Γαλλία: Οι κληρονόμοι του Μακρόν μονομαχούν για ο,τι απέμεινε από την «περιουσία» του

Μετά την αποτυχία του «εκλογικού τζόγου» του Εμανουέλ Μακρόν, δύο από τους στενούς συμμάχους του Γάλλου προέδρου επιχειρούν να εκμεταλλευτούν το πολιτικό χάος και να καθιερωθούν ως προφανείς διάδοχοι του «αφεντικού» τους, γράφει το Politico. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ και ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλ Νταρμανέν τσακώνονται για τα απομεινάρια από το στρατόπεδο του Mακρόν αφού έχασε περισσότερο από το ένα τρίτο της εκπροσώπησής του στην Εθνοσυνέλευση στις πρόωρες εκλογές που κατέληξαν σε πανωλεθρία.

Ο καθένας ελπίζει να συγκεντρώσει αρκετή υποστήριξη για να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό με το αριστερό «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» να σημειώνει μια νίκη-έκπληξη, αλλά χωρίς κανένα κόμμα να κερδίζει την απόλυτη πλειοψηφία.

Ο Νταρμανέν, μαθητής του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος ξεκίνησε ως νεαρός ακτιβιστής στις τάξεις των γαλλικών συντηρητικών δυνάμεων, εστιάζει τις προσπάθειες του στην οικοδόμηση συμμαχίας με την κεντροδεξιά. Ο Aτάλ, ένας πρώην σοσιαλιστής που εφάρμοσε βασικές δεξιές πολιτικές ενώ ήταν στην κυβέρνηση, δείχνει προθυμία να συνεργαστεί με κόμματα αριστερά του κέντρου.

Όποιος πετύχει, θα ενίσχυε τις πιθανότητές του να εκπροσωπήσει το στρατόπεδο του Μακρόν στις προεδρικές εκλογές του 2027. Ο ίδιος ο Μακρόν είδε την ηγεσία του να τίθεται υπό αμφισβήτηση καθώς οι υποψήφιοι απέφυγαν ανοιχτά έναν ηγέτη που θεωρούσαν πολύ τοξικό ενώ ακόμη και στενοί του σύμμαχοι όπως ο Ατάλ κπήταν αποστάσεις από την απόφασή του να προκηρύξει πρόωρες εκλογές.

Ο 35χρονος Ατάλ διορίστηκε νωρίτερα αυτό το έτος και έκανε σκληρή εκστρατεία για το κόμμα του, πραγματοποιώντας πολυάριθμα ταξίδια για να υποστηρίξει υποψηφίους και εμφανίσεις στα μέσα ενημέρωσης για να υπερασπιστεί το στρατόπεδό του. Το βράδυ των εκλογών ωστόσο αμφισβήτησε την απροσδόκητη απόφαση του Μακρόν. «Δεν επέλεξα να διαλύσω το κοινοβούλιο – αλλά αρνήθηκα να παραμείνω παθητικός», είπε.

Το μαχητικό πνεύμα του αρχηγού της κυβέρνησης τον έκανε δημοφιλή στους εναπομείναντες βουλευτές της μακρονικής «Αναγέννησης», με αποτέλεσμα να εκλεγεί πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας - προς μεγάλη απογοήτευση της γαλλικής προεδρίας, η οποία αισθάνεται ότι απειλείται από την αύξηση της δημοτικότητάς του.

Ο Νταρμανέν, εν τω μεταξύ, ήταν ένα από τα λίγα μέλη του απερχόμενου υπουργικού συμβουλίου που στήριξαν την απόφαση του προέδρου να προκηρύξει νέες εκλογές. Επαίνεσε το «θάρρος» του Μακρόν, υποστηρίζοντας ότι η απόφαση να προκηρύξει πρόωρες εκλογές ευθυγραμμίστηκε με το πνεύμα ενός συμβόλου της πέμπτης γαλλικής δημοκρατίας, του Σαρλ ντε Γκωλ.

Ο υπουργός Εσωτερικών είναι γνωστός για τις σκληρές θέσεις του σε θέματα μετανάστευσης και ασφάλειας. «Αυτό που θα κερδίσουμε αύριο είναι μια σταθερή γραμμή για τη δικαιοσύνη, τη μετανάστευση, το έγκλημα και την κοινωνική μέριμνα», είπε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας. Τώρα επιδιώκει να οικοδομήσει έναν συνασπισμό με τη συντηρητική ομάδα των Ρεπουμπλικανών στην Εθνοσυνέλευση. η οποία προς το παρόν απορρίπτουν κάθε τέτοιο ενδεχόμενο.

Ο Aτάλ από την άλλη πλευρά, προτιμά μια «πολυφωνική συνέλευση» που περιλαμβάνει διακομματική νομοθεσία με κάθε κόμμα εκτός από τις πιο ριζοσπαστικές αριστερές και δεξιές δυνάμεις. «Πιστεύω ακράδαντα ότι υπάρχουν δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις στη δεξιά, στο κέντρο και στην αριστερά που μπορούν να συσπειρωθούν γύρω από τα συμφέροντα του γαλλικού λαού», είπε.

Χάος στο προεδρικό στρατόπεδο

Ενώ οι κεντρώοι τα πήγαν καλύτερα από το αναμενόμενο την Κυριακή - κερδίζοντας αρκετές έδρες για να νικήσουν την «Εθνική Συσπείρωση» της Λεπέν, το κίνημα εξακολουθεί να αιμορραγεί, χάνοντας δημοτικότητα και μέλη.

Πολλοί αναρωτιούνται εάν το μέλλον τους βρίσκεται στο κόμμα του Μακρόν, «Αναγέννηση», τώρα που δεν είναι πλέον η κύρια δύναμη στο κοινοβούλιο. Ο βουλευτής Σασά Ουλιέ ένας από τους πρώτους υποστηρικτές του προέδρου, ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι πλέον μέλος της Αναγέννησης, με στόχο να δημιουργήσει τη δική του ομάδα που θα μπορούσε να περιλαμβάνει μέλη «από την κοινωνική δεξιά έως τη σοσιαλιστική αριστερά».

Οι πιστοί του Νταρμανέν επιδιώκουν να επιβάλουν τη γραμμή τους, απορρίπτοντας κάθε ιδέα συνεργασίας όχι μόνο με τη ριζοσπαστική αριστερά του Ζαν Λικ Μελανσόν, αλλά και με τους «Πράσινους».

Ένα πράγμα είναι πλέον ξεκάθαρο: η υπόσχεση του Μακρόν να «ξεπεράσει» το χάσμα αριστεράς-δεξιάς κατά την πρώτη του εκστρατεία για την προεδρία βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Το αν αυτός - ή οποιοσδήποτε άλλος - μπορεί να συνενώσει το ολοένα και πιο κατακερματισμένο κέντρο μένει να φανεί.

Σε επιστολή του, ο Μακρόν κάλεσε «όλες τις πολιτικές δυνάμεις που ταυτίζονται με τους δημοκρατικούς θεσμούς, το κράτος δικαίου, τον κοινοβουλευτισμό, τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και την υπεράσπιση της γαλλικής ανεξαρτησίας, να συμμετάσχουν σε έναν ειλικρινή και πιστό διάλογο για την οικοδόμηση μιας σταθερής πλειοψηφίας.»

Τι ακολουθεί λοιπόν; Η αριστερή συμμαχία του «Νέου Λαϊκού Μετώπου» πιέζει τον Μακρόν να τους καλέσει να σχηματίσουν κυβέρνηση, με πρωθυπουργό από τις τάξεις της. Σήμερα που αναμένεται να εκλεγεί ο νέος πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, θα φανει ποιές -εάν υπάρχουν- συμφωνίες έχουν επιτευχθεί.