Washington Post: «Οι ρωσικοί S-400 μπορούν να εντοπίσουν μαχητικά αεροσκάφη Stealth όπως το F-35»
Σημαντικό αμερικανικό μέσο ενημέρωσης παραδέχθηκε τις τρομερές δυνατότητες του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400, αναγνωρίζοντας τη δυνατότητά του να στοχεύει stealth μαχητικά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένου του πολυδιαφημισμένου αεροσκάφους F-35 Lightning II.
Το ρωσικό S-400 ξεχωρίζει ως ένα εκ των κορυφαίων συστημάτων αεράμυνας, διαθέτοντας απαράμιλλες δυνατότητες. Από την άλλη πλευρά, το F-35 χαιρετίζεται ως το πιο επιτυχημένο αεροσκάφος stealth πέμπτης γενιάς που κυριαρχεί στην παγκόσμια αγορά μαχητικών αεροσκαφών, γράφει το Eurasiantimes.
Το S-400 Triumf, γνωστό και ως SA-21 Growler στους κύκλους του ΝΑΤΟ, διαθέτει μια εντυπωσιακή σειρά δυνατοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να αναπτύσσει διάφορους πυραύλους προσαρμοσμένους για την αντιμετώπιση διαφορετικών αεροπορικών απειλών. Με βεληνεκές εμπλοκής που εκτείνεται σε σχεδόν 400 χιλιόμετρα και με ιδιαίτερα επαινετές δυνατότητες απέναντι σε απόκρυψη, το Triumf έχει κερδίσει τη φήμη ενός τρομερού αντιπάλου ικανού να αμφισβητήσει την αεροπορική κυριαρχία της Αμερικής.
Η ικανότητα του S-400 να αντιμετωπίζει οποιοδήποτε αεροσκάφος υπήρξε σημαντικός παράγοντας για την εξαγωγική του επιτυχία. Για παράδειγμα, η Ινδία, η οποία υπέγραψε συμβόλαιο για πέντε συστοιχίες πυραύλων S-400, εμπιστεύτηκε αυτό το προηγμένο ρωσικό σύστημα αεράμυνας για την αντιμετώπιση του μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς της Κίνας, του J-20.
Η παραδοχή της Washington Post, η οποία επικαλείται στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, σηματοδοτεί μια απόκλιση από τον συνήθη δυτικό σκεπτικισμό όσον αφορά την ικανότητα του S-400 να αντιμετωπίσει την τεχνολογία stealth, σημειώνει το Eurasiantimes.
Οι ΗΠΑ διστάζουν να αναπτύξουν τα F-35 κοντά στους S-400;
Ενώ η πιθανότητα αντιπαράθεσης μεταξύ αυτών των δύο τρομερών οπλικών συστημάτων μπορεί να φαίνεται απίθανη, οι ανησυχίες γύρω από τη συνύπαρξή τους είναι πραγματικές.
Η ουσία του ζητήματος έγκειται στον φόβο ότι οι S-400 θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την ευαίσθητη τεχνολογία και τις επιχειρησιακές δυνατότητες του F-35. Οι διπλωματικές επιπτώσεις από την απόκτηση των S-400 από την Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, χρησιμεύουν ως ένα οδυνηρό παράδειγμα των εντάσεων που περιβάλλουν το ζήτημα.
Η διαμάχη μεταξύ της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με την αγορά των S-400 το 2019 είχε ως αποτέλεσμα την αποβολή της Άγκυρας από το πρόγραμμα F-35, σταματώντας ουσιαστικά όλες τις διαδικασίες εκπαίδευσης και παράδοσης που σχετίζονται με τα μαχητικά αεροσκάφη. Η ρήξη αυτή υπογραμμίζει τη σοβαρότητα με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με τη συνύπαρξη των F-35 και των S-400.
Η Kathryn Wheelbarger, τότε υπηρεσιακή βοηθός υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, συνόψισε επιγραμματικά αυτή την ανησυχία όταν αναγνώρισε ανοιχτά ότι οι S-400 σχεδιάστηκαν ειδικά για να στοχεύουν και να εξουδετερώνουν αεροσκάφη όπως τα F-35. Σύμφωνα με τα λόγια της, είναι «αδιανόητο να φανταστεί κανείς ότι η Ρωσία δεν θα εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία συλλογής πληροφοριών».
Αυτό το συναίσθημα επαναλήφθηκε επίσης από τον στρατηγό Τοντ Γούλτερς, ο οποίος ηγήθηκε της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ, τονίζοντας τη θεμελιώδη ασυμβατότητα μεταξύ του F-35 και των S-400.
Τόνισε την αδυναμία των συστημάτων αυτών να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και υπογράμμισε τους κινδύνους που εγκυμονούν οι προσπάθειες των S-400 να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες του F-35. Η προοπτική ανταλλαγής κρίσιμων δεδομένων ραντάρ και επιχειρησιακών δεδομένων με τη Ρωσία είναι ένα σενάριο που οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους είναι αποφασισμένοι να αποφύγουν με κάθε κόστος.
Τι αναφέρουν οι εμπειρογνώμονες
Οι εμπειρογνώμονες σε θέματα άμυνας υποστηρίζουν ότι η παρουσία των S-400 κοντά στο F-35 θα μπορούσε να ενισχύσει την ικανότητα της Ρωσίας να βελτιώσει την ανίχνευση των αμερικανικών αεροσκαφών με ραντάρ. Επιπλέον, με την αυξημένη πρόσβαση σε δεδομένα του F-35, οι ιδιοκτήτες και οι χειριστές των S-400 μπορούν να εντοπίσουν αποτελεσματικότερα τα τρωτά σημεία του αεροσκάφους.
Ο σμήναρχος της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και μηχανικός ηλεκτρονικών Κωνσταντίνος Ζηκίδης δήλωσε στην EurAsian Times: «Το S-400 χρησιμοποιεί δύο ή τρία ραντάρ, τα οποία αλληλοσυμπληρώνονται. Ως εκ τούτου, ακόμη και αν το κύριο ραντάρ έρευνας μπορεί να μην είναι σε θέση να αποκτήσει ένα οπλικό ίχνος, μπορεί να υποδείξει σε άλλα ραντάρ να αποκτήσουν ένα ακριβές ίχνος».
Είναι το S-400 πραγματικά ικανό να ανιχνεύσει αεροσκάφη Stealth;
Οι ρίζες της τεχνολογικής υπεροχής του συστήματος αεράμυνας S-400 μπορούν να εντοπιστούν στον προκάτοχό του, το σύστημα S-300. Ενώ το S-400 μοιράζεται μεγάλο μέρος του υλικού του με το S-300, έχουν γίνει σημαντικές αναβαθμίσεις στα συστήματα ραντάρ, στο λογισμικό και στους τύπους πυραύλων.
Ενώ το S-400 μοιράζεται μεγάλο μέρος του υλικού του με το S-300, έχουν γίνει σημαντικές αναβαθμίσεις στα συστήματα ραντάρ, στο λογισμικό και στους τύπους πυραύλων. Αυτές οι βελτιώσεις παρέχουν στο S-400 αυξημένη ευελιξία στις αναχαιτίσεις στόχων και δυνατότητες διευρυμένου βεληνεκούς.
Το σύστημα ραντάρ Nebo-M
Στο επίκεντρο των δυνατοτήτων του S-400 για την καταπολέμηση της stealth κατάστασης βρίσκεται το σύστημα ραντάρ Nebo-M, το οποίο αποτελείται από τρεις διαφορετικές συστοιχίες που λειτουργούν σε διαφορετικές ζώνες συχνοτήτων.
Αξιοποιώντας συστοιχίες ραντάρ χαμηλής συχνότητας, όπως το Nebo SVU (VHF-band) και το Protivnik G (L-band), το σύστημα Nebo-M μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία μαχητικών stealth κατά την προσέγγισή τους. Αν και αυτές οι συστοιχίες χαμηλής συχνότητας μπορεί να μην παρέχουν την πιστότητα εικόνας που απαιτείται για τη στόχευση, διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην αρχική ανίχνευση και παρακολούθηση.
Για να συμπληρώσει τις δυνατότητες των συστοιχιών χαμηλής συχνότητας, το σύστημα Nebo-M ενσωματώνει τη ρωσική συστοιχία Gamma S1 που λειτουργεί στις ζώνες S και X.Με τη δικτύωση αυτών των συστοιχιών, το σύστημα Nebo-M προσφέρει μια ολοκληρωμένη και πολυεπίπεδη προσέγγιση για την ανίχνευση και τον εντοπισμό αεροσκαφών stealth.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τους εγγενείς περιορισμούς της τεχνολογίας stealth όταν αξιολογούμε την αποτελεσματικότητα των δυνατοτήτων αντι-stealth του S-400.
Αν και τα σύγχρονα μαχητικά stealth έχουν σχεδιαστεί για να ελαχιστοποιούν την ανίχνευση σε ζώνες ραντάρ υψηλής συχνότητας, δεν είναι εντελώς απρόσβλητα από την ανίχνευση. Το μέγεθος της διατομής ραντάρ τους (RCS) καθορίζει την ανιχνευσιμότητά τους, με μικρότερες τιμές RCS να υποδηλώνουν μειωμένη ορατότητα στο ραντάρ.