Μπάιντεν: Απέφυγε τις άβολες αλήθειες στο διάγγελμα - «Έπρεπε να ενώσω το κόμμα και τη χώρα μου»

Σε μια σπάνια τηλεοπτική ομιλία από το Οβάλ Γραφείο χθες βράδυ (24/7), την πρώτη από τότε που τερμάτισε ξαφνικά την υποψηφιότητά του για επανεκλογή μίλησε για τα επιτεύγματά του. Μίλησε για τις ταπεινές του ρίζες. Τραγούδησε τα εγκώμια του αμερικανικού λαού. Είπε ότι το μέλλον της αμερικανικής δημοκρατίας βρίσκεται στα χέρια του.

Αυτό που δεν έκανε ήταν να δώσει μια άμεση εξήγηση για το μεγαλύτερο ερώτημα της ημέρας. Δεν είπε γιατί έγινε ο πρώτος εν ενεργεία πρόεδρος που εγκατέλειψε την προσπάθεια επανεκλογής του, λίγους μόλις μήνες πριν από τις εκλογές. Και αυτό είναι που θα ενδιαφέρει περισσότερο τα βιβλία της ιστορίας.

Το υπαινίχθηκε. Μίλησε γύρω από αυτό. Αλλά ποτέ δεν το αντιμετώπισε κατάματα. Άφησε τον αμερικανικό λαό να διαβάσει ανάμεσα από τις γραμμές. «Τις τελευταίες εβδομάδες», είπε ο Μπάιντεν, «ήταν σαφές για μένα ότι έπρεπε να ενώσω το κόμμα μου». Στη συνέχεια μίλησε για αυτό το οποίο έχει γίνει επωδός μεταξύ των Δημοκρατικών - ότι είναι καιρός να «περάσουμε τη σκυτάλη» σε μια νέα γενιά.

Ενώ είπε ότι τα επιτεύγματά του, τα οποία απαρίθμησε λεπτομερώς, αξίζουν μια δεύτερη θητεία, πρόσθεσε ότι «τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τη διάσωση της δημοκρατίας μας – και αυτό περιλαμβάνει την προσωπική φιλοδοξία».
Δεν ειπώθηκε η ψυχρή, σκληρή πραγματικότητα ότι παραιτήθηκε επειδή γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρο ότι επρόκειτο να χάσει από τον Ντόναλντ Τραμπ τον Νοέμβριο. Και αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που όσοι στο κόμμα του θεωρούν παγκοσμίως ως καταστροφικό.

Καθώς έμενε πίσω στις δημοσκοπήσεις, ντροπιασμένος από μια άθλια απόδοση στο ντιμπέιτ και με μία σειρά από αυξανόμενες φωνές στο Δημοκρατικό Κόμμα να τον καλούν να παραιτηθεί, δεν υπήρχε ξεκάθαρος δρόμος για μια νίκη Μπάιντεν. Αν και ο πρόεδρος μπορεί να μην το είπε, ο Ρεπουμπλικανός προκάτοχός του - και τώρα πρώην αντίπαλος για τον Λευκό Οίκο - δεν είχε τέτοιους ενδοιασμούς.

Οι επιθέσεις Τραμπ στην Κάμαλα Χάρις

Σε μια συγκέντρωση στο Σάρλοτ της Βόρειας Καρολίνας, λίγες ώρες πριν από την ομιλία του, ο Ντόναλντ Τραμπ είπε ότι ο Μπάιντεν αποχώρησε επειδή έχανε με διαφορά. Στη συνέχεια επιτέθηκε εναντίον της Κάμαλα Χάρις, της νέας υποψήφιας του κόμματος, υποστηρίζοντας ότι ήταν μια «ριζοσπαστική αριστερή τρελή» και η «υπερφιλελεύθερη κινητήρια δύναμη πίσω από κάθε καταστροφή του Μπάιντεν».

Ομάδες των Ρεπουμπλικανών κατακλύζουν τα ερτζιανά σε βασικές αμφίρροπές πολιτείες, σε μια προσπάθεια να ορίσουν την κυρία Χάρις με τους όρους τους, όχι με τους δικούς της. Σύμφωνα με έρευνα του Associated Press, η πλευρά του Τραμπ πρόκειται να δαπανήσει περισσότερο από τους Δημοκρατικούς ομολόγους τους 25 προς 1 κατά τη διάρκεια του επόμενου μήνα. Μια διαφήμισή της εκστρατείας του έλεγε ότι η Χάρις ήταν συνένοχος στην κάλυψη της «προφανούς διανοητικής παρακμής» του προέδρου.

Η ομιλία του Μπάιντεν πρόσφερε μια εθνική τηλεοπτική ευκαιρία, στην πρώτη του ώρα, να αντικρούσει τις επιθέσεις κατά της αντιπροέδρου του και να αντιμετωπίσει σθεναρά τις ανησυχίες σχετικά με την ικανότητά του να συνεχίσει να εκπληρώνει τα προεδρικά του καθήκοντα. Ήταν μια ευκαιρία που πέρασε κατά βάση. Προς το τέλος της ομιλίας του, ο πρόεδρος μίλησε για την αντιπρόεδρό του. Είπε ότι η Χάρις ήταν «έμπειρη, σκληρή, ικανή» και «απίστευτη συνεργάτης για μένα και ηγέτης για τη χώρα μας».

Ήταν δυνατά λόγια, αλλά δεν ήταν πολλά. Πέρασε περισσότερο χρόνο συζητώντας για τον Βενιαμίν Φραγκλίνο παρά για τη αντιπρόεδρό του – το πρόσωπο που ενέκρινε την Κυριακή και θα αποτελέσει την πιο ισχυρή κληρονομιά του τους επόμενους μήνες.
Με ελάχιστη κάλυψη από τον πρόεδρο, η Χάρις και η ομάδα της θα πρέπει να αποφασίσουν εάν και πώς θα απαντήσουν στις επιθέσεις των Ρεπουμπλικανών τις επόμενες ημέρες.

Ο Μπάιντεν μπορεί να έχει άλλη μια ευκαιρία να διαφημίσει την πρώην υποψήφια του στο συνέδριο των Δημοκρατικών στο Σικάγο τον επόμενο μήνα, αλλά αυτή είναι μια ευαίσθητη στιγμή για τη νέα υποψήφια, καθώς η εκστρατεία της μόλις απογειώνεται και οι Αμερικανοί είναι στη διαδικασία που τη γνωρίζουν.

Ο πρόεδρος μπορεί να ένιωθε άβολα στην τελευταία του ομιλία στο Οβάλ Γραφείο. Αλλά αν ανησυχεί για την κληρονομιά του, η επιτυχία ή η αποτυχία της Χάρις, από εδώ και στο εξής, έχει μεγάλη σημασία και για τον ίδιο. Θα καθορίσει αν η ιστορία τον κρίνει ως άνθρωπο που έκανε μια ευγενή θυσία ή ως άτομο που έθεσε το κόμμα του σε κίνδυνο κρατώντας εγωιστικά την εξουσία για πάρα πολύ καιρό.

BBC