Υποβρύχιο Titan: To μοιραίο ταξίδι προς το βυθό - «Άκουγαν μουσική στα κινητά στο απόλυτο σκοτάδι»

Οι πέντε επιβάτες του μοιραίου υποβρυχίου Titan πέρασαν τις τελευταίες τους στιγμές ακούγοντας μουσική στο απόλυτο σκοτάδι, βλέποντας βιοφωσφορίζοντα πλάσματα στα βάθη της θάλασσας, αποκάλυψε η σύζυγος ενός θύματος. Άρχισαν την κατάδυσή τους προς τα συντρίμμια του Τιτανικού στις 8 το πρωί της 18ης Ιουνίου. Μία ώρα και 45 λεπτά μετά την κατάδυση, στις 9.45 π.μ., χάθηκε η επαφή με το μητρικό σκάφος.

Είναι πλέον γνωστό ότι το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ κατέγραψε τον ήχο μιας έκρηξης σε εκείνο το σημείο. Πέντε ημέρες αργότερα, συντρίμμια από το υποβρύχιο βρέθηκαν στον πυθμένα της θάλασσας, 1.600 πόδια μακριά από τον Τιτανικό

Όσοι επέβαιναν στο πλοίο, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας πίσω από την αποστολή, Στόκτον Ρας, 61 ετών, ο Γάλλος ειδικός του Τιτανικού Πιέρ-Ανρί Ναρζολέ, 77 ετών, ο 58χρονος Βρετανός δισεκατομμυριούχος Χάμις Χάρντινγκ και ο πατέρας και γιος Σαχζάντα Νταγούντ 48 ετών, και Σουλεμάν 19 ετών, πιθανότατα σκοτώθηκαν ακαριαία, χωρίς να έχουν ιδέα τι συνέβαινε.

Την Κυριακή, η Κριστίν Νταγούντ, σύζυγος του Σαχζάντα και μητέρα του Σουλεμάν είπε στους New York Times για την τελική διαδρομή μέχρι την κατάβαση. Ταξίδευε στο μητρικό πλοίο Polar Prince, με την κόρη τους Aλίνα 17 ετών. Όπως είπε έφτασαν με το μητρικό πλοίο στο λιμάνι στο St John's της Νέας Γης, στη μέση της νύχτας της 15ης Ιουνίου, και απέπλευσαν για την τοποθεσία κατάδυσης.

Είπε ότι έγιναν ενημερώσεις στις 7 το πρωί και στις 7 το απόγευμα, με επιστημονικές ομιλίες και συζήτηση για τα συντρίμμια και την αποστολή. Όσοι ετοιμάζονταν να κάνουν την κατάβαση έπρεπε να φορέσουν χοντρές κάλτσες και καπέλο καθώς μπορούσαν να κρυώσουν στα βάθη και να ακολουθήσουν μια «δίαιτα χαμηλών λιπαρών» την ημέρα πριν από την κατάδυση, χωρίς καφέ το πρωί της πρώτης.

Δεν υπήρχε τουαλέτα στο πλοίο, και μόνο ένα μπουκάλι ή μια τουαλέτα τύπου camp πίσω από μια κουρτίνα. Οι επιβάτες κλήθηκαν να φορτώσουν την αγαπημένη τους μουσική στα κινητά τους τηλέφωνα, για να παίξουν μέσω ενός ηχείου Bluetooth - αν και ο Ρας απαγόρευσε τη μουσική κάντρι.

Τους προειδοποίησε επίσης ότι η κατάδυση θα γινόταν στα σκοτεινά, επειδή οι προβολείς ήταν κλειστοί για εξοικονόμηση ενέργειας για τη στιγμή που θα κατέβαιναν στον βυθό της θάλασσας. Ωστόσο, τους είπαν ότι πιθανότατα θα έβλεπαν πλάσματα που φωσφορίζουν σρο βυθό.

Είπε ότι γοητεύτηκαν με τον Τιτανικό αφού επισκέφτηκαν μια έκθεση στη Σιγκαπούρη το 2012, την 100ή επέτειο από τη βύθιση του πλοίου. Το 2019, η οικογένεια επισκέφτηκε τη Γροιλανδία και ενθουσιάστηκε από τους παγετώνες που κάλυπταν τα παγόβουνα.

Βρήκε μια αγγελία για το OceanGate και αρχικά σκόπευε να κάνει το ταξίδι με τον σύζυγό της. Ωστόσο, το ταξίδι τους καθυστέρησε λόγω της πανδημίας, και όταν κατάφεραν να το κάνουν, ο Σουλεμάν ήταν αρκετά μεγάλος για να πάει μαζί του, αντί για εκείνη. Ο έφηβος πήρε μαζί του έναν κύβο του Ρούμπικ, με την ελπίδα να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ λύσης κάτω από το νερό.

Είπε ότι ο Ρας και η σύζυγός του Γουέντι ταξίδεψαν στο Λονδίνο -όπου ζούσαν- για να τους ενημερώσουν για το ταξίδι, αλλά η τεχνικές λεπτομέρειες παρέμειναν ασαφείς. «Αυτή η μηχανική πλευρά, απλά δεν είχαμε ιδέα», είπε στους New York Times. «Εννοώ, κάθεσαι σε ένα αεροπλάνο χωρίς να ξέρεις πώς λειτουργεί ο κινητήρας». Αλλά είπε ότι παρασύρθηκαν από την ιδέα της περιπέτειας.

Η Κριστίν Νταγούντ είπε ότι ο σύζυγός της περιέγραφε τις ιστορίες του Nαρζολέ, ενός από τους κορυφαίους εμπειρογνώμονες του Τιτανικού στον κόσμο, ο οποίος ήταν μεταξύ αυτών που πέθαναν. Είπε ότι ο Γάλλος έκανε μια παρουσίαση για τις 37 προηγούμενες καταδύσεις του στον Τιτανικό και είπε στην ομάδα μια ιστορία για το πώς κάποτε ήταν «κολλημένος εκεί κάτω για τρεις ημέρες και το υποβρύχιο ήταν εκτός επικοινωνίας».

Είπε ότι ο σύζυγός της γύρισε προς το μέρος της και της είπε: «Ω, Θεέ μου, αυτό είναι τόσο ωραίο». Πρόσθεσε: «Είχε αυτή τη μεγάλη λάμψη στο πρόσωπό του μιλώντας για όλα αυτά τα τρελά πράγματα». Το πρωί της 18ης Ιουνίου, οι επιβάτες έπρεπε να βρίσκονται στο κατάστρωμα στις 5 το πρωί. Η Κριστίν είπε ότι εντυπωσιάστηκε από τον επαγγελματισμό όσων βρίσκονται στο κατάστρωμα.

«Ήταν σαν μια καλά λαδωμένη επιχείρηση— μπορούσες να δεις ότι το είχαν κάνει πολλές φορές στο παρελθόν», είπε. Ο Σουλεμάν και ο Σαχζάντα είχαν τις στολές κατάδυσής τους OceanGate καθώς και αδιάβροχο παντελόνι, ένα πορτοκαλί αδιάβροχο μπουφάν, μπότες με ατσάλι, σωσίβια και κράνη.

Σταμάτησαν για να ζυγιστούν, όπως απαιτείται, και πόζαραν για μια φωτογραφία. «Φαίνομαι αρκετά χοντρός», είπε ο Σαχζάντα με χιούμορ. «Βράζω ήδη». Ο Σουλεμάν κατέβηκε τις σκάλες για να μπει στη μηχανοκίνητη σχεδία που θα μετέφερε τους επιβάτες στην πλωτή πλατφόρμα στην οποία ήταν δεμένος ο Τιτάνας.

Ο Σαχζάντα το βρήκε λιγότερο εύκολο να φτάσει στην πλατφόρμα. «Χρειαζόταν ένα επιπλέον χέρι για να κατέβει τις σκάλες με όλο αυτό τον εξοπλισμό γιατί με τις μπότες ήταν πολύ δύσκολο», είπε. «Και η Αλίνα κι εγώ είπαμε, «Θεέ μου, ελπίζω να μην πέσει στο νερό».

Οι πέντε ανέβηκαν στο υποβρύχιο και οι δύτες έκλεισαν την καταπακτή. Κάποιος με κατσαβίδι έσφιξε όλα τα μπουλόνια. Τα πληρώματα έκαναν ελιγμούς στον Τιτάνα και το απελευθέρωσαν από την πλατφόρμα.«Ήταν ένα καλό πρωινό», είπε. Αργότερα εκείνο το πρωί, άκουσε κάποιον να λέει ότι η επικοινωνία με τον Τιτάνα είχε χαθεί. Πήγε στη γέφυρα, όπου μια ομάδα παρακολουθούσε την κάθοδο, και της είπαν να μην ανησυχεί γιατί οι επικοινωνίες μπορεί να είναι αναξιόπιστες.

Της είπαν ότι, εάν υπήρχε πρόβλημα, η αποστολή θα ματαιωνόταν και το υποβρύχιο θα έριχνε τα βάρη στο σκάφος και θα ανέβαινε στην επιφάνεια. Τότε κάποιος της είπε ότι δεν ήξεραν πού ήταν ο Τιτάνας.

«Έβλεπα επίσης τον ωκεανό, σε περίπτωση που μπορούσα να τους δω να βγαίνουν στην επιφάνεια», είπε. Ήταν στο μητρικό πλοίο όταν ήρθε η είδηση, πέντε ημέρες αργότερα, ότι τα συντρίμμια από το υποβρύχιο είχαν βρεθεί.