Βεζούβιος: Τι απέγιναν τα πτώματα της πόλης του Ερκολάνο που δε βρέθηκαν ποτέ

Όταν εξερράγη ο Βεζούβιος πριν 2.000 χρόνια, η Πομπηία και οι κάτοικοί της θάφτηκαν ζωντανοί κάτω από τη στάχτη, αλλά η κοντινή πόλη Ερκολάνο εξαφανίστηκε από το χάρτη και τα πτώματα των κατοίκων της δε βρέθηκαν ποτέ.

Μία νέα έρευνα γεωλόγων του Roma Tre University και του University Federico II της Ιταλίας, που δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports, δίνει απάντηση σε αυτό το αίνιγμα.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως οι κάτοικοι της πόλης εξαϋλώθηκαν από τα καυτά αέρια της έκρηξης. Το 2018 βρέθηκαν ενδείξεις πως οι μαλακοί ιστοί και το αίμα τους έβρασαν σε μία στιγμή και το σώμα τους εξερράγη. Δύο χρόνια αργότερα βρέθηκε και ένα κρανίο το οποίο περιείχε κρυσταλλωμένο υλικό.

Οι θερμοκρασίες των 500 βαθμών Κελσίου ήταν αρκετές για να προκαλέσουν μακάβριες επιπτώσεις στο ανθρώπινο σώμα. Έτσι, οι επιστήμονες προσπάθησαν να μελετήσουν τις θερμοκρασίες που χτύπησαν την πόλη όταν εξερράγη ο Βεζούβιος το 79 μ.Χ. Μελέτησαν 40 δείγματα καμένου ξύλου από πέντε διαφορετικές τοποθεσίες της πόλης.

Το κάρβουνο αποδείχτηκε πως είναι το μόνο μέσο ικανό να καταγράψει πολλαπλά, εφήμερα, ακραία θερμικά περιστατικά, αποκαλύπτοντας έτσι για πρώτη φορά την πραγματική θερμική επίπτωση της έκρηξης του 79 μ.Χ.

Η έρευνα έδειξε πως οι θερμοκρασίες έφτασαν τους 555 βαθμούς Κελσίου όταν το πρώτο νέφος στάχτης χτύπησε την πόλη, θερμοκρασίες αρκετά υψηλές για να προκαλέσουν άμεσο θάνατο αφήνοντας μόλις λίγα εκατοστά στάχτης στο έδαφος. Τα επόμενα θερμικά κύματα έφεραν περισσότερη στάχτη σε μικρότερες θερμοκρασίες από 315 έως 465 βαθμούς Κελσίου.

Τα πυροκλαστικά κύματα ήταν στο ύψος του εδάφους και κινούνταν με βίαιο και απρόβλεπτο ρυθμό, φτάνοντας σε ταχύτητες τα εκατοντάδες μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Περιγραφές της εποχής κάνουν λόγο για σύννεφα τα οποία ταξίδευαν σαν ποτάμι στο έδαφος.

Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες, δεν ήταν μόνο οι θερμοκρασίες θανατηφόρες, αλλά και ο συνδυασμός τους με δυναμική πίεση, τοξικά αέρια και ασφυξία από την εισπνοή τέφρας. Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως τα κτίρια που υπάρχουν σήμερα γύρω από την “κόκκινη ζώνη” του Βεζουβίου και φιλοξενούν 700.000 ανθρώπους, πρέπει να ενισχυθούν για να προστατέψουν τους κατοίκους από τις θερμικές επιπτώσεις μιας μελλοντικής έκρηξης στην περίπτωση που δεν είναι εφικτή η γρήγορη εκκένωση.