Ανάλυση Jerusalem Post: Ο πόλεμος Ισραήλ - Ιράν έπαψε πια να είναι «σκιώδης»

Η σύγκρουση με το Ιράν δεν βρίσκεται πλέον στη σκιά...
Πύραυλος που γράφει στα Φαρσί: "Θάνατος στο Ισραήλ" μπροστά από τέμενος σε σχήμα Θόλου του Βράχου της Ιερουσαλήμ στην είσοδο της πόλης Quds δυτικά της Τεχεράνης
Associated Press
4'

Αλλαγή στην τακτική της Τεχεράνης στον «ακύρηχτο» μέχρι στιγμής, πόλεμο με το Ισραήλ «βλέπει» άρθρο - ανάλυση της Jerusalem Post και του πρώην συντάκτη της, Yaakov Katz.

Όπως επισημαίνει, στο «παρασκήνιο» αυτού του «σκιώδους», όπως τον χαρακτηρίζει, πολέμου, παραδοσιακά το Ιράν απέφευγε τις άμεσες αντιπαραθέσεις, και δρούσε μέσω πληρεξουσίων για τα «χτυπήματά» του, κάτι που ωστόσο άλλαξε μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου.

Η ανάλυση της Jerusalem Post

Ως επί το πλείστον, η περασμένη εβδομάδα ήταν μια επιτυχία στον τρόπο με τον οποίο το Ισραήλ αντιμετώπισε το Ιράν και την επιθετικότητά του στην περιοχή.

Την περασμένη Κυριακή, το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του κατάφεραν να αναχαιτίσουν το 99% των περισσότερων από 350 μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων που είχε εκτοξεύσει το Ιράν στο εβραϊκό κράτος.

Επιπλέον, και ως απάντηση στην επίθεση, οι δυτικές κυβερνήσεις καταδίκασαν έντονα το Ιράν και υποσχέθηκαν νέες κυρώσεις.

Και τότε, την Παρασκευή, το Ισραήλ φέρεται να ανταπέδωσε. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, το Ισραήλ κατέστρεψε ένα βασικό στοιχείο του προηγμένου συστήματος αεράμυνας S-300 του Ιράν - που προοριζόταν για την προστασία των πυρηνικών του εγκαταστάσεων - σε μια εξελιγμένη αεροπορική επιδρομή ακριβείας.

Ενώ το Ισραήλ παραμένει επισήμως σιωπηλό, η εκτίμηση είναι ότι το Ιράν πήρε το μήνυμα - εκτόξευσε περισσότερα από 350 βλήματα, τα οποία σχεδόν όλα αναχαιτίστηκαν, και το Ισραήλ φέρεται να εκτόξευσε μόνο μερικούς πυραύλους που έπληξαν τους στόχους τους.

Επιτυχία ή όχι;

Μια επιτυχία, σωστά; Όχι ακριβώς. Ενώ τα χτυπήματα που ανταλλάχθηκαν σε αυτόν τον γύρο δεν προκάλεσαν μεγάλη ζημιά - τουλάχιστον όχι για το Ισραήλ - η τελευταία εβδομάδα σηματοδοτεί μια έντονη απόκλιση από την προηγούμενη ιρανική πολιτική και είναι κάτι που το Ισραήλ θα πρέπει να έχει κατά νου στο μέλλον.

Σκεφτείτε αυτό το υποθετικό: αν το Ισραήλ είχε εξαλείψει έναν στρατηγό των Φρουρών της Επανάστασης στη Δαμασκό μήνες πριν από τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, θα είχε εξετάσει το Ιράν ένα άμεσο χτύπημα από το έδαφός του;

Πιθανώς όχι, δεδομένου ότι παραδοσιακά, το Ιράν απέφευγε τις άμεσες αντιπαραθέσεις, προτιμώντας πληρεξούσιους όπως η Χεζμπολάχ, η Χαμάς ή η Ισλαμική Τζιχάντ να κάνουν τη δουλειά.

Αυτό είναι εδώ και καιρό ο ιρανικός τρόπος λειτουργίας και χτίστηκε από μια στρατηγική που πιστεύει ότι είναι πάντα καλύτερο να χρησιμοποιούνται πληρεξούσιοι, οι οποίοι επιτρέπουν στο Ιράν να προβάλλει ισχύ μακριά από τα σύνορά του. Οι πληρεξούσιοι παρέχουν στο Ιράν εύλογη δυνατότητα άρνησης, και όταν οι πληρεξούσιοι βρίσκονται πίσω από τις επιθέσεις, δεν υπάρχει κανένας λόγος τα αντίποινα να είναι εναντίον του ίδιου του Ιράν.

Αυτό συνέβαινε όλα αυτά τα χρόνια του σκιώδους πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ισραήλ θα επιτεθεί σε μια εγκατάσταση στο Ιράν ή θα σκοτώσει έναν Ιρανό ή πράκτορα της Χεζμπολάχ και δεν θα χρειάζεται να ανησυχεί για άμεσα αντίποινα από το Ιράν. Αν μη τι άλλο, η απάντηση θα προερχόταν από έναν πληρεξούσιο.

Αυτό άλλαξε μετά τις επιθέσεις της Χαμάς τον Οκτώβριο και τους έξι μήνες που μεσολάβησαν από τότε, κατά τους οποίους το Ισραήλ πέτυχε σημαντικά επιτεύγματα στη Γάζα, αλλά δεν πέτυχε ακόμη τον στόχο του να ανατρέψει τη Χαμάς.

Σε συνδυασμό με την πολιτική αστάθεια στο Ισραήλ, αυτή η κατάσταση έδωσε στο Ιράν την αίσθηση ότι το Ισραήλ ήταν αδύναμο και ότι, λόγω αυτής της αδυναμίας, θα μπορούσε να ξεκινήσει μια άμεση επίθεση χωρίς αντίποινα.

Μια ευρύτερη ανησυχία που εγείρει η αντεπίθεση του Ισραήλ

Αυτή η μετατόπιση είναι ο λόγος για τον οποίο το χτύπημα αντιποίνων του Ισραήλ ήταν ζωτικής σημασίας, αλλά υπογραμμίζει μια ευρύτερη ανησυχία.

Ο τελευταίος γύρος μπορεί να τελείωσε με επιτυχία για το Ισραήλ, αλλά η συνολική εικόνα δεν είναι καλή.

Το Ιράν έχει παραβιάσει ένα προηγούμενο όριο επιτιθέμενο άμεσα, πράγμα που σημαίνει ότι το Ισραήλ θα πρέπει τώρα να υποθέσει ότι αυτό μπορεί να συμβεί την επόμενη φορά που σκέφτεται να στοχεύσει έναν στρατηγό των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης ή έναν Ιρανό πυρηνικό επιστήμονα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το Ισραήλ πρέπει να φοβάται το Ιράν, αλλά πρέπει να γνωρίζει αυτή την εξέλιξη.

Αυτή είναι μια νέα διάσταση οποιασδήποτε πιθανής σύγκρουσης που πρέπει να ληφθεί υπόψη - η σύγκρουση με το Ιράν δεν βρίσκεται πλέον στη σκιά...