Γαλλία: Η μετεκλογική αβεβαιότητα, το διχασμένο κοινοβούλιο και οι ρυθμιστές της επόμενης ημέρας

Η Γαλλία εισέρχεται από σήμερα σε μία παρατεταμένη περίοδο αστάθειας, με ένα διχασμένο κοινοβούλιο και μία κοινωνία πολωμένη, μετά από μία σύντομη προεκλογική περίοδο που σημαδεύτηκε απο περιστατικά βίας. Οι αναλυτές κάνουν λόγο για μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία των γαλλικών εκλογών, καθώς κανείς δεν το είδε να έρχεται - ούτε οι δημοσκόποι, ούτε το κοινό ούτε οι πολιτικοί. Η Γαλλία δεν θα έχει κυβέρνηση Λεπενιστών, αλλά θα επικρατεί η αβεβαιότητα, με ένα διχασμένο κοινοβούλιο που θα χωριστεί στο εξής σε τρεις παρατάξεις.

Η μεγαλύτερη δύναμη που δεν συγκεντρώνει ωστόσο απόλυτη πλειοψηφία, θα είναι ένας αριστερός συνασπισμός που ονομάζεται «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» και έκοψε πρώτο το νήμα στις εκλογές, κάνοντας την ανατροπή. Είναι μια ευρεία αριστερή εκλογική συμμαχία κομμάτων που μετρά λίγο λιγότερο από έναν μήνα «ζωής». Ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου ως απάντηση στον Εμανουέλ Μακρόν που προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, μετά την ήττα στις ευρωεκλογές.

Το NFP συγκεντρώνει την «Ανυπότακτη Γαλλία» (LFI) του Ζαν Λικ Μελανσόν, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, τους Οικολόγους, το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το Generations, το Place Publique και πολλά άλλα κόμματα και ομάδες με αριστερό προσανατολισμό.

Οι κεντρώοι που συσπειρώθηκαν πίσω από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, αψήφησαν όλες τις δυσοίωνες προβλέψεις και αναδείχθηκαν δεύτερη δύναμη. Και η ευρωσκεπτικιστική «Eθνική Συσπείρωση» της Μαρίν Λεπέν και του Ζορντάν Μπαρντελά, το κόμμα που κέρδισε στον πρώτο γύρο και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θα κέρδιζε με άνεση «σκόνταψε στην τρίτη θέση» «Δεν υπάρχει στοργή και κατανόηση μεταξύ αυτών των ομάδων. Στην πραγματικότητα, υπάρχει εκτεταμένη απέχθεια προς όλες τις κατευθύνσεις, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εκτίμηση της προοπτικής των συνασπισμών» γράφει ο Άνταμ Πάρσονς του Sky News,

Ποιος θα μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός;

Ο Μακρόν περιφρονεί εδώ και καιρό τον Ζαν-Λικ Μελανσόν, τον αρχηγό του μεγαλύτερου κόμματος στον αριστερό συνασπισμό, όπως και τη Μαρίν Λεπέν. Ο υπόλοιπος αριστερός συνασπισμός γύρισε την πλάτη του στον Μελανσόν αφού έκανε εμπρηστικά σχόλια για το Ισραήλ και τη Γάζα, αλλά χρειάζονται επίσης την υποστήριξή του.

Έτσι, όταν ο Mελανσόν απαιτήσει στο εξής να ηγηθεί η ομάδα του, αυτό δεν είναι καθόλου απλό, καθώς οι «άσπονδοι» εταίροι του στο συνασπισμό, για παράδειγμα, δεν θα τον δεχτούν ως πρωθυπουργό. Ποιος θα αναλάμβανε λοιπόν το ρόλο του απερχόμενου πρωθυπουργού Γκαμπριέλ Ατάλ που υπέβαλε ήδη την παραίτησή του; Κανείς δεν ξέρει.

Όλα τα κόμματα της αριστεράς ενώθηκαν χάρη στη σφοδρή αντίθεσή τους στο RN, τόσο πολύ που ενώθηκαν με τον κεντρώο συνασπισμό σε ένα τακτικό σχέδιο για να αποτρέψουν τις δυνάμεις της Λεπέν. Η Γαλλία γύρισε την πλάτη στο RN. Ίσως, απλώς ίσως, αυτό σκόπευε ο Μακρόν - να δώσει στο γαλλικό κοινό το όραμα μιας κυβέρνησης Λεπέν και να εμπιστευτεί ότι ο λαός θα απέρριπτε εν τέλει την ιδέα.

Είναι όμως μια ταραχώδης εποχή και η συμμετοχή σε αυτές τις εκλογές ήταν η υψηλότερη εδώ και δεκαετίες. Το τι θα συμβεί στη συνέχεια είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Η Γαλλία, ένα από τα πλουσιότερα και με τη μεγαλύτερη επιρροή έθνη στον κόσμο, βρίσκεται σε κατάσταση ρευστότητας.

Το «δημοκρατικό μέτωπο»

Το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» και οι δυνάμεις του Μακρόν κατάφεραν να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους και απέσυραν εκατοντάδες τρίτους υποψηφίους για να ανακόψουν την ορμή της Λεπέν στον τελευταίο γύρο. Η στρατηγική, γνωστή ως «δημοκρατικό μέτωπο», επέτρεψε στους ψηφοφόρους να συσπειρωθούν γύρω από έναν μόνο αντίπαλο της Εθνικής Συσπείρωσης σε κάθε περιοχή.

Ο Μακρόν, ο οποίος έχει ορκιστεί να παραμείνει στη θέση του μέχρι τη λήξη της θητείας του το 2027, αντιμετωπίζει τώρα την πρόκληση να συνδυάσει μια κυβέρνηση από μια ανόμοια ομάδα κομμάτων που έχουν λίγα κοινά εκτός από την επιθυμία τους να κρατήσουν την Λεπέν εκτός εξουσίας. Αυτη η πρόκληση θα γίνεται ολοένα και πιο εμφανής, καθώς σε λιγότερες από τρεις εβδομάδες το Παρίσι θα φιλοξενήσει τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.

Επαναφορά του ορίου συνταξιοδότησης στα 60 έτη

Το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» έκανε εκστρατεία με υποσχέσεις να ανακαλέσει πολλές από τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις του Μακρόν. Ο συνασπισμός θέλει να μειώσει την ηλικία συνταξιοδότησης στα 60 έτη, να επαναφέρει τον φόρο περιουσίας, να χορηγήσει περισσότερα επιδόματα στέγασης και να ενισχύσει τους μισθούς του δημόσιου τομέα, συνδέοντάς τους με τον πληθωρισμό. Τα μέτρα, σύμφωνα με εκτίμηση της συμμαχίας, θα κοστίσουν 100 δισεκατομμύρια ευρώ το 2025 ή περίπου 108 δισεκατομμύρια δολάρια και 150 δισεκατομμύρια ευρώ το 2027.

Στην ομιλία του αργά χθες βράδυ, ο πρόεδρος της «Εθνικής Συσπείρωσης» διεκδίκησε ιστορικά κέρδη για το κόμμα του και κατηγόρησε τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν ότι «ώθησε τη Γαλλία σε αβεβαιότητα και αστάθεια». Μιλώντας αφού έκλεισαν οι κάλπες ο Ζορντάν Μπαρντελά κατήγγειλε τους πολιτικούς ελιγμούς που οδήγησαν το κόμμα του στην ήττα μετά τον θρίαμβο του πρώτου γύρου.

Ένας άνευ προηγουμένου αριθμός υποψηφίων που προκρίθηκαν στον δεύτερο γύρο από πολυάριθμα κόμματα παραιτήθηκαν για να επιτρέψουν σε έναν πιο ισχυρό αντίπαλο να αντιμετωπίσει τον υποψήφιο του Εθνικού Συναγερμού. Κανένα κόμμα όμως δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, γεγονός που απειλεί να βυθίσει τη Γαλλία σε πολιτική αναταραχή και σε μία αναγκαστική «συγκατοίκηση» για 4η φορά στην ιστορία της χώρας. Πρώτο μεγάλο θύμα της αναμέτρησης ο πρωθυπουργός, Γκαμπριέλ Ατάλ που υπέβαλλε την παραίτησή του.

Ποιος είναι ο Ζαν Λικ Μελανσόν

Πρώην τροτσκιστής, ο 65χρονος ιδρυτής του αριστερού Κινήματος «Ανυπότακτη
Γαλλία» μιλούσε με θαυμασμό -μέχρι πρόσφατα- για τα καθεστώτα της Βενεζουέλας και της Βολιβίας.

Το 2008 εγκατέλειψε τους Σοσιαλιστές και το 2012 συμμετείχε στις προεδρικές εκλογές ως υποψήφιος του «Αριστερού Μετώπου», τερματίζοντας τέταρτός με ποσοστό 11,1%. Θέλει να αυξήσει το βασικό μισθό, μειώνοντας την εργάσιμη εβδομάδα στις 32 ώρες-να διακόψει τις σχέσεις μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα και να ενισχύσει τους δασμούς στα προϊόντα που προέρχονται από χώρες με «περιορισμένα
κοινωνικά δικαιώματα».

Ένθερμος περιβαλλοντολόγος τάσσεται κατά της πυρηνικής ενέργειας και θέτει ως στόχο να μπορεί να χρησιμοποιεί η Γαλλία 100% ανανεώσιμες πηγες ενέργειας έως το 2050. Έντονα ευρωσκεπτικιστής, δε μιλάει ξεκάθαρα για έξοδο από την Ε.Ε, αλλά υπόσχεται πως ενίοτε δυσκολεύεται να συμμορφωθεί με τους ευρωπαϊκούς κανόνες