Μαντόνα: Τα δάκρυα επί σκηνής στο Άμστερνταμ - Γιατί συγκινήθηκε η «βασίλισσα της ποπ»

Η Μαντόνα συγκινήθηκε στον τελευταίο σταθμό της πολυαναμενόμενης περιοδείας της με τίτλο «The Celebration Tour» στο Άμστερνταμ την Παρασκευή (1.12), η οποία συνέπεσε με την επέτειο του θανάτου της μητέρας της και την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS.

Στα πλάνα από το Ziggo Dome, η 65χρονη σταρ εμφανίστηκε μελαγχολική καθώς δάκρυα πλημμύριζαν τα μάτια της την ώρα που απέτισε φόρο τιμής στα εκατομμύρια που πέθαναν από AIDS. «Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS. Το ξέρετε; Είναι αυτό σημαντικό για όλους;». ρώτησε το πλήθος, πριν μιλήσει για την απώλεια αγαπημένων προσώπων και συναδέλφων από την ασθένεια.

Και συνέχισε: «Όταν ήρθα για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη, είχα την τύχη να γνωρίσω και να γίνω φίλη με τόσους πολλούς καταπληκτικούς καλλιτέχνες... και τότε, μια μέρα, οι άνθρωποι άρχισαν να αρρωσταίνουν και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινε.»

Οι άνθρωποι μόλις είχαν αρχίσει να χάνουν βάρος. Οι άνθρωποι έπεφταν σαν μύγες. Πήγαιναν στο νοσοκομείο και κανείς δεν κατάλαβε τι συνέβαινε», θυμάται η ερμηνεύτρια. Συνέχισε αποκαλύπτοντας ότι «κάθε μέρα» «ξυπνούσε και άκουγε μια νέα ιστορία» για κάποιον που πέθαινε ή «καθόταν δίπλα στο προσκεφάλι παρακολουθώντας κάποιον να πεθαίνει (...). Ήταν μια αρκετά καταστροφική, τρομακτική στιγμή», θυμήθηκε οδυνηρά η Μαντόνα.

Η Μαντόνα έκλαψε καθώς είπε στο πλήθος ότι «προσωπικά έχασε τόσους πολλούς φίλους» και αγαπημένα πρόσωπα όλα αυτά τα χρόνια λόγω του AIDS, σε πλάνα που ανέβασε ένας θαυμαστής στο X. «Θα έκοβα τα χέρια μου αν μπορούσα να βρω μια θεραπεία για να ζήσουν (....) Σε κάθε περίπτωση, ήταν μια καταστροφική στιγμή για μένα».

Η δημιουργός των επιτυχιών περιέγραψε βασικά ότι είδε ουσιαστικά μια «ολόκληρη γενιά» να «εξαφανίζεται», συμπεριλαμβανομένου του «καλύτερού της φίλου Martin [Burgoyne]». «Του κρατούσα το χέρι. Υπέφερε τόσο πολύ που μετά βίας μπορούσε να αναπνεύσει», περιέγραψε. «Δεν το λέω αυτό γιατί θέλω να με λυπάστε. Θέλω να αναγνωρίσετε πόσο τυχεροί είστε αυτή τη στιγμή που είστε ζωντανοί».

Μια μέρα αργότερα, δημοσίευσε στο Instagram ότι «ξύπνησε νιώθοντας τόσο πλημμυρισμένη από θλίψη που τα λόγια δεν είχαν νόημα» την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS. «Είναι δύσκολο να εξηγήσεις την αίσθηση της απώλειας, της σύγχυσης και της απόγνωσης για τόσους πολλούς ανθρώπους», έγραψε στη λεζάντα ενός βίντεο από τη συναυλία της.

Εξήγησε ότι επέλεξε να αποτίσει φόρο τιμής της σε όσους πέθαναν από την ασθένεια καθώς το σόου της είναι μια «αναδρομή του ταξιδιού της τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. «Πώς θα μπορούσα να μην αναγνωρίσω αυτή την απίστευτα σημαντική στιγμή, όχι μόνο στη ζωή μου αλλά σε τόσες άλλες», εξήγησε. «Το AIDS πέρασε σαν πυρκαγιά. Σαν φορτηγό. Ήταν απροσδόκητο και ανελέητο. Κατέστρεψε όλους τους όμορφους ανθρώπους. Μια ολόκληρη γενιά καλλιτεχνών εξαφανίστηκε. Έγινε στάχτη».

Ολοκλήρωσε την ανάρτησή της γράφοντας ότι όσοι πέθαναν «χάθηκαν αλλά δεν ξεχάστηκαν». Τα σχόλια κάτω απο την ανάρτηση ήταν διθυραμβικά με πολλούς να την επαινούν επειδή «ήταν πάντα τόσο ειλικρινής και υποστηρικτική σε μια εποχή που κανείς δεν τολμούσε να πει λέξη για αυτόν τον φρικτό ιό».

Κάποιος έγραψε: «Αυτό ήταν ένα πολύ συγκινητικό μέρος της παράστασης». «Ευχαριστώ Μαντόνα. Είδα το σόου στη Βαρκελώνη και έκλαψα κατά τη διάρκεια του Live To Tell. Νομίζω ότι ήμασταν όλοι. Έχασα 3 φίλους σε ένα καλοκαίρι. Τόσοι πολλοί έφυγαν πολύ νωρίς. Η μουσική και τα λόγια σας με βοήθησαν τόσο πολύ εκείνη την περίοδο. Σας ευχαριστώ για τότε και τώρα», έγραψε άλλος.

Η Madonna έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν το κομμάτι της, Live to Tell, μια συναισθηματική μπαλάντα, για να τιμήσει όσους έχασαν τη ζωή τους από το AIDS. Το 2006, κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στο Confessions, η τραγουδίστρια παρουσίασε γεγονότα και στατιστικά στοιχεία για το AIDS δίπλα σε έναν μεγάλο σταυρό. Η 1η Δεκεμβρίου σηματοδοτεί επίσης την επέτειο του θανάτου της μητέρας της το 1963, μετά από μάχη με τον καρκίνο του μαστού, όταν η Mαντόνα ήταν μόλις πέντε ετών