Σε «τέχνη που μπορεί να φοριέται» μετατρέπει τα σχέδια του Ronan Bouroullec ο οίκος Issey Miyake
Παρουσιασμένη στο πλαίσιο του show της ανδρικής κολεξιόν HOMME PLISSÉ ISSEY MIYAKE Φθινόπωρο-Χειμώνας 2024, η κολεξιόν επανερμηνεύει το όλο και πιο μεγάλο corpus των αφηρημένων ζωγραφικών του σχεδιαστή σε μια κολεξιόν ενδυμάτων και αξεσουάρ.
Στο παρελθόν, ο Ronan συνεργαζόταν με τον αδελφό του, τον Erwan, και τα έργα τους ανήκουν στις μόνιμες συλλογές των Centre Pompidou, Art Institute of Chicago, Design Museum του Λονδίνου και MoMa.
Δείτε την gallery:
Σε εκτενή συνέντευξη που παραχώρησε στο Designboom, ο Γάλλος σχεδιαστής μίλησε για το πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία ενώ ανέκαθεν ήταν διστακτικός σε συνεργασίες με οίκους μόδας.
«Έχω μια μακρόχρονη σχέση με τον Issey Miyake. Όταν ήμουν 16 χρονών, υπήρχε στο Παρίσι μια μεγάλη έκθεση της δουλειάς του. Ήταν η δεύτερη φορά που ταξίδευα στο Παρίσι και ήθελα να δω ακριβώς αυτή την έκθεση. Ακόμη και όταν ήμουν νέος, ο Issey Miyake ήταν πάντα ένα σημαντικό πρόσωπο στη ζωή μου. Η πρώτη μου επαφή με τον οίκο ήταν πριν περίπου 25 χρόνια, όταν η ομάδα του μου τηλεφώνησε και ρώτησε αν με ενδιέφερε να σχεδιάσω για αυτούς μια μπουτίκ στο Παρίσι. Αμέσως αρνήθηκα, γιατί δεν είμαι σχεδιαστής εσωτερικών χώρων. Αλλά μετά από σκέψη λίγων ημερών, σκέφτηκα ότι ο Miyake ήταν πάντα πολύ σημαντικός για μένα. Οπότε μαζί με τον αδελφό μου σχεδιάσαμε την μπουτίκ A-POC (A Piece of Cloth) στο Παρίσι» αφηγήθηκε.
«Πριν ενάμιση χρόνο, δέχθηκα τηλεφώνημα από την ομάδα και με ρώτησαν αν θα με ενδιέφερε να χρησιμοποιήσω τις ζωγραφικές μου για μια νέα κολεξιόν. Αμέσως είπα "όχι". Τα τελευταία 10 χρόνια είχα πολλά αιτήματα από διαφορετικούς οίκους μόδας που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τις ζωγραφικές μου, και δεν μου αρέσει και πολύ η ιδέα. Ωστόσο, μετά από 10 λεπτά, ξανασκέφτηκα την ερώτηση απλά γιατί ήξερα ότι η ομάδα στον Issey Miyake σέβεται. Είναι δημιουργικοί άνθρωποι που ακούν και ξέρω ότι το πνεύμα της εταιρείας έχει παραμείνει το ίδιο όλα αυτά τα χρόνια. Η ομάδα αποτελείται από ευγενείς, απλούς ανθρώπους. Οπότε σκέφτηκα ότι μπορεί να ήταν καλή ιδέα να δουλέψω μαζί τους» συνέχισε.
Ποιο ήταν το διαφορετικό με τον HOMME PLISSÉ ISSEY MIYAKE και τι θα απαιτείτο για να αποδεχθεί στο μέλλον μια τέτοια πρόσκληση από έναν οίκο μόδας; «Νομίζω ότι είχε να κάνει με το πνεύμα. Το πνεύμα της έρευνας είναι τόσο συνδεδεμένο με τον ίδιο τον Issey Miyake και τώρα είναι συνδεδεμένο με την εταιρεία. Ο Issey Miyake είχε πάντα στενή σχέση με το ντιζάιν και την αρχιτεκτονική. Είχε μια παθιασμένη προσέγγιση και παρέδιδε ένα ευκρινές ντιζάιν με έναν πολύ ειδικό τρόπο. Επιπλέον, η ομάδα περιλαμβάνει σεμνούς ανθρώπους, που δεν είναι ο συνήθης τύπος ανθρώπων στον κόσμο της μόδας. Βεβαίως, υπάρχουν πιθανώς και άλλες εταιρείες μόδας με ευγενικούς ανθρώπους που έχουν πάθος για έρευνα. Στη ζωή μου, όμως, έχω δουλέψει σε τόσα πολλά διαφορετικά πεδία και νιώθω ότι σε κάθε πεδίο υπάρχει η καλύτερη εταιρεία για να δουλέψεις μαζί της. Βρίσκω τον εαυτό μου να είναι πολύ συνδεδεμένος με τον (οίκο) Issey Miyake. Αν πρέπει να δουλέψω σε ένα πρότζεκτ μόδας στο μέλλον, ελπίζω, αν είναι δυνατόν, να το ξανακάνω με την ομάδα στον Issey Miyake» κατέληξε.
Η κολεξιόν παρουσιάστηκε στο Palais de Tokyo στο Παρίσι, σε μια πασαρέλα που θύμιζε αίθουσα τέχνης, στην οποία οι ζωγραφικές του Bouroullec είχαν τοποθετηθεί στον τοίχο δίπλα σε ισιωμένες εκδοχές των ενδυμάτων ώστε να καθίσταται ακόμη πιο θολή η διαχωριστική γραμμή μεταξύ τέχνης και μόδας.