Ο ματωμένος Τραμπ με τη γροθιά υψωμένη: Η εικόνα σύμβολο και ο φωτορεπόρτερ που έγραψε Ιστορία

Η φωτογραφία του Ντόναλντ Τραμπ με τη γροθιά υψωμένη αμέσως μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, τραβήχτηκε από τον βραβευμένο με Πούλιτζερ Έβαν Βούτσι, επικεφαλής φωτογράφο του Associated Press στην Ουάσιγκτον. Καλύπτει τον Τραμπ εδώ και οκτώ χρόνια. Όταν άκουσε πυροβολισμούς στην προεκλογική συγκέντρωση στην Πενσυλβάνια, έτρεξε με το φακό ανά χείρας
O Tραμπ αμέσως μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του
Εvan Vucci/AP
5'

Είναι μια φωτογραφία που μοιάζει σχεδόν αδύνατη: στιγμές αφότου μια σφαίρα πέρασε ξυστά από το αυτί του, ένας πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ στέκεται με τη γροθιά του υψωμένη προκλητικά. Ο ουρανός πίσω του είναι καταγάλανος και μια αμερικανική σημαία κυματίζει πάνω του, πλήρως μέσα στο πλαίσιο. Οι εκφράσεις στα πρόσωπα κάθε πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών είναι ξεκάθαρες και μια κηλίδα αίματος τρέχει από το αυτί του Τραμπ μέχρι το μάγουλό του.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Έβαν Βούτσι, επικεφαλής φωτογράφο στην Ουάσιγκτον για το Associated Press. Ο ίδιος καλύπτει τον Τραμπ από την υποψηφιότητά του πριν από οκτώ χρόνια και το 2020 κέρδισε Πούλιτζερ για μια φωτογραφία από τις διαδηλώσεις μετά τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ.

O Έβαν Βούτσι

«Άκουσα τους πυροβολισμούς. Έτσι έτρεξα στη σκηνή καθώς οι πράκτορες της Μυστικής Υπηρεσίας άρχισαν να καλύπτουν τον πρόεδρο Τραμπ. Ανέβαιναν στη σκηνή από όλες τις διαφορετικές κατευθύνσεις και πήγαιναν από πάνω του. Πήγα στο μπροστινό μέρος, στην πλευρά της σκηνής και άρχισα να φωτογραφίζω ό,τι μπορούσα», λέει ο Βούτσι, ο οποίος είπε στον Guardian ότι έχει καλύψει εκατοντάδες συγκεντρώσεις όπως εκείνη της Κυριακής στην Πενσιλβάνια

Έφτασαν περισσότεροι πράκτορες, είπε, και αυτό που φαινόταν να είναι μια ομάδα ειδικά εκπαιδευμένων ανδρών. «Άρχισα να σκέφτομαι, εντάξει, τι θα γίνει μετά; Πού θα πάει; Πού πρέπει να είμαι; Πού πρέπει να σταθώ; Τι πρόκειται να συμβεί; Η δουλειά μας έχει να κάνει με την προσμονή», λέει.

Ο Βούτσι άρχισε να σκέφτεται τη διαδρομή εκκένωσης. Θα ήταν στην άλλη πλευρά της σκηνής, ο πιο γρήγορος δρόμος για το SUV του Τραμπ. Τοποθετήθηκε στις σκάλες κοντά στη σκηνή. Η δουλειά των πρακτόρων των μυστικών υπηρεσιών είναι «να εμποδίσουν τον Τραμπ να φαίνεται», λέει. Όταν ο Τραμπ σηκώθηκε όρθιος και οι πράκτορες προσπαθούσαν ακόμα να τον καλύψουν, λέει ο Βούτσι, ο Τραμπ φαίνεται σαν να «πολεμούσε κάπως να φανεί».

Ο ήχος δείχνει ότι ενώ ήταν περικυκλωμένος από πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών, ο Τραμπ ζήτησε πρώτα να πάρει τα παπούτσια του. Οκ! Ένα παπούτσι είναι εκεί», λέει ένας πράκτορας. «Έλα, ας πάρουμε το παπούτσι». Τότε ο Τραμπ ακούγεται να λέει: «Περίμενε, περίμενε, περίμενε περίμενε». Αγγίζει τα μαλλιά του, απελευθερώνει το δεξί του χέρι μέσα από το φράγμα που σχηματίζουν οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών και υψώνει τη γροθιά του. Κάνοντας μορφασμούς, λέει: «Παλέψτε! Παλέψτε! Παλέψτε!».

Ο Βούτσι λέει ότι «εξεπλάγη» όταν ο Τραμπ σήκωσε τη γροθιά του, αλλά μόνο ένα πράγμα περνούσε από το μυαλό του: «Ηρέμησε, σκέψου, δούλεψε»». Η κάμερά του συνδέθηκε σε ένα hotspot και έστελνε αυτόματα φωτογραφίες πίσω στον εκδότη του καθώς τις τραβούσε. «Συνέχισε να στέλνεις», του είπε ο εκδότης του.

Μόλις ο Τραμπ έφυγε με το SUV, ο Βούτσι και άλλοι φωτογράφοι συγκεντρώθηκαν σε μια σκηνή, λέει. Είχαν μηδενικό σήμα κινητού τηλεφώνου, οπότε μόλις 45 λεπτά αργότερα, όταν ο Βούτσι εμφανίστηκε σε ένα άδειο πάρκινγκ, είδε την εικόνα για πρώτη φορά, στα social media.

«Το θέμα με τη φωτογραφία είναι ότι δύο άνθρωποι μπορούν να δουν την ίδια ακριβώς εικόνα και να έχουν μια εντελώς διαφορετική αντίδραση». Αλλά αυτό που το κάνει τόσο εντυπωσιακό είναι «το αίμα στο πρόσωπο, είναι η σημαία, η υψωμένη γροθιά».

«Πολλά δυνατά συναισθήματα συνυπάρχουν σε αυτή την εικόνα και νομίζω ότι σε αυτό αντιδρούν οι άνθρωποι». «Υπάρχουν κάποιες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν την ώρα που γράφεται ιστορία. Και αυτή ήταν μία από αυτές», λέει η φωτογράφος του αυστραλιανού Guardian, Κάρλι Ερλ. Συχνά, οι φωτογράφοι που καλύπτουν έκτακτες ειδήσεις δεν ξέρουν ότι έχουν τραβήξει μια τέλεια φωτογραφία, αλλά ως συντάκτης, όταν τη βλέπεις, σκέφτεσαι «Τζάκποτ».

Στην περίπτωση της φωτογραφίας του Βούτσι, προσελκύει πλήρως τον θεατή. «Σε οδηγεί πίσω, σχεδόν σαν δίνη. Το πρόσωπο του Τραμπ είναι αυτό που σε ελκύει συνεχώς, αλλά μετά η δράση γύρω του μοιάζει με καρέ», λέει ο Ερλ, προσθέτοντας ότι «η σύνθεση είναι φανταστική».

Το γεγονός ότι έχει το βάθος πεδίου εδώ σημαίνει ότι όλα τα πρόσωπα είναι αιχμηρά, λέει, και έτσι «μπορεί κανείς να ασχοληθεί και με αυτό που νιώθουν, όχι μόνο με τον Τραμπ». Το Atlantic τη χαρακτήρισε «αναμφισβήτητα μια από τις σπουδαίες συνθέσεις της φωτογραφικής ιστορίας των ΗΠΑ», ενώ ένας ανώτερος δημοσιογράφος των New York Times είπε ότι ήταν «η κορυφή του φωτορεπορτάζ. Μια τέλεια πλαισιωμένη και συγκροτημένη εικόνα ιστορικών διαστάσεων».

Όταν καλύπτεις πολιτικά θέματα λέει ο Βούτσι, «Κάτι περίεργο μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή». Υπάρχει όμως και πολλή επανάληψη. «Κάθε μέρα είναι σχεδόν η ίδια: ένα αναλόγιο, ένας πολιτικός που μιλάει»

Έτσι, προσπαθείς συνεχώς να βρεις πώς να κάνεις τα πράγματα διαφορετικά, λέει. «Αυτή είναι η ερώτηση εκατομμυρίων δολαρίων στην Ουάσιγκτον όταν καλύπτει κανείς την πολιτική». Ο Βούτσι έχει καλύψει τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν – καθώς και τις προεδρίες Τραμπ και Μπάιντεν. Ερωτηθείς για ποιες από τις χιλιάδες φωτογραφίες του είναι πιο περήφανος, γελάει. «Για την επόμενη» τονίζει.