Ισραήλ - Ιράν: Προσωρινή ανακούφιση στη Μέση Ανατολή - Ο «Άξονας Αντίστασης» και η επόμενη ημέρα
Ο τελευταίος γύρος στην πιο επικίνδυνη αντιπαλότητα της περιοχής, την διαμάχη ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν, φαίνεται να έχει τελειώσει, προς το παρόν. O πλανήτης ωστόσο κρατάει την αναπνοή του για την επόμενη ημέρα
Ο τελευταίος γύρος στην πιο επικίνδυνη αντιπαλότητα της Μέσης Ανατολής φαίνεται να έχει τελειώσει, προς το παρόν. Το Ισραήλ δεν έχει ακόμη επισήμως αναγνωρίσει ότι η επίθεση στο Ιράν τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής είχε την υπογραφή του.
Την ίδια στιγμή, οι στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες του Ιράν υποβάθμισαν, απέρριψαν, ακόμη και χλεύασαν ότι συνέβη κάτι συνεπές. Οι πληροφορίες σχετικά με το είδος των όπλων που αναπτύχθηκαν και πόσες ζημιές προκλήθηκαν εξακολουθούν να είναι αντικρουόμενες και ελλιπείς. Αμερικανοί αξιωματούχοι κάνουν λόγο για πυραυλικό χτύπημα, Ιρανοί αξιωματούχοι ωστόσο λένε ότι οι επιθέσεις, στην κεντρική επαρχία του Ισφαχάν και στο βορειοδυτικό Ταμπρίζ, προκλήθηκαν από μικρές εκρήξεις drones.
«Τα μικροαεροπορικά οχήματα που καταρρίφθηκαν δεν προκάλεσαν ζημιές και θύματα», επέμεινε ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν στο ημιεπίσημο Πρακτορείο Ειδήσεων Tasnim. Αλλά αυτά τα απλά drones είναι σήμα-κατατεθέν του Ισραήλ –τα έχει αναπτύξει ξανά και ξανά στα χρόνια των μυστικών επιχειρήσεων του κατά του Ιράν. Αυτή τη φορά ο κύριος στόχος τους ήταν η κεντρική επαρχία του Ισφαχάν, η οποία φημίζεται για την εκπληκτική ισλαμική κληρονομιά της.
Η πυρηνική εγκατάσταση Νατάνζ
Τελευταία, ωστόσο, η επαρχία είναι πιο διάσημη για την πυρηνική εγκατάσταση Nατάνζ, το Κέντρο Πυρηνικής Τεχνολογίας του Ισφαχάν και μια σημαντική αεροπορική βάση, η οποία χρησιμοποιήθηκε κατά την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ στις 14 Απριλίου. Είναι επίσης η βιομηχανική καρδιά που στεγάζει εργοστάσια που παράγουν τα drones και τους βαλλιστικούς πυραύλους που εκτοξεύτηκαν προς την κατεύθυνση του Ισραήλ την περασμένη Κυριακή.
Έτσι, μια περιορισμένη επιχείρηση φαίνεται να έφερε μια ισχυρή προειδοποίηση – ότι το Ισραήλ έχει τις πληροφορίες και τα μέσα για να χτυπήσει κατά βούληση την καρδιά του Ιράν. Είναι ένα μήνυμα τόσο επείγον που το Ισραήλ φρόντισε να σταλεί πριν, και όχι μετά την έναρξη του εβραϊκού Πάσχα, όπως είχε προβλεφθεί ευρέως από τους ισραηλινούς παρατηρητές.
Αμερικανοί αξιωματούχοι ανέφεραν επίσης ότι το Ισραήλ στόχευσε τοποθεσίες όπως το σύστημα ραντάρ αεράμυνας του Ιράν, το οποίο προστατεύει το Nατάνζ. Δεν υπάρχει ακόμη επιβεβαιωμένος απολογισμός της επιτυχίας του. Έτσι, αυτή η επίθεση μπορεί επίσης να είναι απλώς ένα εναρκτήριο άλμα. Αλλά ήταν, προς το παρόν, ένα ακούσιο δώρο για τα 85α γενέθλια του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
Η επίσημη σιωπή του Ισραήλ έδωσε στον απόλυτο υπεύθυνο λήψης αποφάσεων του Ιράν ζωτικό πολιτικό χώρο. Η Τεχεράνη δεν χρειαζόταν να επικαλεστεί τον νέο της κανόνα ότι όποτε ο αρχαιότερος εχθρός της χτυπήσει, το Ιράν θα αντεπιτεθεί σκληρά, με κίνδυνο να πυροδοτήσει μια επικίνδυνη κλιμακούμενη σπείρα. Το Ιράν επίσης απολαμβάνει αυτό που θεωρεί τη νέα του προβολή ισχύος. Ο σκληροπυρηνικός πρόεδρος Ιμπραήμ Ραϊσι δεν ανέφερε καν τα πρόσφατα γεγονότα στις ομιλίες του την Παρασκευή.
Για την Ισλαμική Δημοκρατία, τα πάντα έχουν να κάνουν με αυτό που ονομάζει «Operation True Promise» την άνευ προηγουμένου επίθεσή της εναντίον του Ισραήλ τη νύχτα της περασμένης Κυριακής. Χαιρέτισε αυτό που αποκάλεσε την «ατσαλένια θέλησή»του.
Η στρατηγική υπομονή που έγινε «στρατηγική αποτροπή»
Το Ιράν υπερηφανεύεται εδώ και χρόνια για τη «στρατηγική υπομονή» του, την πολιτική του να παίζει ένα μακρύ παιχνίδι αντί να ανταποδίδει άμεσα σε τυχόν προκλήσεις. Τώρα, επικαλείται τη «στρατηγική αποτροπή». Αυτό το νέο δόγμα πυροδοτήθηκε από την επίθεση της 1ης Απριλίου στο διπλωματικό της συγκρότημα στη Δαμασκό, η οποία κατέστρεψε το προξενικό της παράρτημα και σκότωσε επτά Φρουρούς της Επανάστασης, συμπεριλαμβανομένου του ανώτερου διοικητή της στην περιοχή.
Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν δεχόταν αυξανόμενες πιέσεις να χαράξει μια γραμμή καθώς το Ισραήλ ενίσχυε τους στόχους του κατά τους τελευταίους έξι μήνες του σκληρού πολέμου στη Γάζα. Πλέον όχι απλά χτυπώντας περιουσιακά στοιχεία της Τεχεράνης, όπως οι κρύπτες με όπλα, τα κτήρια, οι βάσεις και οι οδοί ανεφοδιασμού σε πεδία μάχης όπως η Συρία και ο Λίβανος, καθώς το Ισραήλ δολοφονούσε επίσης υψηλόβαθμους αξιωματούχους.
Μια εχθρότητα δεκαετιών, η οποία προηγουμένως είχε διαδραματιστεί σε σκιώδεις πολέμους και μυστικές επιχειρήσεις, ξέσπασε σε ανοιχτή αντιπαράθεση. Όποιες και αν είναι οι ιδιαιτερότητες αυτής της τελευταίας σύγκρουσης, υπάρχει μια πιο θεμελιώδης προτεραιότητα και για τις δύο πλευρές: η αποτροπή –μια πιο σταθερή βεβαιότητα οτι ένα νέο χτύπημα στο δικό της έδαφος δεν θα ξανασυμβεί. Εάν το κάνουν, υπάρχει ένα κόστος που πρέπει να πληρωθεί και θα πληρώσουν.
Προς το παρόν υπάρχει ένας αναστεναγμός ανακούφισης στην περιοχή και σε πρωτεύουσες της Δύσης. Η τελευταία κίνηση του Ισραήλ, υπό την αγωνιώδη παρότρυνση των συμμάχων του να περιορίσει τα αντίποινά του, θα έχει αμβλύνει αυτήν την ένταση, προς το παρόν. Όλοι θέλουν να σταματήσουν έναν καταστροφικό ολοκληρωτικό πόλεμο. Αλλά κανείς δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η ηρεμία μπορεί να μην διαρκέσει.
Η περιοχή εξακολουθεί να φλέγεται. Ο πόλεμος της Γάζας συνεχίζεται, προκαλώντας έναν εκπληκτικό αριθμό θυμάτων Παλαιστινίων. Υπό την πίεση των πιο ένθερμων συμμάχων του, το Ισραήλ έχει διευκολύνει την παράδοση μεγαλύτερων ποσοτήτων βοήθειας που χρειάζονται απελπιστικά, αλλά η πληγείσα περιοχή εξακολουθεί να βρίσκεται στο χείλος του λιμού.
Οι Ισραηλινοί όμηροι δεν έχουν επιστρέψει ακόμη στα σπίτια τους και οι συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός έχουν σταματήσει. Το Ισραήλ εξακολουθεί να προειδοποιεί για μάχες που θα ακολουθήσουν στο τελευταίο προπύργιο της Χαμάς στη Ράφα – αυτό που λένε οι αρχηγοί ανθρωπιστικής βοήθειας και οι παγκόσμιοι ηγέτες θα ήταν μια ακόμη ανείπωτη ανθρωπιστική καταστροφή.
Το δίκτυο πληρεξουσίων του Ιράν σε όλη την περιοχή,ο λεγόμενος «Άξονας Αντίστασης» που εκτείνεται από τα προπύργια της Χεζμπολάχ στον Λίβανο μέσω πολιτοφυλακών που ευθυγραμμίζονται με το Ιράν στο Ιράκ και τη Συρία, έως τους Χούθι της Υεμένης, είναι σε ετοιμότητα και εξακολουθούν να επιτίθενται καθημερινά. Τις τελευταίες εβδομάδες, ταυτόχρονα όλα και τίποτα δεν έχουν αλλάξει στις πιο σκοτεινές, πιο επικίνδυνες μέρες της περιοχής.
BBC