Θρίλερ στο Iράν: Μαχαίρωσαν μέχρι θανάτου τον διάσημο σκηνοθέτη Ντάριους Μερτζούι και τη σύζυγό του

Ένας από τους πιο γνωστούς σκηνοθέτες του Ιράν, ο Ντάριους Μερτζούι, μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου το βράδυ του Σαββάτου μαζί με τη σύζυγό του στο σπίτι τους κοντά στην Τεχεράνη, δήλωσαν οι αρχές. Ανώτατος δικαστής είπε ότι ο ίδιος και η σύζυγός του, Βαχιντέ Μοχαμαντιφάρ, «σκοτώθηκαν από πολλαπλά τραύματα από μαχαίρι στο λαιμό», σύμφωνα με τον διαδικτυακό ιστότοπο Mizan του δικαστικού σώματος.

Σύμφωνα με τον Χοσείν Φαζελί- Χαρικαντί, ανώτατο δικαστή της επαρχίας Aλμπόρζ κοντά στην Τεχεράνη, ο Mερτζούι έστειλε ένα μήνυμα στην κόρη του, Mόνα περίπου στις 21:00 τοπική ώρα προσκαλώντας την για δείπνο στο σπίτι τους στο Kαρατζ, δυτικά της Τεχεράνης. Όταν έφτασε όμως μιάμιση ώρα αργότερα, βρήκε τα πτώματα των γονιών της με θανατηφόρα τραύματα στο λαιμό.

Αργότερα μέσα στην ημέρα, η αστυνομία είπε ότι «δεν φαίνονται σημάδια αναγκαστικής εισόδου στον τόπο του εγκλήματος», προσθέτοντας ότι «δεν έχει γίνει καμία ζημιά στις πόρτες» του σπιτιού τους. Ωστόσο, είπαν ότι «βρέθηκαν ίχνη» στη σκηνή που πιστεύουν ότι «σχετίζονταν με τον δολοφόνο».

Ο υπουργός Πολιτισμού του Ιράν, Μοχάμαντ-Mεχντί Ισμαηλί, χαιρέτισε τον Mερτζούι ως «έναν από τους πρωτοπόρους του ιρανικού κινηματογράφου» και «δημιουργό αιώνιων έργων». Γεννημένος το 1939 στην Τεχεράνη, ο Mερτζούι σπούδασε φιλοσοφία στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν επιστρέψει στο Ιράν, όπου κυκλοφόρησε ένα λογοτεχνικό περιοδικό και κυκλοφόρησε την πρώτη του ταινία το 1967, το Diamond 33, μια παρωδία της σειράς James Bond.

Ο 83χρονος συνδέθηκε με το ιρανικό νέο κύμα κινηματογράφου, με την ταινία του 1969 «Η Αγελάδα», μια από τις πιο εμβληματικές του κινήματος. Στη συνέχεια σκηνοθέτησε μια σειρά από πολύ καλές ταινίες, συμπεριλαμβανομένων των Mr Gullible και The Cycle πριν φύγει από το Ιράν στον απόηχο της Ισλαμικής Επανάστασης του 1979.

Μεταξύ 1980 και 1985, έζησε στη Γαλλία όπου εργάστηκε στο ντοκιμαντέρ Journey to the Land of Rimbaud. Επιστρέφοντας στο Ιράν, γνώρισε επιτυχία στο box office με το The Tenants το 1987. Το 1990, σκηνοθέτησε το Hamoun, μια σκοτεινή κωμωδία που δείχνει 24 ώρες από τη ζωή ενός διανοούμενου που βασανίζεται από διαζύγιο και ψυχολογικά άγχη σε ένα Ιράν που κατακλύζεται από τις εταιρείες τεχνολογίας Sony και Toshiba.

Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ο Mερτζούι απεικόνιζε επίσης τις ζωές των γυναικών στις περιοχές Sara, Pari και Leila, ένα μελόδραμα για μια γυναίκα που δεν μπορεί να κάνει παιδιά και ενθαρρύνει τον σύζυγό της να παντρευτεί μια δεύτερη γυναίκα.

Σε συνεντεύξεις στα ιρανικά μέσα ενημέρωσης, ο Μερτζούι είπε ότι «επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό» από τον Σουηδό κινηματογραφιστή Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και τον Ιταλό Μικελάντζελο Αντονιόνι. «Δεν κάνω απευθείας πολιτικές ταινίες για να προωθήσω μια συγκεκριμένη ιδεολογία ή άποψη. Αλλά όλα είναι πολιτικά», είπε κάποτε.

Για τον Μερτζούι, ο κινηματογράφος έμοιαζε με «ποίηση, που δεν μπορεί να πάρει το μέρος κανενός» και παρέμεινε ανένδοτος ότι «η τέχνη δεν πρέπει να γίνει εργαλείο προπαγάνδας». Εκτός από την κινηματογραφική του καριέρα, μετέφρασε στα περσικά έργα του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα Ευγένιου Ιονέσκο και του Γερμανού μαρξιστή φιλοσόφου Χέρμπερτ Μαρκούζε.