Ισραήλ – Δημοσκόπηση: Οι πολίτες θέλουν να ενταχθούν οι συγγενείς των ομήρων στην πολιτική
Ολοένα και περισσότεροι Ισραηλινοί πολίτες «βλέπουν» με θετικό μάτι το ενδεχόμενο εισόδου των συγγενών των ομήρων στην πολιτική ζωή της χώρας, ενόσω η δημοτικότητα του Μπενιαμίν Νετανιάχου βρίσκεται σε διαρκή πτώση. Σε ερώτηση δημοσκόπησης ποιον θα ήθελαν να εισέλθει στην πολιτική, πολλοί Ισραηλινοί απαντούν: «Οι συγγενείς των ομήρων».
Αυτή η τάση είναι μέρος μίας ευρύτερης μεταβολής του ισραηλινού πολιτικού σκηνικού, που είναι πιθανόν να επιταχυνθεί ακόμη περισσότερο όταν ολοκληρωθεί η οξεία φάση του πολέμου στη Γάζα και αρχίσει ο απολογισμός για όσα οδήγησαν στα αιματηρά γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου.
«Οι διαμαρτυρίες για τους ομήρους είναι ένα κομβικό σημείο από όπου θα εμφανισθούν κι άλλα είδη διαμαρτυρίας κατά της κυβέρνησης», ανέφερε ο Νίμροντ Νιρ, πολιτικός ψυχολόγος στο Truman Research Institute του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, όπου πραγματοποιήθηκε η έρευνα.
Ένα από τα ονόματα στο οποίο αναφέρονται οι ερωτώμενοι είναι ο Τζιλ Ντίκμαν, ξάδελφος του ομήρου Καρμέλ Γκατ και δραστήριο μέλος της οργάνωσης Hostages and Missing Families Forum.
Άλλος είναι ο Τζόναθαν Σαμρίζ, ο αδελφός του οποίου, ο Άλον, ήταν ένας από τους τρεις ομήρους που σκοτώθηκαν κατά λάθος από τις ισραηλινές δυνάμεις στη Γάζα, τη 15η Δεκεμβρίου.
«Θα κάνω ό,τι χρειάζεται για να φτιάξω αυτήν την χώρα. Αν αυτό σημαίνει ότι θα εισέλθω στην πολιτική, τότε πρέπει να το σκεφτώ», δήλωσε ο Σαμρίζ, μιλώντας στο πρακτορείο Reuters.
Ορισμένοι από τους ερωτηθέντες στο πλαίσιο της έρευνας δεν ανέφεραν συγκεκριμένο όνομα, αλλά έγραψαν παραλλαγές της φράσης «οικογένειες ομήρων», δείχνοντας το μέγεθος της απήχησης του Φόρουμ και της εκστρατείας με σύνθημα «Φέρτε τους πίσω τώρα».
«Ο αγώνας μας δεν είναι πολιτικός»
Τόσο το Φόρουμ, όσο και οι περισσότεροι συγγενείς των ομήρων προσπάθησαν να αποφύγουν τη στενή τους πολιτικοποίηση ή την αντιπαράθεση με τον κυβερνητικό συνασπισμό του Νετανιάχου, ενόσω η τύχη των δικών τους ανθρώπων «κρέμεται» από μία κλωστή.
«Ο αγώνας μας αυτήν την στιγμή δεν είναι πολιτικός», σημείωσε ο Ελάντ Ορ, ο αδελφός του οποίου, ο Ντρορ, είναι όμηρος της Χαμάς. Η γυναίκα του Ντρορ σκοτώθηκε. Τα δύο παιδιά του ζευγαριού ήταν όμηροι μέχρι την 25η Νοεμβρίου, όταν απελευθερώθηκαν κατά την διάρκεια σύντομης ανακωχής.
Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας συγγενών ομήρων έξω από το σπίτι του εξόργισαν τον Νετανιάχου. Κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου την 27η Ιανουαρίου τόνισε ότι τέτοιες ενέργειες «το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν την Χαμάς».
Κατά τη διάρκεια της ολιγοήμερης ανακωχής του Νοεμβρίου, η Χαμάς απελευθέρωσε περισσότερους από 100 ομήρους από το Ισραήλ και χώρες του εξωτερικού, με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση 240 περίπου παλαιστινίων κρατουμένων.
Από τότε, το θέμα του τιμήματος που πρέπει να πληρώσει το Ισραήλ για να επιτύχει την απελευθέρωση των υπολοίπων 100 και άνω ομήρων και της εξισορρόπησης αυτού του στόχου με τον άλλο πολεμικό στόχο που είναι «η εξουδετέρωση της Χαμάς» δημιουργεί όλο και μεγαλύτερη πόλωση.
Οι –υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών– διαπραγματεύσεις με μεσολαβητές το Κατάρ, την Αίγυπτο για την επίτευξη συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός και απελευθέρωσης των ομήρων συνεχίζονται, αλλά η έκβαση είναι αβέβαιη.
Βαδίζοντας σε «τεντωμένο σκοινί» και αντιμετωπίζοντας τις απειλές τμημάτων του «εύθραυστου» κυβερνητικού του συνασπισμού, ο Νετανιάχου υποστηρίζει ότι δεν είναι έτοιμος να δεχθεί την απελευθέρωση των ομήρων με οποιοδήποτε τίμημα.
Χάσμα ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά
Δημοσκοπήσεις των Truman Institute και Israel Democracy Institute (IDI) υποδεικνύουν χάσμα ανάμεσα στην αριστερά και την δεξιά για το θέμα.
Στην ισραηλινή αριστερά, η υποστήριξη προς μία συμφωνία με τη Χαμάς με αντάλλαγμα υποχωρήσεις όπως κατάπαυση του πυρός και απελευθέρωση παλαιστινίων κρατουμένων είναι πολύ μεγαλύτερη, ενώ στην ισραηλινή δεξιά υπερτερεί η αντίθεση προς μία τέτοια συμφωνία και η υποστήριξη της συνέχισης του πολέμου.
Η πολιτική επιστήμονας Ταμάρ Χέρμαν του IDI δηλώνει ότι η αλληλεγγύη προς τις οικογένειες των ομήρων αρχίζει να αναμειγνύεται με το ευρύτερο αντικυβερνητικό αίσθημα που είχε εκφρασθεί πριν από τον πόλεμο με το τεράστιο κίνημα διαμαρτυρίας κατά του Νετανιάχου και της δικαστικής του μεταρρύθμισης.
Μεγάλο μέρος των ομήρων προέρχονται από τα κιμπουτσίμ, κοινότητες που έχουν ιστορικούς δεσμούς με την αριστερά. Νέα ή παλιά αριστερά κόμματα μπορούν να είναι η φυσιολογική κοίτη για τους συγγενείς των ομήρων που θα αποφασίσουν να εισέλθουν στην πολιτική.
Όταν ερωτήθη αν το κόμμα του θέλει να υποδεχθεί κάποιους από αυτούς, ο Τόμερ Ρέζνικ, Γενικός Γραμματέας του κόμματος Meretz, τόνισε ότι το κόμμα αναδιοργανώνεται για τις επόμενες εκλογές και ότι μέρος αυτής της αναδιοργάνωσης είναι η προσέλκυση νέων υποψηφίων που εκφράζουν την παρούσα κατάσταση.
Αντίθετα, οι οικογένειες των ομήρων θεωρούνται αντίπαλοι από μέρος της δεξιάς και κυρίως από τους υπερεθνικιστές της άκρας δεξιάς, εταίρους από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωση της κυβέρνησης Νετανιάχου.
Ορισμένοι από τους σκληροπυρηνικούς υποστηρικτές του Νετανιάχου, πολιτικοί και Μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τις οικογένειες των ομήρων ως «αριστερούς» που καταχρώνται τη συμπάθεια της κοινής γνώμης για να προωθήσουν την αντικυβερνητική του ατζέντα, σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Γκίντεον Ραχάτ, του Εβραϊκού Πανεπιστημίου.