Πόλεμος Ισραήλ: Τεράστιες ουρές για δείγμα DNA για ταυτοποίηση των σορών

Συγκλονίζει η μαρτυρία του Άγγελου Ραφαήλ -μεταφραστή και ξεναγού- που ζεί λίγο έξω από το Τελ Αβίβ και ο γιός του είναι επιστρατευμένος.

Από το δωμάτιο – καταφύγιο του σπιτιού του αναφέρει πως μαθαίνει σε επικοινωνία με ανθρώπους από τα κιμπουτς πως είναι τεράστιες οι ουρές όσων περιμένουν να δώσουν δείγματα DNA για να ταυτοποιηθούν οι σοροί όσων δολοφονήθηκαν από τη Χαμάς.

«Αυτό που ζούμε αυτές τις ημέρες δεν έχει καμία σχέση με όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια [...] Έχεις λόγους να κάνεις αντίσταση. Δικαίωμά σου. Αλλά όχι αποκεφαλίζοντας γυναικόπαιδα» ανέφερε ο Έλληνας που βρίσκεται στο Ισραήλ καταγγέλοντας τις βαρβαρότητες της Χαμάς.

Συνεχίζεται ο επαναπατρισμός Ελλήνων από το Ισραήλ

Στα αεροδρόμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης συνεχίζουν να καταφθάνουν Έλληνες από το Ισραήλ. Πρόκειται κυρίως για γυναίκες και μικρά παιδιά που κατάφεραν να αποδράσουν από την φρίκη του πολέμου. Περιγράφουν τη ζωή μέσα στα καταφύγια, τις ασταμάτητες σειρήνες και μιλούν για τους συμμαθητές των παιδιών τους που έχασαν τη ζωή τους.

«Σκοτώνουν παππούδες, παιδιά, ό,τι βλέπουν. Είναι απίστευτο» λέει ένας νεαρός που επαναπατρίσθηκε από το Ισραήλ, ενώ μία κοπέλα αναφέρει ότι «ακόμα έχουμε τον ήχο από τις ρουκέτες ακόμα στα αφτιά μας»,

Έμειναν για μέρες σε ένα στενό καταφύγιο με τις ρουκέτες να σφυρίζουν από πάνω τους.

«Τώρα που ήμασταν στο αεροδρόμιο για να πάρουμε το εισιτήριο, ακούγαμε τις ρουκέτες από πάνω και λέγαμε “τώρα θα έθουν, τώρα θα έρθουν», σοκάρουν τα λόγια μιας γυναίκας που επέστρεψε ασφαλής στη χώρα.

Η Δέζι Βαρσάμ έφτασε στο αεροδρόμιο Μακεδονία μαζί με τα τρία παιδιά της, έπειτα απο 3 μερόνυχτα που έμειναν μέσα σε ένα καταφύγιο για να σωθούν. «Ο μεγαλύτερος είναι τεσσάρων άρα δεν πολυκαταλάβαινε ακόμα τι συμβαίνει. Κάθε φορά που ακούγονταν οι σειρήνες, νόμιζε ότι είναι ασθενοφόρο και έτσι συνεχίσαμε να λέμε και εμείς».

Άλλοι ξεφεύγουν από εκεί που παραμονεύει ο θάνατος. Άλλοι όμως παλεύουν να φτάσουν εκεί. Όπως μια Ισραηλινή παντρεμένη με Έλληνα, που έχει δύο παιδιά και φεύγει για την δεύτερη πατρίδα της που δοκιμάζεται, όπως η ίδια λέει. «Δεν πηγαίνω εκεί για να πολεμήσω. Πηγαίνω για να προστατέψω την πατρίδα μου και να κάνω κάτι που οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν. Δεν θέλουμε να πολεμήσουμε, δεν διδάσκω τα παιδιά μου ότι χρειαζόμαστε τον πόλεμο».

Τα παιδιά στο Ισραήλ είναι τα μεγαλύτερα θύματα του πολέμου. Ο Μάκης Λεβή που επέστρεψε στην Ελλάδα με την οικογένειά του, κόβει την ανάσα όταν μιλάει για την τύχη των συμμαθητών των παιδιών του. «Υπάρχουν παιδάκια που δεν θα τα ξαναδούμε. Ο μικρός έχει στην τάξη του 30 παιδιά, σήμερα που μιλάμε είναι 15».

Με λύπη παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος. «Συμπαραστεκόμαστε στις οικογένειες των θυμάτων και προσευχόμαστε για την ταχεία ανάρρωση των τραυματιών και την επιστροφή των ομήρων στις οικογένειές τους», λέει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, Ιερόθεος.