Νέα έρευνα: Οι επιθανάτιες εμπειρίες συνδέονται με εγκεφαλική δραστηριότητα μετά τον θάνατο

Οι χειρουργοί ήταν έτοιμοι να ανοίξουν το στήθος του 80χρονου Όμπρεϊ Όστεν μετά από καρδιακή προσβολή τον Δεκέμβριο του 2020, όταν ξαφνικά ανέκτησε τις αισθήσεις του.

«Είπα, «Περιμένετε ένα λεπτό εδώ πριν προχωρήσετε παραπέρα. Δώστε μου λίγη ακόμα αναισθησία, καταλαβαίνετε;». Λοιπόν, μου πήρε ένα λεπτό για να συνειδητοποιήσω ότι δεν ήμουν στην ίδια διάσταση που ήταν εκείνοι, οπότε δεν μπορούσαν να με ακούσουν ούτως ή άλλως».

Στη συνέχεια ο Όστεν παρακολούθησε το σώμα του να «ανέρχεται μέσα από τον θώρακα» και να αιωρείται πάνω από το χειρουργικό τραπέζι, ενώ η χειρουργική ομάδα άνοιξε το στήθος του, αφαίρεσε την καρδιά και άρχισε να αποκαθιστά τη ζημιά. Σύντομα, άκουσε κάποιον να λέει «νεφρά».

«Και οι δύο μου νεφροί σταμάτησαν ταυτόχρονα, ήξερα ότι είχα πεθάνει. Και τότε ήταν που πήγα στο επόμενο επίπεδο», δήλωσε ο Όστεν. «Όταν ανέβηκα εκεί πάνω, ήμουν στην παρουσία του Θεού – μια ισχυρή παρουσία – με φως που έλαμπε από πίσω του. Το φως ήταν φωτεινότερο από οτιδήποτε έχω βιώσει εδώ στη Γη, αλλά δεν ήταν εκτυφλωτικό.

«Και ήταν εκεί ο πιο γλυκός άγγελος που με παρηγορούσε και μου έλεγε «Χαλαρώστε. Όλα θα πάνε καλά» και ότι θα έπρεπε να επιστρέψω πίσω», είπε ο Όστεν, ο οποίος σήμερα είναι 82 ετών.

«Τώρα ξέρω ότι με έστειλαν πίσω για να πω στους άλλους για την εμπειρία μου».

Εμπειρίες με το κλινικό θάνατο

Αυτό που συνέβη στον Όστεν εκείνη τη χειμωνιάτικη ημέρα είναι αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν «επιθανάτια εμπειρία». Μπορεί να συμβεί όταν οι γιατροί επαναφέρουν ένα άτομο στη ζωή αφού η καρδιά του πέσει και σταματήσει η αναπνοή, κάτι που συμβαίνει όταν ένα άτομο πεθαίνει για οποιονδήποτε λόγο, όχι μόνο κατά τη διάρκεια καρδιακής προσβολής.

Πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν αναφέρει εμπειρίες κοντά στο θάνατο από τότε που εφευρέθηκε η καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, πιο γνωστή ως ΚΑΡΠΑ, το 1960, δήλωσε ο Δρ Σαμ Πάρνια, ιατρός εντατικής θεραπείας του NYU Langone Health, ο οποίος ερευνά το φαινόμενο εδώ και δεκαετίες.

Ο Πάρνια είναι ο επικεφαλής μιας νέας μελέτης που σχεδιάστηκε για να αποκαλύψει αυτό που αποκαλεί «κρυφή συνείδηση» του θανάτου, μετρώντας την ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο όταν σταματά η καρδιά και παύει η αναπνοή.

«Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν την ίδια εμπειρία. Η συνείδησή τους έγινε αυξημένη και πιο ζωντανή και η σκέψη τους έγινε πιο έντονη και πιο σαφής, ενώ γιατροί όπως εγώ προσπαθούν να τους επαναφέρουν και νομίζουν ότι είναι νεκροί», δήλωσε ο Πάρνια, αναπληρωτής καθηγητής στην Ιατρική Σχολή Γκρόσμαν του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

«Έχουν την αίσθηση ότι έχουν διαχωριστεί από το σώμα και μπορούν να βλέπουν και να ακούν τους γιατρούς και τους νοσηλευτές και ήταν σε θέση να αναφέρουν τι τους έκαναν οι γιατροί με έναν ανεξήγητο για αυτούς τρόπο 360 μοιρών», πρόσθεσε.

Επιπλέον, οι άνθρωποι συχνά αναθεωρούν ολόκληρη τη ζωή τους, θυμούνται σκέψεις, συναισθήματα και γεγονότα που κανονικά δεν θα μπορούσαν να θυμηθούν και αρχίζουν να αξιολογούν τον εαυτό τους με βάση τις αρχές της ηθικής και της δεοντολογίας. Πρόκειται για μια «σφαιρική κατανόηση της συμπεριφοράς τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, όπου δεν μπορούν πλέον να εξαπατούν τον εαυτό τους», δήλωσε ο Πάρνια.

Οι άνθρωποι αναφέρουν επίσης ότι βλέπουν ένα ον που μοιάζει με Θεό, ο Πάρνια λέει ότι μπορεί να ερμηνευτεί με διαφορετικούς τρόπους: «Αν τυχαίνει να είσαι χριστιανός, λες, «Είδα τον Ιησού» και αν τυχαίνει να είσαι άθεος, λες «Είδα αυτό το απίστευτο ον της αγάπης και της συμπόνιας». «Όλα αυτά έχουν αναφερθεί εδώ και περισσότερα από 60 χρόνια».

Καταγραφή των εγκεφαλικών κυμάτων κατά την ΚΑΡΠΑ

Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Resuscitation, ομάδες εκπαιδευμένου προσωπικού σε 25 νοσοκομεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Βουλγαρία ακολούθησαν τους γιατρούς σε δωμάτια όπου οι ασθενείς ήταν «αναίσθητοι» ή «τεχνικά νεκροί», δήλωσε ο Πάρνια.

Ενώ οι γιατροί εκτελούσαν καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, οι ερευνητικές ομάδες τοποθετούσαν συσκευές που μετρούσαν το οξυγόνο και την ηλεκτρική δραστηριότητα στο κεφάλι του ετοιμοθάνατου. Η μέση προσπάθεια ανάνηψης διήρκεσε μεταξύ 23 και 26 λεπτών. Ωστόσο, ορισμένοι γιατροί συνέχισαν να εκτελούν ΚΑΡΠΑ για έως και μία ώρα, όπως διαπίστωσε η μελέτη.

«Η ανάνηψη είναι μια πολύ τεταμένη, προκλητική περίσταση. Είναι πολύ υψηλής έντασης», δήλωσε ο ίδιος. «Κανείς δεν το έχει ξανακάνει αυτό, αλλά οι ανεξάρτητες ερευνητικές μας ομάδες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν τις διαδικασίες χωρίς να παρέμβουν στην ιατρική φροντίδα των ασθενών».

Η εγκεφαλική δραστηριότητα μετρήθηκε σε διαστήματα δύο ή τριών λεπτών, όταν οι γιατροί έπρεπε να σταματήσουν τις θωρακικές συμπιέσεις ή τα ηλεκτροσόκ για να δουν αν η καρδιά του ασθενούς θα επανεκκινήσει, δήλωσε ο Πάρνια.

«Δεν υπήρχε καμία κίνηση. Ήταν μια σιωπή. Τότε ήταν που κάναμε μετρήσεις για να δούμε τι συμβαίνει», δήλωσε ο Πάρνια.

« Όμως, το ενδιαφέρον είναι ότι ακόμη και μέχρι και μία ώρα μετά την ανάνηψη, είδαμε αιχμές – την εμφάνιση ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου, την ίδια που έχω εγώ όταν μιλάω ή όταν συγκεντρώνομαι βαθιά», πρόσθεσε.

Αυτές οι αιχμές περιλάμβαναν κύματα γάμμα, δέλτα, θήτα, άλφα και βήτα, σύμφωνα με τη μελέτη.

Δυστυχώς, μόνο 53 άτομα από τα 567 άτομα της μελέτης, δηλαδή το 10%, επανήλθαν στη ζωή. Από αυτούς, οι 28 άνθρωποι πήραν στη συνέχεια συνέντευξη για το τι μπορούσαν να θυμηθούν από την εμπειρία. Μόνο 11 ασθενείς ανέφεραν ότι είχαν επίγνωση κατά τη διάρκεια της καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης και μόνο έξι ανέφεραν μια εμπειρία κοντά στο θάνατο.

Ωστόσο, αυτές οι εμπειρίες κατηγοριοποιήθηκαν μαζί με μαρτυρίες από 126 επιζώντες καρδιακής ανακοπής που δεν συμμετείχαν στη μελέτη και «μπορέσαμε να δείξουμε πολύ καθαρά ότι η καταγεγραμμένη εμπειρία του θανάτου – μια αίσθηση αποχωρισμού, μια ανασκόπηση της ζωής σου, το να πηγαίνεις σε ένα μέρος που μοιάζει με το σπίτι σου και στη συνέχεια μια αναγνώριση ότι πρέπει να επιστρέψεις – ήταν πολύ συχνοί σε ανθρώπους από όλο τον κόσμο», δήλωσε ο Πάρνια.

Επιπλέον, ανέφερε ο Πάρνια, οι άνθρωποι που επιβιώνουν συχνά έχουν αποσπασματικές αναμνήσεις ή ξεχνούν τι έζησαν λόγω της βαριάς καταστολής στην εντατική.

«Η απουσία καταγραφής δεν σημαίνει ότι υπάρχει απουσία συνείδησης», δήλωσε ο Πάρνια. «Τελικά, αυτό που λέμε είναι: «Αυτό είναι το μεγάλο άγνωστο. Βρισκόμαστε σε αχαρτογράφητη περιοχή». «Και το βασικό είναι ότι δεν πρόκειται για ψευδαισθήσεις. Πρόκειται για μια πραγματική εμπειρία που αναδύεται με τον θάνατο».

Πηγή: CNN