Politico: «Η ανταρσία του Πριγκόζιν τελείωσε - Τι μέλλει γενέσθαι ;» Η επόμενη μέρα στη Ρωσία

Όπως το πραξικόπημα του Αυγούστου κατά του Γκορμπατσόφ το 1991, η απόπειρα εξέγερσης του Πριγκόζιν απέτυχε. Αλλά το γεγονός ότι συνέβη δείχνει ότι ο Πούτιν είναι πιο αδύναμος από όσο φαίνεται. Η μάσκα του ισχυρού άνδρα του Βλαντιμίρ Πούτιν γλιστρά και η Ουκρανία βλέπει ευκαιρίες στο χάος, γράφει το Politico.

Η βραχύβια ανταρσία του Γεβγκένι Πριγκόζιν το Σαββατοκύριακο αποκάλυψε την ισχνή λαβή του Πούτιν στους μοχλούς εξουσίας, τη διχόνοια στις τάξεις του και την αδυναμία στην άμυνα των συνόρων της ίδιας της Ρωσίας. Η ευκολία με την οποία οι μισθοφόροι της Wagner του Πριγκόζιν μπόρεσαν να πάρουν τον έλεγχο του ρωσικού εδάφους και να προελάσουν σε απόσταση 200 χιλιομέτρων από τη Μόσχα, αλλά και τα βίντεο με τους Ρώσους που τους επευφημούσαν, έδειξαν ότι το καθεστώς του Πούτιν δεν είναι ανίκητο.

«Σήμερα ο κόσμος είδε ότι τα αφεντικά της Ρωσίας δεν ελέγχουν τίποτα», είπε ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην ομιλία του το Σάββατο (24/6) «Μέσα σε μια μέρα, έχασαν πολλές από τις πόλεις τους και έδειξαν σε όλους τους Ρώσους ληστές, μισθοφόρους, ολιγάρχες και οποιονδήποτε άλλον πόσο εύκολο είναι να καταλάβουν ρωσικές πόλεις και, πιθανώς, οπλοστάσια όπλων».

Μεταβαίνοντας από τα ουκρανικά στα ρωσικά, ο Ζελένσκι συνέχισε με ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την ελίτ της Ρωσίας: «Ο άνθρωπος στο Κρεμλίνο είναι προφανώς πολύ φοβισμένος και μάλλον κρύβεται κάπου, χωρίς να εμφανίζεται. Είμαι σίγουρος ότι δεν είναι πια στη Μόσχα. Ξέρει τι φοβάται γιατί ο ίδιος δημιούργησε αυτήν την απειλή. Όλο το κακό, όλες οι απώλειες, όλο το μίσος - το υποδαυλίζει ο ίδιος. Όσο περισσότερο μπορεί να τρέχει ανάμεσα στα καταφύγιά του, τόσο περισσότερο θα χάνετε όλοι, όλοι όσοι συνδέονται με τη Ρωσία».

Ο Πούτιν, λάτρης των ιστορικών παραλληλισμών, το πρωί του Σαββάτου επικαλέστηκε το φάσμα του ρωσικού εμφυλίου πολέμου, που ξέσπασε το 1917 καθώς η χώρα πολεμούσε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο - μια ένδειξη του πόσο σοβαρά φαινόταν να βλέπει την απειλή του Πριγκόζιν.

Αλλά ίσως θα έπρεπε να κοιτάξει το αποτυχημένο πραξικόπημα του Αυγούστου του 1991 εναντίον του τότε Σοβιετικού ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Τότε, οι σκληροπυρηνικοί του Κομμουνιστικού Κόμματος, εξαγριωμένοι από τις προσπάθειες του Γκορμπατσόφ να εμβολίσει τις μεταρρυθμίσεις, συνέλαβαν τον ηγέτη στη ντάτσα του στην Κριμαία και έριξαν τα τανκς τους στη Μόσχα.

Όπως η αποτυχημένη ανταρσία του Πριγκόζιν το πραξικόπημα του Αυγούστου του 1991 ήταν βραχύβιο - διήρκεσε μόνο τρεις ημέρες. Αλλά οι συνέπειες ήταν καταστροφικές για τη Σοβιετική Ένωση, οδήγησαν σε απώλεια εμπιστοσύνης στο κομμουνιστικό καθεστώς και τον Δεκέμβριο του 1991, η ΕΣΣΔ δεν υπήρχε πια.

Ο ρόλος της Wagner στον πόλεμο του Πούτιν

Οι μισθοφόροι της Wagner έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ως ανεπίσημος βραχίονας των ενόπλων δυνάμεων του Κρεμλίνου, που στρατολογήθηκαν από τις φυλακές και τα σοκάκια της Ρωσίας, ήταν από τους πιο αναλώσιμους άνδρες του Πούτιν. Μια δύναμη ικανή για φρικιαστικές αγριότητες - συμπεριλαμβανομένων των εκτελέσεων λιποτακτών με βαριοπούλες - οι άνδρες του Πριγκόζιν ρίχτηκαν στις πιο βάναυσες μάχες.

Τον περασμένο χειμώνα, όταν οι ρωσικές δυνάμεις εξαντλήθηκαν και αποθαρρύνθηκαν στον απόηχο μιας αυξανόμενης ουκρανικής αντεπίθεσης που ανακατέλαβε το Χάρκοβο και τη Χερσώνα, η Μόσχα χρησιμοποίησε τους μισθοφόρους του Πριγκόζιν για να καλύψουν τα κενά στο μέτωπο της μάχης και να δώσουν στα τακτικά στρατεύματά του χώρο ανάσα.

Καθώς οι μισθοφόροι της Wagner κρατούσαν τη γραμμή κατά τη διάρκεια του χειμώνα, η Ρωσία ήταν σε θέση να αναπληρώσει τις λιγοστές προμήθειες όπλων της και να καλέσει και να εκπαιδεύσει ένα νέο κύμα στρατευσίμων για τα χαρακώματα. Οι δυνάμεις του Πριγκόζιν έπαιξαν επίσης καθοριστικό ρόλο στη μάχη για το Μπαχμούτ, τη στρατηγική πόλη στην ανατολική Ουκρανία που βίωσε μερικές από τις πιο σκληρές μάχες και τις μεγαλύτερες ρωσικές απώλειες στον πόλεμο.

Τι θα συμβεί τώρα με τις δυνάμεις του Πριγκόζιν;

Την Κυριακή, οι μισθοφόροι του Πριγκόζιν άρχισαν να αποχωρούν από τη νότια περιοχή Βορονέζ της Ρωσίας, η οποία βρίσκεται κατά μήκος ενός αυτοκινητόδρομου που ήθελε να χρησιμοποιήσει η ομάδα Wagner για να φτάσει στη Μόσχα, και από το Ροστόφ -ον-Ντον, τη ρωσική πόλη κοντά στα ουκρανικά σύνορα που κατέλαβε το Σάββατο.

Το ερώτημα είναι πού θα πάνε τώρα; Με τον Πριγκόζιν εκτός πορείας (και πιθανότατα να αποφεύγει όλα τα παράθυρα, τα πόμολα, τα φλιτζάνια του τσαγιού και τις ομπρέλες κατά τη διάρκεια της υποτιθέμενης εξορίας του στη Λευκορωσία), οι μισθοφόροι της Wagner 25.000 από αυτούς, αν ισχύουν όσα λέει ο Πριγκόζιν - είτε θα επιστρέψουν εκεί από όπου ήρθαν , ή θα υπογράψουν συμβάσεις με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.

Πράγματι, Ρώσοι στρατιωτικοί μπλόγκερ έχουν υποθέσει ότι ο Πριγκόζιν εξαπέλυσε την επίθεσή του στη στρατιωτική ηγεσία της χώρας ως απάντηση στο Κρεμλίνο που επιδίωκε να τον εξοντώσει ενσωματώνοντας τους μισθοφόρους του στο στρατό. (Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοΐγκού νωρίτερα αυτόν τον μήνα διέταξε όλα τα «εθελοντικά αποσπάσματα» στο μέτωπο της Ουκρανίας να υπογράψουν συμβόλαια με το υπουργείο έως την 1η Ιουλίου — στο οποίο ο Πριγκόζιν υποσχέθηκε να αντιταχθεί.)

Αλλά οι μισθοφόροι Wagner που υπογράφουν συμβόλαια μπορεί να μην κάνουν μεγάλη διαφορά στο πεδίο της μάχης τώρα. «Η Wagner εξαγόρασε χρόνο στον ρωσικό στρατό τον χειμώνα», είπε ο Μικ Ράιαν, στρατιωτικός στρατηγός και απόστρατος στρατηγός του Αυστραλιανού Στρατού. «Αλλά με ή χωρίς τη Wagner, θα είναι δύσκολο για τη Ρωσία να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο», πρόσθεσε.

«Όπως βλέπουμε τώρα, υπάρχει μεγάλη διαφορά στη βούληση και στις δύο πλευρές», είπε ο Ράιαν. «Οι Ουκρανοί είναι απόλυτα αφοσιωμένοι στη σωτηρία της χώρας τους, παλεύουν για την ελευθερία τους. Οι Ρώσοι ενδιαφέρονται λίγο να πολεμήσουν την Ουκρανία – και λίγο ενδιαφέρονται να πολεμήσουν ο ένας τον άλλον».

Και σε ποιο βαθμό μπορεί ο Πούτιν να εμπιστευτεί τους νεοσύλλεκτούς του, που ήταν έτοιμοι να εισβάλουν στη Μόσχα υπό τις διαταγές του Πριγκόζιν; «Η Ρωσία μόλις έχασε 25.000 στρατιώτες», είπε ο απόστρατος υποστράτηγος Μπεν Χότζες, πρώην στρατηγός των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη, στο Times Radio την Κυριακή, αναφερόμενος στους μισθοφόρους. «Κάθε ένας από αυτούς θα εξεταστεί με καχυποψία και θα θεωρηθεί αναξιόπιστος».

Η ταπείνωση του Πούτιν ενισχύει το Κίεβο

Με τον πόλεμο πλήρους κλίμακας στον 16ο μήνα του και τις δυνάμεις του Πούτιν να έχουν εδραιωθεί βαθιά στη νότια και ανατολική Ουκρανία, το Κίεβο αγωνίστηκε να σημειώσει σημαντικά κέρδη στην αντεπίθεσή του. Όμως τα έκτακτα γεγονότα του Σαββάτου έδωσαν στις δυνάμεις της Ουκρανίας μια αναγκαία ηθική ώθηση.

«Για τους στρατιώτες μας, αποτέλεσε κίνητρο», δήλωσε η Ουκρανή βουλευτής Kira Rudik, από το φιλελεύθερο κόμμα Holos, σε συνέντευξήστο Times Radio. «Είναι μια μεγάλη απόδειξη ότι μπορείς να πολεμήσεις τη Ρωσία και να κερδίσεις [έναντι] Ρωσίας και είναι πολύ καλό που ο κόσμος το έχει δει αυτό».

Οι δυνάμεις του Κιέβου χτυπούν ρωσικές θέσεις στη νότια και ανατολική Ουκρανία, αναζητώντας τρόπο να περάσουν τη γραμμή του Κρεμλίνου, όπως έκαναν πέρυσι. Οι φαιδρότητητες του Πριγκόζιν ανάγκασαν το Κρεμλίνο να υποστηρίξει τον έλεγχο του ρωσικού εδάφους αντί να κατευθύνει ολόκληρη τη δύναμη των ενόπλων δυνάμεών του στην Ουκρανία. Αυτό παρέχει ένα άνοιγμα για το Κίεβο — εάν μπορεί να πάρει τον εξοπλισμό που λέει ότι χρειάζεται να προωθήσει τις θέσεις της Ρωσίας.

Ο Ζελένσκι, στην ομιλία του, ανανέωσε την έκκλησή του προς τη Δύση να προμηθεύσει την Ουκρανία με περισσότερα όπλα, για να μπορέσει η χώρα να εκμεταλλευτεί τη στιγμή αδυναμίας του Πούτιν. «Τώρα είναι η ώρα να παρέχουμε όλα τα απαραίτητα όπλα», είπε ο Ζελένσκι, αναφερόμενος στα ονόματα των μαχητικών αεροσκαφών F-16 και των συστημάτων τακτικών πυραύλων αμερικανικής κατασκευής.

«Εάν οι Ουκρανοί είναι σε θέση να το εκμεταλλευτούν αυτό, ιδιαίτερα στα ανατολικά, κοντά στο Μπαχμούτ, στο τέλος της ημέρας χρειάζονται απλώς μια σημαντική ανακάλυψη», είπε ο Ράιαν, ο στρατιωτικός στρατηγός. «Αν τρυπήσουν τις ρωσικές άμυνες και κρατήσουν ανοιχτή αυτή τη διείσδυση, οι Ρώσοι θα έχουν πραγματικό πρόβλημα – είναι πολύ εύθραυστοι. Οι Ουκρανοί πρέπει να το κάνουν μόνο μια φορά. Και οι Ρώσοι θα κυνηγούν τις ουρές τους μετά».

Δυσοίωνο σημάδι για τον Πούτιν

Οι επιστολές του Πριγκόζιν με στόχο τη στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας εκμεταλλεύτηκαν τη γενική αίσθηση των συμπατριωτών του ότι η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» δεν πηγαίνει όπως θα έπρεπε, δεδομένου αυτού που θεωρούν ως στρατιωτική κατωτερότητα της Ουκρανίας.

Ενώ ο πολέμαρχος δεν κατηγόρησε ευθέως τον Πούτιν για την κακή απόδοση της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης, υπαινίχθηκε στο μπαράζ αναρτήσεών του στο Telegram αργά την Παρασκευή και τα ξημερώματα του Σαββάτου ότι ο Ρώσος πρόεδρος είχε τουλάχιστον χειραγωγηθεί από εκείνους του κύκλου του.

Το υπονοούμενο του Πριγκόζιν: Ότι ο Πούτιν δεν έχει επαφή, είναι αδύναμος, μπερδεύεται εύκολα - το ακριβώς αντίθετο της εικόνας που ο ισχυρός ηγέτης έχει καλλιεργήσει προσεκτικά τις δεκαετίες του στο τιμόνι της Ρωσίας. Και οι επιθέσεις του Πριγκόζιν φαίνεται ότι βρήκαν δεκτικό κοινό.

Οι σκηνές στο Ροστόφ, όπου πλήθη Ρώσων υποδέχτηκαν τους μισθοφόρους Wagner με τραγούδια και επευφημίες, αποκάλυψαν οτι μειώνεται υποστήριξη στα μέλη του στενού πυρήνα του Πούτιν, διαίτερα στον υπουργό Άμυνας του Σεργκέι Σοΐγκου και στον γενικό διοικητή του πολέμου στην Ουκρανία, στρατηγό Βαλερι Γκερασίμοφ.

Ίσως ακόμη πιο χαρακτηριστική ήταν η έξοδος του σούπερ σταρ της Wagner καθώς τα τανκς και οι βαριά οπλισμένες δυνάμεις του αποχώρησαν από το Ροστόφ. Τα πλήθη χειροκρότησαν, σφύριξαν, κουνούσαν σημαίες της Wagner και φώναζαν «Καλή δουλειά!" και «Βάγκνερ! Βάγκνερ!», λίγες ώρες αφότου ο Πούτιν χαρακτήρισε τον Πριγκόζιν και τους οπαδούς του προδότες.

«Νομίζω ότι αυτό που έχει δει ο κόσμος είναι ότι ο Πούτιν δεν είναι παντοδύναμος», είπε η Ρούντικ. Αναφερόμενη στη συμφωνία που διαπραγματεύτηκε ο Λευκορώσος δικτάτορας Αλεξάντερ Λουκασένκο βάσει της οποίας ο Πριγκόζιν θα αναχωρούσε για τη Λευκορωσία για να γλιτώσει τη δίωξη από τη Ρωσία, είπε: «Νομίζω ότι η κατάσταση έμοιαζε πολύ, πάρα πολύ με τον Μάγο του Οζ, όπου ο Πριγκόζιν αναζητούσε το μεγάλο και τρομερό Πούτιν και αποδείχθηκε ότι ήταν απλώς ένας άνθρωπος που ήταν πραγματικά φοβισμένος και έπρεπε να έχει έναν ηγέτη μιας άλλης χώρας, τον λεγόμενο πρόεδρο Λουκασένκο, να του μιλήσει για να λογικευτεί».

«Αυτό που συνέβη [το Σάββατο] δεν ήταν το τέλος», πρόσθεσε ο Ρούντικ. «Ήταν η αρχή, για να δείξουμε ότι ο Πούτιν δεν ελέγχει τη χώρα και ότι δεν είναι ανίκητος, και ότι αν έχεις αρκετή δύναμη μπορείς να προσπαθήσεις να τον πολεμήσεις. Και νομίζω ότι πολλά εθνικιστικά κινήματα στη Ρωσία περίμεναν την ευκαιρία».

Πηγή: Politico