Το τηλεσκόπιο James Webb απαθανάτισε τον θάνατο μακρινού αστεριού
Ακόμη ένα μοναδικό στιγμιότυπο κατεγράφη από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA, αφού απαθανάτισε τα τελευταία στάδια ζωής ενός μακρινού άστρου. Οι εικόνες είναι εντυπωσιακές.
Στο βίντεο, φαίνεται το νεφέλωμα Messier 57, ένα πασίγνωστο αντικείμενο στον ουρανό, το οποίο βρίσκεται περίπου 2.600 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Το νεφέλωμα σχηματίσθηκε όταν ένα ετοιμοθάνατο αστέρι εκτόξευσε μεγάλο μέρος του υλικού στο διάστημα, δημιουργώντας ζωηρά χρωματιστά δαχτυλίδια, διαστελλόμενες φυσαλίδες και περίπλοκα, λεπτεπίλεπτα νέφη.
Οι εικόνες υψηλής ανάλυσης από την κοντινή υπέρυθρη κάμερα του τηλεσκοπίου επιδεικνύουν όχι μονάχα τη δομή του διαστελλόμενου κελύφους του νεφελώματος, αλλά και την εσωτερική περιοχή γύρω από τον κεντρικό λευκό του νάνο, ένα πολύ πυκνό αστέρι που έχει περίπου το μέγεθος ενός πλανήτη, όπως έγραψε ο Guardian. Τα πλανητικά νεφελώματα δεν έχουν καμία σχέση με πλανήτες.
«Τα αστέρια, όπως ο ήλιος, αναμένεται να πεθάνουν ως λευκοί νάνοι, εκτινάσσοντας μεγάλο μέρος του υλικού τους και στη συνέχεια, σχηματίζουν όμορφα πλανητικά νεφελώματα, τα οποία φωτίζονται από την ακτινοβολία από τα πολύ καυτά προλευκά κεντρικά αστέρια τους», ανέφερε ο καθηγητής Μάικλ Μπάρλοου, επίτιμος καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο UCL, ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας.
Οι πολύχρωμες ζώνες στο νεφέλωμα δημιουργούνται από χημικά στοιχεία, που εκπέμπουν φως σε διαφορετικά μήκη κύματος. Αναλύοντας τις εικόνες, οι αστρονόμοι ελπίζουν να μάθουν περισσότερα για τις πολύπλοκες διαδικασίες που δημιουργούν δομές νεφελωμάτων και τους κύκλους ζωής των αστεριών, αλλά και τα στοιχεία που εκτοξεύουν στο σύμπαν.
«Δεν καταλαβαίνουμε ακόμη πλήρως όλες τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, μοιάζει με κάμπια σε πεταλούδα. Το νεφέλωμα του δακτυλίου στη Λύρα είναι ένα από τα πλησιέστερα και φωτεινότερα από αυτά τα πλανητικά νεφελώματα και επομένως, ένας ιδανικός στόχος για το JWST να μελετήσει τις διαδικασίες μικρής και μεγάλης κλίμακας που λειτουργούν, προκειμένου να σχηματίσουν τις σκονισμένες μοριακές δομές που βλέπουμε σε αυτές τις εικόνες», σημείωσε ο κ. Μπάρλοου.