BBC, μέσω του οποίου απευθύνθηκε σε άλλα παιδιά που είχαν απομακρυνθεί από τις πόλεις. Σε ένα μέρος από αυτή την εκφώνηση είπε: "Προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε τους γενναίους μας ναύτες, στρατιώτες και αεροπόρους, και προσπαθούμε, επίσης, να αποδείξουμε ότι συμμεριζόμαστε τον κίνδυνο και τη λύπη του πολέμου. Ξέρουμε, όπως καθένας από εμάς, ότι στο τέλος όλοι θα είμαστε καλά".

Το 1943, σε ηλικία 16 ετών, η Ελισάβετ πραγματοποίησε την πρώτη της δημόσια εμφάνισή, σε μια επίσκεψη στους φρουρούς Γρεναδιέρους, στους οποίους είχε διοριστεί συνταγματάρχης το προηγούμενο έτος. Καθώς πλησίαζαν τα 18α γενέθλιά της, η Ελισάβετ έγινε μέλος του Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με το οποίο σε περίπτωση ανικανότητας ή απουσίας του πατέρα της στο εξωτερικό μπορούσε να αναλάβει επίσημα καθήκοντα. Τον Φεβρουάριο του 1945 εντάχθηκε στη βοηθητική υπηρεσία γυναικών, ως επίτιμη ανθυπολοχαγός (Second Subaltern). Εκπαιδεύτηκε ως οδηγός και μηχανικός και προήχθη πέντε μήνες αργότερα σε επίτιμη λοχαγό (Junior Commander).

Στο τέλος του πολέμου στην Ευρώπη, στις 8 Μαΐου 1945, οι πριγκίπισσες Ελισάβετ και Μαργαρίτα ανακατεύτηκαν ανώνυμα με τα πλήθη που πανηγύριζαν στους δρόμους του Λονδίνου.

Η Ελισάβετ αργότερα δήλωσε σε μια συνέντευξη ότι η ίδια με την αδερφή της ήταν φοβισμένες μήπως αναγνωρίζονταν από τον κόσμο, ενώ όπως θυμάται όλοι γύρω της ήταν ευτυχισμένοι και ανακουφισμένοι για το τέλος του πολέμου.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, καταρτίστηκαν σχέδια για την καταστολή του Ουαλικού εθνικισμού συσχετίζοντας την Ελισάβετ στενότερα με την Ουαλία. Ουαλοί πολιτικοί πρότειναν να ονομαστεί η Ελισάβετ Πριγκίπισσα της Ουαλίας στο 18ο έτος της ηλικίας της. Η ιδέα αυτή υποστηρίχθηκε από τον υπουργό εσωτερικών Χέρμπερτ Μόρισσον, όμως απορρίφθηκε από τον Βασιλιά, επειδή θεωρούσε ότι ένας τέτοιος τίτλος μπορούσε να δοθεί αποκλειστικά σε αρσενικό διάδοχο του θρόνου και στη σύζυγό του.

Το 1946 η Ελισάβετ επισκέφτηκε και συμμετείχε στο Ουαλικό φεστιβάλ Άιστεντφοντ στο οποίο ανακηρύχτηκε επίτιμη βάρδος.

Το 1947 η Πριγκίπισσα Ελισάβετ πραγματοποίησε το πρώτο της υπερπόντιο ταξίδι, συνοδεύοντας τους γονείς της στη Νότια Αφρική. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, σε μια ραδιοφωνική εκπομπή προς την Βρετανική Κοινοπολιτεία για τα 21α γενέθλιά της, έκανε την ακόλουθη δέσμευση: "Δηλώνω ενώπιον όλων σας ότι ολόκληρη τη ζωή μου, είτε είναι μεγάλη ή σύντομη, θα είναι αφιερωμένη στην υπηρεσία σας και την υπηρεσία της μεγάλης αυτοκρατορικής μας οικογένειας στην οποίαν όλοι ανήκουμε".

Γάμος και οικογένεια

Η Ελισάβετ συνάντησε το μελλοντικό σύζυγό της, Πρίγκηπα Φίλιππο της Ελλάδας και της Δανίας το 1934 και το 1937. Οι δυο τους μάλιστα ήταν τρίτα ξαδέλφια μέσω της συγγένειάς τους με τον Χριστιανό Θ΄ της Δανίας, αλλά και μέσω της συγγένειάς τους με τη Βασίλισσα Βικτωρία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Μετά από μία άλλη συνάντηση στο Βασιλικό Ναυτικό Κολλέγιο του Ντάρτμουθ τον Ιούλιο του 1939, η Ελισάβετ, αν και μόλις 13 ετών, δήλωσε ότι είχε ερωτευτεί τον Φίλιππο, ενώ έπειτα ξεκίνησαν να ανταλλάσσουν επιστολές, κάτι που συνεχίστηκε για τα επόμενα επτά έτη. Ο αρραβώνας τους ανακοινώθηκε επίσημα στις 9 Ιουλίου 1947.

Ο αρραβώνας τους τότε δημιούργησε διαμάχη, καθώς ο Φίλιππος δεν είχε οικονομική ισχύ, ήταν γεννημένος σε άλλη χώρα και είχε αδελφές που είχαν παντρευτεί Γερμανούς ευγενείς με ναζιστικές διασυνδέσεις. Σημαντικό ήταν επίσης το γεγονός ότι ο πατέρας του Φιλίππου, Ανδρέας της Ελλάδας, είχε κριθεί ένοχος από στρατοδικείο στην Ελλάδα για ανυπακοή σε διαταγή κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία.

Η γκουβερνάντα της Ελισάβετ, Μάριον Κρώφορντ, έγραψε: «Μερικοί από τους συμβούλους του Βασιλιά δεν τον θεωρούν αρκετά καλό για εκείνη. Ήταν ένας πρίγκιπας χωρίς σπίτι ή βασίλειο...Πέρα από χαρούμενες, εκείνες οι φθινοπωρινές ημέρες πρέπει να ήταν για τη Λίλιμπετ γεμάτες από αμφιβολίες, γεμάτες από αμηχανίες, αβεβαιότητες και λύπες». Η μητέρα της Ελισάβετ είχε αναφέρει, σε μετέπειτα βιογραφίες της, ότι είχε αντιταχθεί σε αυτόν τον γάμο αρχικά, ενώ είχε δώσει στον Φίλιππο τον τίτλο «ο Ούννος». Μετέπειτα όμως είπε στον βιογράφο Τιμ Χελντ ότι ο Φίλιππος ήταν «ένας Άγγλος τζέντλεμαν».

Πριν από τον γάμο ο Φίλιππος αποποιήθηκε τους ελληνικούς και δανικούς τίτλους ευγενείας που κατείχε, προσηλυτίστηκε στον Αγγλικανισμό από την Ορθοδοξία και υιοθέτησε τον τίτλο Υπολοχαγός Φίλιπ Μαουντμπάττεν, λαμβάνοντας έτσι το επώνυμο της βρετανικής οικογένειας της μητέρας του. Λίγο πριν από τον γάμο πήρε τον τίτλο Δούκας του Εδιμβούργου και την προσφώνηση Αυτού Βασιλική Υψηλότητα.

Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος παντρεύτηκαν στις 20 Νοεμβρίου 1947 στο Αββαείο του Ουέστμινστερ. Έλαβαν 2.500 γαμήλια δώρα και 10.000 τηλεγραφήματα από όλο τον κόσμο. Επειδή η Βρετανία δεν είχε ακόμη ανακάμψει πλήρως από την καταστροφή του πολέμου, η Ελισάβετ ζήτησε να χρησιμοποιηθούν κουπόνια για να αγοραστούν τα υλικά για το νυφικό της, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Νόρμαν Χάρτνελ.

Στη μεταπολεμική Βρετανία, δεν ήταν αποδεκτό για τον Φίλιππο να έχει γερμανικές σχέσεις, ακόμα και με τις τρεις αδελφές του, οι οποίες δεν προσκλήθηκαν στο γάμο. Στον γάμο δεν προσκλήθηκε ούτε ο θείος της Ελισάβετ και πρώην Βασιλιάς της χώρας, Εδουάρδος Η.

Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος απέκτησαν τέσσερα παιδιά:

  • τον Κάρολο Γ΄
  • την Άννα, Βασιλική Πριγκίπισσα
  • τον Ανδρέα, Δούκα της Υόρκης
  • τον Εδουάρδο, Κόμη του Ουέσσεξ

Άνοδος στον θρόνο και στέψη

Κατά τη διάρκεια του 1951, η υγεία του Γεωργίου ΣΤ΄ είχε επιδεινωθεί και η Ελισάβετ συχνά τον αντικαθιστούσε σε δημόσιες εκδηλώσεις. Όταν εκείνη περιόδευσε τον Καναδά και έπειτα επισκέφθηκε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Χάρρυ Τρούμαν στην Ουάσινγκτον, τον Οκτώβριο του 1951, ο ιδιωτικός γραμματέας της, Μάρτιν Τσάρτερις, έφερε μαζί του μια πρόχειρη διακήρυξη ανόδου στο θρόνο της Ελισάβετ, σε περίπτωση που ο βασιλιάς πέθαινε ενώ εκείνη βρισκόταν στην περιοδεία.

Στις αρχές του 1952 η Ελισάβετ και ο Φίλιππος σχεδίαζαν περιοδεία στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, ενώ βρίσκονταν στην Κένυα. Στις 6 Φεβρουαρίου του 1952 και ήταν ακόμα στην Κένυα, διαδόθηκε η είδηση για το θάνατο του Βασιλιά. Ο Φίλιππος ήταν αυτός που μετέφερε τα νέα στη νέα Βασίλισσα.

Ο Μάρτιν Τσάρτερις της ζήτησε να επιλέξει όνομα για τη βασιλεία της, όμως εκείνη επέλεξε να κρατήσει το όνομα Ελισάβετ. Λίγο αργότερα ανακηρύχτηκε βασίλισσα, ενώ πλέον η επίσημη κατοικία της θα ήταν τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.

Με την άνοδο της Ελισάβετ φαινόταν πιθανό ο βασιλικός οίκος να φέρει το όνομα του συζύγου της Μαουντμπάττεν, όπως είναι το έθιμο να λαμβάνει η σύζυγος το επώνυμο του άντρα της μετά το γάμο.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ και η γιαγιά της Ελισάβετ, Βασίλισσα Μαρία, ήταν υπέρ της διατήρησης του ονόματος Ουίνδσορ ως προσδιοριστικό του βασιλικού οίκου, πείθοντας έτσι την Ελισάβετ να εκδώσει μια διακήρυξη την 9η Απριλίου 1952 με την οποία υπογραμμιζόταν ότι το Ουίνδσορ θα συνέχιζε να υφίσταται ως όνομα του βασιλικού οίκου. Ο Φίλιππος έπειτα διαμαρτυρήθηκε καθώς δεν μπορούσε να δώσει το επώνυμό του στα δικά του παιδιά.

Το 1960, μετά το θάνατο της Βασίλισσας Μαρίας το 1953 και την παραίτηση του Τσώρτσιλ το 1955, αποφασίστηκε το επώνυμο Μαουντμπάττεν-Ουίνδσορ να δίνεται στους αρσενικούς απογόνους του Φίλιππου και της Ελισάβετ που δεν φέρουν βασιλικούς τίτλους.

Παρά το θάνατο της Βασίλισσας Μαρίας στις 24 Μαρτίου, οι διαδικασίες για την ενθρόνιση της Ελισάβετ συνεχίζονταν, όπως είχε ζητήσει και η ίδια η Βασίλισσα Μαρία πριν το θάνατό της. Έτσι, στις 2 Ιουνίου 1953, σε τελετή που έγινε στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ, έγινε η ενθρόνιση, η οποία ήταν η πρώτη στέψη που μεταδόθηκε τηλεοπτικά σε όλο τον κόσμο, και η πρώτη απευθείας μετάδοση της EBU.

Χάρις στην τηλεοπτική κάλυψη, που ήταν απόφαση της ίδιας της Βασίλισσας, μπόρεσε να συμμετέχει στους εορτασμούς ολόκληρη η Κοινοπολιτεία. Εκτιμάται ότι περίπου 277 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο παρακολούθησαν την τελετή και μάλιστα πολλοί αγόρασαν την πρώτη του τηλεόραση για αυτόν τον λόγο.

Συναρπαστικά Facts Για Τη Ζωή Της

Γιόρταζε τα γενέθλιά της δύο φορές τον χρόνο

Η βασίλισσα Ελισάβετ γεννήθηκε στις 21 Απριλίου του 1926 στο Λονδίνο, αλλά εκτός απ’ τη συγκεκριμένη ημερομηνία τα γενέθλια της γιορτάζονταν ξανά κατά τη διάρκεια του «Trooping The Colour», που πραγματοποιείται τον Ιούνιο.

Το παρατσούκλι της ήταν Lilibet

Το παρατσούκλι της βασίλισσας Ελισάβετ ήταν Lilibet και τόσο η ίδια όσο και η αδερφή της Μαργαρίτα δεν πήγαν ποτέ σχολείο, αλλά εκπαιδεύτηκαν στο σπίτι. Τα πρώτα της χρόνια έζησε στο 145 Piccadilly του Λονδίνου και στο White Lodge του Richmond Park.

Ελισάβετ, η μηχανικός

Η βασίλισσα Ελισάβετ εκπαιδεύτηκε ως μηχανικός στο Λονδίνο μαζί με άλλες Βρετανίδες και μέχρι τον θάνατό της παρέμενε η πρώτη και μοναδική γυναίκα μέλος της βασιλικής οικογένειας που εντάχθηκε στις ένοπλες δυνάμεις και η μόνη εν ζωή έως το 2022 αρχηγός κράτους που υπηρέτησε στον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ερωτεύτηκε σε ηλικία μόλις 13 ετών

Τι κι εάν ήταν μόνο 13 ετών, η Ελισάβετ όταν είδε τον 18χρονο ξάδερφό της Πρίγκιπα Φίλιππο της Δανίας και της Ελλάδας δήλωσε ότι τον έχει ερωτευτεί και ότι μια μέρα θα τον παντρευτεί. Μετά από μερικά χρόνια και συγκεκριμένα στις 9 Ιουλίου του 1947 ανακοινώνεται ο αρραβώνας τους.

Αγόρασε το νυφικό της με κουπόνια

Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος παντρεύτηκαν τον φθινόπωρο του 1947, στο Αββαείο του Ουέστμινστερ. Η ίδια συνέλεξε 200 κουπόνια για να πληρώσει τα υλικά που θα φτιαχνόταν το νυφικό της, καθώς η Βρετανία ακόμη προσπαθούσε να ορθοποδήσει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το νυφικό της, σχεδιασμένο απ’ τον Norman Hartnell, ήταν ωστόσο αρκετά εντυπωσιακό, καθώς μεταξύ άλλων ήταν διακοσμημένο από 10.000 μαργαριτάρια.

Ο Τσόρτσιλ ήταν ο αγαπημένος της

Η δεύτερη πρωθυπουργική θητεία του Τσόρτσιλ διήρκησε απ’ το 1951 μέχρι το ’55 κι αυτός και η βασίλισσα τα πήγαιναν πολύ καλά. Οι δυο τους είχαν γίνει φίλοι και οι εβδομαδιαίες τους συναντήσεις από 30 λεπτά κατέληξαν να είναι δίωρες. Δεκαετίες αργότερα, όταν ρώτησαν τη βασίλισσα ποιον πρωθυπουργό χαιρόταν πιο πολύ να συναντάει, η ίδια απάντησε: «Τον Τσόρτσιλ, φυσικά, επειδή ήταν πάντα τόσο διασκεδαστικό».

Δεν χρειαζόταν διαβατήριο και άδεια οδήγησης

Από όταν ανέβηκε στο θρόνο, η βασίλισσα έχει ταξιδέψει τουλάχιστον σε 116 χώρες σε όλον τον κόσμο, αλλά δεν χρειάστηκε διαβατήριο για να πραγματοποιήσει κανένα απ’ τα ταξίδια της. Κι αυτό γιατί, εφόσον όλα τα βρετανικά διαβατήρια εκδίδονταν στο όνομα της, η ίδια δεν χρειαζόταν το δικό της. Το ίδιο ίσχυε και για την άδεια οδήγησης.

Με πληροφορίες από το wikipedia