Ρέιτσελ Ριβς: Η πρώτη γυναίκα στο υπουργείο Οικονομικών της Βρετανίας - Πρώην πρωταθλήτρια στο σκάκι
Μαζί με τον ηγέτη των Εργατικών και νέο πρωθυπουργό της Βρετανίας, Κιρ Στάρμερ η «σιδηρά κυρία» της οικονομίας Ρέιτσελ Ριβς εργάστηκε για να αλλάξει την εικόνα του Εργατικού Κόμματος μετά τη συντριπτική ήττα του 2019. Εκτός απροόπτου θα αναλάβει ένα από τα πιο καίρια υπουργεία της νές κυβέρνησης, το υπουργείο Οικονομικών.
Προσπάθησε να παρουσιάσει τους Εργατικούς ως δημοσιονομικά υπεύθυνους, λέγοντας ότι ποτέ δεν θα «έπαιζε απερίσκεπτα και χαλαρά» με τα οικονομικά της χώρας. Και η παρουσία της θεωρείται απαραίτητη όχι μόνο για να κάνει το Κόμμα να φαίνεται πιο αξιόπιστο στους ψηφοφόρους , αλλά και για να προσφέρει στις επιχειρήσεις τη διαβεβαίωση που λαχταρούν μετά από χρόνια αναταραχής.
Στο συνέδριο του Εργατικού Κόμματος στο Λίβερπουλ το 2016, όταν τη ρώτησαν τι θα έκανε την πρώτη μέρα που θα αναλάμβανε καθήκοντα εκείνη δήλωσε οτι θα διορθώσει το κατεστραμμένο σύστημα παιδικής μέριμνας του Ηνωμένου Βασιλείου, κάτι που θα κάνει καλό στις γυναίκες, αλλά και στην οικονομία συνολικά.
Έχει το ιδανικό βιογραφικό για τη θέση
Απόφοιτος της Οξφόρδης με θητεία στην Τράπεζα της Αγγλίας ως οικονομολόγος, εργάστηκε τέσσερα χρόνια στον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα και έχει 14ετή παρουσία στην αντιπολίτευση: για μία επίδοξη υπουργό Οικονομικών το βιογραφικό της Ριβς δύσκολα θα μπορούσε να είναι πιο ιδανικό.
Όσοι γνωρίζουν την 45χρονη, η οποία ήταν βουλευτής του Leeds West και διεκδικεί επανεκλογή στη νέα εκλογική περιφέρεια του Leeds West και Pudsey, δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι βρίσκεται, όπως λέει ένας μακροχρόνιος φίλος, «στην καλύτερη στιγμή της». Ούτε υποτιμούν όμως τις έντονες πιέσεις και τις δυσκολίες που την περιμένουν.
«Θα αντιμετωπίσει δύσκολες στιγμές τα επόμενα χρόνια», λέει ο David Gauke, ο πρώην υπουργός Οικονομικών που έχει διαπληκτιστεί δημόσια μαζί της. «Ο κόσμος θα ζητήσει περισσότερο ριζοσπαστισμό και υψηλότερα επίπεδα δαπανών και εκείνη θα είναι η φωνή του δημοσιονομικού περιορισμού. Και μπορεί κάλλιστα στο δικό της κόμμα, μέσα σε λίγους μήνες, να μην είναι απαραίτητα τόσο δημοφιλής».
Όσοι γνωρίζουν τη Ριβς από το πανεπιστήμιο την περιγράφουν ως σίγουρη και σοβαρή ακόμη και τότε –ενώ ως πρώην πρωταθλήτρια σκακιού φαινόταν ήδη να σκέφτεται πολλές κινήσεις μπροστά. Την δίδαξε ο πατέρας της όταν ήταν επτά ετών, περνώντας της το «μικρόβιο» για το παιχνίδι στρατηγικής. Αργότερα έγινε πρωταθλήτρια Βρετανίας στα κορίτσια κάτω των 14 ετών.
«Ήταν καλή μαθήτρια. σε μια καλή χρονιά, ίσως την καλύτερη», θυμάται ο Christopher Allsopp, πρώην μέλος της επιτροπής νομισματικής πολιτικής της Τράπεζας της Αγγλίας, ο οποίος τη δίδαξε στο New College της Οξφόρδης, όπου παραμένει ομότιμος καθηγητής. «Θυμάμαι ότι της μιλούσα για διάφορα όπως το Υπουργείο Οικονομικών, ή την Τράπεζα της Αγγλίας – και τη θυμάμαι που αποφάσισε να πάει στην Τράπεζα». Στα χρονια της εκεί, πορεύτηκε με επιτυχία σε μια «επιθετική» κουλτούρα, ανδροκρατούμενη και έντονα ανταγωνιστική.
Έξυπνη και φιλόδοξη
Ενώ ήταν στην Τράπεζα αποσπάστηκε στην Ουάσιγκτον, σε έναν ρόλο που οι συνάδελφοί της λένε ότι της άρεσε. Η Ντέιμ Σου Όουεν, τότε το αφεντικό της Ριβς στη βρετανική πρεσβεία, θυμάται: «Ήταν όλα και πολύ. Ήταν προφανώς πολύ έξυπνη, αλλά και πολύ φιλόδοξη. Μπορούσε να καταλάβει αμέσως μια διαφωνία – αλλά ήταν επίσης πολύ καλή και πολύ κοινωνική».
Η τότε 23χρονη Ριβς απέκτησε σύντομα πρόσβαση υψηλού επιπέδου στην Federal Reserve, το Κογκρέσο και τον Λευκό Οίκο. Σύντομα όμως μετακινήθηκε για να εργαστεί στην HBOS στο Λιντς. «Θυμάμαι ότι συζητούσα μαζί της… Ήθελε να δει τι ήταν ο ιδιωτικός τομέας», λέει ο Paul Riseborough, διευθυντής σήμερα στην εταιρεία συμβούλων διαχείρισης Capco, ο οποίος εργαζόταν μαζί της στην HBOS.
Ο ίδιος όπως όλοι με τους οποίους συνομίλησε ο Guardian για να σκιαγραφήσει το προφίλ της, τόνισε την ευφυΐα της. «Έχει μυαλό οικονομολόγου. Είναι πολύ καλή στο να σκέφτεται τα βασικά. Μία φορά μου μίλησε και μου είπε: "Ξέρεις, πρέπει να καταλάβεις τα υποκείμενα μαθηματικά του προβλήματος".
Μετά την ήττα των Εργατικών στις εκλογές το 2015, όταν ο Κόρμπιν ανέλαβε τη σκυτάλη από τον Μίλιμπαντ και οι Εργατικοί μετακινήθηκαν αριστερά, η Ριβς επέλεξε να μην βγει στην πρώτη γραμμή. Οι φίλοι της λένε ότι δυσκολεύτηκε με την κατεύθυνση που είχαν πάρει οι Εργατικοί, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε να εγκαταλείψει «το πλοίο» όπως οι συνάδελφοί της
Παντρεμένη με έναν ανώτερο δημόσιο υπάλληλο, τον Nίκ Τζόισι -πρώην λογογράφο του Γκόρντον Μπράουν- η Ριβς έχει δύο παιδιά, για τα οποία δεν μιλάει ποτέ δημόσια. Είναι επίσης πολύ δεμένη με τη μικρότερη αδερφή της, Έλι η οποία είναι επίσης βουλευτής.
Η Ριβς «κουβαλάει» λίγες ιδεολογικές αποσκευές. Σε αντίθεση με τον Μπράουν, ο οποίος δανείστηκε σε μεγάλο βαθμό από την εμπειρία των ΗΠΑ ενόψει των εκλογών του 1997, η «τσαρίνα» των Οικονομικών δεν έχει ξεκάθαρο αποτύπωμα. Κάποιοι, ωστόσο, τη συγκρίνουν με τον Άντονι Κρόσλαντ, του οποίου το βιβλίο του 1956, με τίτλο «Το Μέλλον του Σοσιαλισμού» αναφέρει ότι οι Εργατικοί πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο στον εκσυγχρονισμό και τη μεταρρύθμιση της οικονομίας παρά στην εθνικοποίηση και τον κρατικό έλεγχο.
Το σύνθημα της Ριβς ότι η σκληρή στάση του Εργατικού Κόμματος στα δημοσιονομικά είναι «αδιαπραγμάτευτη» είναι εν μέρει προς όφελος του Σίτι, αλλά κυρίως καθησυχάζει τους ψηφοφόρους. Ενώ το μήνυμά της ότι «η σταθερότητα είναι αλλαγή» φαίνεται να έχει αποδώσει. Η Ριβς γεννήθηκε το 1979 στο Lewisham, στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, από τον Γκράχαμ και τη Σάλι Ριβς, που ήταν και οι δύο δάσκαλοι και χώρισαν όταν εκείνη ήταν επτά ετών.