Ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Γαλλίας - Οι πιθανοί υποψήφιοι
Στο φάσμα της ακυβερνησίας βρίσκεται η Γαλλία, μετά τα αποτελέσμα των βουλευτικών εκλογών, που ανέδειξαν το αριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP), μια βιαστικά συγκροτημένη συμμαχία, σε πρώτο κόμμα, αλλά χωρίς αυτοδυναμία.
Το πολιτικό έθιμο υπαγορεύει ότι ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν διορίζει έναν πρωθυπουργό από τις τάξεις της μεγαλύτερης πολιτικής δύναμης ή συνασπισμού στο κοινοβούλιο.
Το NFP, που αποτελείται από το Κομμουνιστικό Κόμμα, την ακροαριστερή Ανυπότακτη Γαλλία, τους Πράσινους και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, δεν έχει πει ποιος θα είναι η επιλογή του για πρωθυπουργός. Τα κόμματά του φάνηκαν ανίκανα να συμφωνήσουν σε κοινό πρόσωπο.
Ακολουθούν μερικές από τις πιο γνωστές προσωπικότητες του μπλοκ:
Ζαν Λικ Μελανσόν
Ο Μελανσόν, 72 ετών, είναι ένας σκληρός βετεράνος της αριστερής πολιτικής στη Γαλλία. Κατείχε υπουργικές θέσεις σε προηγούμενες κυβερνήσεις, όταν ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος το 2012, το 2017 και το 2022, βελτιώνοντας τα ποσοστά του κάθε φορά. Το 2022 ήρθε τρίτος πίσω από την Μαρίν Λεπέν. Ο Μακρόν είχε κερδίσει τις εκλογές.
Φλογερός ρήτορας, ο Μελανσόν είναι μια από τις πιο διχαστικές φιγούρες στη γαλλική πολιτική, ενθουσιάζοντας ορισμένους ψηφοφόρους, ενώ τρομοκρατεί άλλους με τις αχαλίνωτες προτάσεις του για φόρους και δαπάνες, την ταξική πολεμική ρητορική του και τις αμφιλεγόμενες θέσεις εξωτερικής πολιτικής, ειδικά για τη Γάζα. Οι επικριτές του τον κατηγορούν για αντισημιτισμό, τον οποίο αρνείται.
Μαρίν Τοντελιέρ, ηγέτης των Πρασίνων
Η 37χρονη Τοντελιέρ μεγάλωσε στο Henin-Beaumont, μια πόλη στη βόρεια Γαλλία που είναι γνωστή ως προπύργιο της Εθνικής Συσπείρωσης της Λεπέν.
Ο Tondelier έχει ένα μακρύ ιστορικό αντίθεσης στο RN.
Εξελέγη μέλος της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης το 2014. Το 2021 έξελέγη σε ένα βόρειο περιφερειακό συμβούλιο και έγινε ηγέτης του πιο γνωστού οικολογικού κόμματος της Γαλλίας, των Πρασίνων, το επόμενο έτος.
Φρανσουά Ρουφίν
Ο Ρουφίν, 48 ετών, είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης που στράφηκε στην πολιτική όταν έθεσε υποψηφιότητα για το κοινοβούλιο στις εκλογές του 2017. Ήταν ο μοναδικός υποψήφιος για ένα περιφερειακό πολιτικό κόμμα που δημιούργησε – το Arise Picardy – πριν ενταχθεί στο κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν.
Ο Ρουφίν βρέθηκε συχνά σε αντίθεση με τον πυρήνα του κόμματος και ήρθε σε ρήξη με τον Μελανσόν για τη στρατηγική του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2024.
Διατήρησε την έδρα του στο κοινοβούλιο με μικρή διαφορά έναντι του τοπικού αντιπάλου του.
Raphaël Glucksmann, Σοσιαλιστικό Κόμμα
Ο Glucksmann, 44 ετών, ήταν επικεφαλής της σοσιαλιστικής λίστας υποψηφίων στις ευρωπαϊκές εκλογές στις αρχές Ιουνίου. Έλαβε σχεδόν το 14% των ψήφων, ακριβώς πίσω από την ομάδα του Macron. Αυτό θεωρήθηκε σημάδι αναγέννησης για ένα κόμμα που κυβέρνησε τη Γαλλία τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά πρόσφατα είχε πέσει σε εκλογική λήθη.
Ο Glucksmann φοίτησε σε αναγνωρισμένα σχολεία και είχε μια καριέρα στη δημοσιογραφία και τη ραδιοφωνία πριν επεκταθεί σε διάφορες κατευθύνσεις.
Υποστηρίζει την ισχυρή ευρωπαϊκή υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Laurent Berger, πρώην συνδικαλιστής ηγέτης CFDT
Ο Berger, 55 ετών, είναι πρώην επικεφαλής ενός από τα κύρια συνδικάτα της Γαλλίας, του μετριοπαθούς CFDT. Έχει ιστορικό ισχυρής αντιπολίτευσης στο RN.
Ο Μπέργκερ έχει πει ότι δεν θέλει να γίνει πρωθυπουργός, αλλά άλλοι στην αριστερά έχουν βάλει το όνομά του μπροστά, λέγοντας ότι θα μπορούσε να είναι μια ενωτική φιγούρα και μια δημοφιλής εναλλακτική λύση στον Μελανσόν.
Fabien Roussel, ηγέτης του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος
Ισόβιος κομμουνιστής, ο Ρουσέλ εντάχθηκε στο κίνημα νεολαίας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος σε ηλικία 16 ετών και ήταν ενεργός σε διαμαρτυρίες κατά του απαρτχάιντ, οι οποίες όπως είπε διαμόρφωσαν την πολιτική του σκέψη.
Σε ηλικία 55 ετών, είναι ένθερμος υπερασπιστής της γαλλικής πυρηνικής ενέργειας, έχει καταγγείλει το αυξανόμενο αίσθημα κατά του κυνηγιού στη Γαλλία και έχει ορίσει τη γαλλική γαστρονομία ως «καλό κρασί, καλό κρέας, καλό τυρί».
Το πρώτο πραγματικό διάλειμμα του Ρουσέλ στην πολιτική ήρθε σε ηλικία 28 ετών, όταν έγινε σύμβουλος της Μισέλ Ντεμισίν, υπουργού Τουρισμού υπό τον πρωθυπουργό Λιονέλ Ζοσπέν.