Τηλεσκόπιο Webb: Ένας χρόνος λειτουργίας - Οι εντυπωσιακές εικόνες που μας έστειλε

Το τηλεσκόπιο βρίσκεται στο Σημείο Λαγκράνζ 2, σε απόσταση περίπου 1,5 εκατομμύριο χιλιόμετρα από τη Γη, στην αντίθετη κατεύθυνση από τον Ήλιο

Newsbomb

nasa
ΚΟΣΜΟΣ
3'

Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Ιουλίου 2022 όταν η NASA έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες φωτογραφίες που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Jame Webb, όπως αναφέρει η ertnews.gr.

Ο διάδοχος του τηλεσκοπίου Hubble κόστους περίπου 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εκτοξεύτηκε το Δεκέμβριο του 2021 μετά από συνεργασία των διαστημικών υπηρεσιών των ΗΠΑ (NASA), της Ευρώπης (ESA), και του Καναδά (CSA).

Το τηλεσκόπιο βρίσκεται στο Σημείο Λαγκράνζ 2, σε απόσταση περίπου 1,5 εκατομμύριο χιλιόμετρα από τη Γη, στην αντίθετη κατεύθυνση από τον Ήλιο.

Το Webb έχει μάζα 6 τόνους και 6,25 φορές μεγαλύτερη συλλεκτική επιφάνεια, άρα και ευαισθησία, συγκριτικά με το Hubble. Επιπρόσθετα, έχει σημαντικά μεγαλύτερο οπτικό πεδίο, καλύπτοντας 15 φορές μεγαλύτερη ουράνια περιοχή. Το πρωτεύον κάτοπτρό του αποτελείται από 18 εξαγωνικά τμήματα, που είναι κατασκευασμένα από επιχρυσωμένο βηρύλιο, τα οποία ξεδιπλώνουν και προσαρμόζονται σχηματίζοντας ένα κάτοπτρο διαμέτρου 6,5 μέτρων.

To Webb λειτουργεί σε χαμηλότερη περιοχή συχνοτήτων από το Hubble, από ορατό φως μεγάλου μήκους κύματος έως το μέσο υπέρυθρο (0,6 έως 28,3 μm), γεγονός που το καθιστά ικανό να παρατηρεί αντικείμενα πολύ παλαιότερα και πολύ μακρύτερα από αυτά που μπορούσε να παρατηρήσει το Hubble.

Βλέποντας 13,5 δισεκατομμύρια χρόνια πίσω στο χρόνο, έχει βρει διάφορα “περίεργα” αντικείμενα, όπως μαύρες τρύπες που είναι πολύ μικρές και διάφορα νεφελώματα, εξηγεί στο ertnews.gr ο Δρ. Εμμανουήλ Σαριδάκης, κύριος ερευνητής του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. «Όμως η μεγαλύτερη ανακάλυψή που έκανε και που θέτει ερωτήματα στις θεωρίες μας είναι ότι έχει βρει πάρα πολλούς πολλούς γαλαξίες – περισσότερους από όσους περιμέναμε – που έχουν σχηματιστεί πολύ νωρίς. Κι αυτό πρέπει να το εξηγήσουμε, πρέπει ίσως να αναπροσαρμόσουμε τη θεωρία μας, αν και πρέπει να περιμένουμε περισσότερα στοιχεία».

«Από εδώ και πέρα, αναμένουμε να μας αποκαλύψει και άλλες πληροφορίες σε σχέση με το αρχέγονο σύμπαν, νέους εξωπλανήτες και περίεργα συστήματα όπως διπλούς αστέρες, αλλά όχι κάτι συνταρακτικό».

Ωστόσο, ο κ. Σαριδάκης ξεκαθαρίζει ότι είναι πολύ δύσκολο να μας δείξει ζωή από τόσο μακριά. Αλλά μπορεί να μας δείξει εξωπλανήτες που δυνητικά θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή. «Και αυτοί θα είναι αρκετοί. Από κει και πέρα αν αυτοί έχουν ζωή, θέλει άλλη έρευνα», τονίζει.

Με αφορμή και την πρόσφατη παρουσίαση «εξωγήινων όντων» στο Κονγκρέσο του Μεξικού, δηλώνει: «Ότι υπάρχει και άλλη ζωή στο σύμπαν, είναι προφανές. Το σύμπαν σφύζει από ζωή. Το να έχει έρθει η ζωή αυτή εδώ όμως είναι πρακτικά αδύνατο. Είναι άλλο το να ψάχνουμε να βρούμε κάποιο στοιχείο εξωγήινης ζωής στο σύμπαν και άλλο να την ψάχνουμε εδώ».

Δείτε παρακάτω τις πιο εντυπωσιακές εικόνες που μας έδωσε το Webb στους 14 μήνες της λειτουργίας του:

Η εικόνα του Herbig-Haro 211 αποκαλύπτει δύο πίδακες αερίου που εκτοξεύονται από νεαρό άστρο
Γνωστό και ως M57 και NGC 6720 και σχηματισμένο από ένα αστέρι που αποβάλλει τα εξωτερικά του στρώματα, το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα (Ring Nebula) βρίσκεται σχετικά κοντά στη Γη σε απόσταση περίπου 2.500 ετών φωτός μακριά
Στη φωτογραφία, απεικονίζεται ο πιο μεγεθυμένος γαλαξίας, το Τόξο της Ανατολής (Sunrise Arc) (φαίνεται σαν τόξο κόκκινου φωτός στις 5 η ώρα) που περιέχει το πιο μακρινό αστέρι που έχει εντοπιστεί ποτέ, το Earendel
Το Herbig-Haro 46/47 είναι ένα σχετικά νέο ζεύγος στενά συνδεδεμένων αστεριών, ο σχηματισμός των οποίων αναμένεται να ολοκληρωθεί σε μερικά εκατομμύρια χρόνια.
Το σύμπλεγμα νεφών γνωστό ως Ρο Οφιούχου (Rho Ophiuchi) είναι η πιο κοντινή περιοχή αστρικής γέννησης στη γη, σε απόσταση 390 έτη φωτός.
To WR 124 είναι ένα Wolf-Rayet άστρο, το οποίο παράγει μεγάλες ποσότητες σκόνης μέχρι την τελική έκρηξη σουπερνόβα. .
Το NGC 346 είναι ένα δυναμικό αστρικό σμήνος που βρίσκεται μέσα σε ένα νεφέλωμα 200.000 έτη φωτός μακριά.
Ένα πρωτο-άστρο αναπτύσσεται μέσα στο σύννεφο ύλης L1527 που το «τρέφει».
Η σκόνη σχηματίζει τους Πυλώνες της Δημιουργίας (Pillars of Creation) που μοιάζουν με οβελίσκους που εκτείνονται από κάτω αριστερά προς τα πάνω δεξιά, ενώ στις άκρες τους διακρίνονται τα νεοσχηματιζόμενα αστέρια.
Το Νεφέλωμα Ταραντούλα (Tarantula Nebula) είναι μία περιοχή σχηματισμού εκατοντάδων νέων αστεριών που είδαμε για πρώτη φορά.
Η εικόνα δείχνει ένα μέρος του νεφελώματος του Ωρίωνα γνωστό ως Ράβδος Ωρίωνα (Orion Bar), όπου υπεριώδες φως αλληλεπιδρά με πυκνά μοριακά νέφη.

Το νεφέλωμα Cassiopeia A είναι κατάλοιπο της έκρηξης σουπερνόβα ενός αστεριού σε απόσταση 11.000 έτη φωτός από τη γη.