Εφιάλτης στη Βόρεια Κορέα: «Παιδιά-Φρανκεστάιν» από την πυρηνική «ασθένεια φάντασμα»

Βόρεια Κορέα: Παιδιά γεννιούνται με γενετικές ανωμαλίες, θύματα μίας μυστηριώδους «ασθένειας φάντασμα» κοντά σε χώρο δοκιμών πυρηνικών δοκιμών, ισχυρίζεται μία γυναίκα που εγκατέλειψε τη χώρα. 
AP
7'

Παιδιά στη Βόρεια Κορέα γεννιούνται χωρίς πρωκτούς, δάχτυλα ποδιών ή χέρια, καθώς μια μυστηριώδης ασθένεια που ονομάζεται «νόσος φάντασμα» εξαπλώνεται ραγδαία κοντά στον χώρο πυρηνικών δοκιμών του Κιμ Γιονγκ Ουν, σύμφωνα με έναν Βορειοκορεάτη που αυτομόλησε.

Η Γιουνγκράν Λι η οποία ζούσε κοντά στο χώρο δοκιμών Punggye-ri πριν δραπετεύσει το 2015, είπε σε μια ανατριχιαστική μαρτυρία ότι μια τρομακτική ασθένεια έχει σαρώσει την περιοχή, σκοτώνοντας και παραμορφώνοντας βρέφη με τους γιατρούς να μην μπορούν να τη διαγνώσουν ή να τη θεραπεύσουν, σύμφωνα με τη Daily Mail.

«Στην κομητεία Kilju, οι πολίτες υποφέρουν από ασθένειες, χωρίς να γνωρίζουν γιατί. Στα νοσοκομεία, οι γιατροί δεν μπορούν να κάνουν διαγνώσεις και οι ασθενείς πεθαίνουν σιγά σιγά με βασανιστικό τρόπο, Δεν είναι πολύ υπερβολικό να πούμε ότι η απόκτηση ενός παιδιού χωρίς πρωκτό, δάχτυλα ποδιών ή χέρια έχει κανονικοποιηθεί στο Kilju. Σε κάθε άλλο σπίτι υπάρχουν ασθενείς με διάφορες μορφές καρκίνου».

Η αποστάτης μοιράστηκε μια σπάνια εικόνα για τη ζωή μέσα στο «Ερημιτικό Βασίλειο», εκφράζοντας τις ανησυχίες της για τη ζωή τόσο κοντά σε μια ζώνη πυρηνικών δοκιμών. Περιέγραψε ότι το σπίτι της τρέμει, έπιπλα πέφτουν από τους τοίχους καθώς ο στρατός δοκίμαζει τα όπλα του. Η ίδια συγκαταλέγει τον μοναχογιό της ανάμεσα στα θύματα της «ασθένειας φάντασμα».

Είπε ότι στη Βόρεια Κορέα, τα φάρμακα που παρέχονται από τον ΟΗΕ συγκεντρώνονται από ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους και παρά την υπόσχεση για δωρεάν υγειονομική περίθαλψη, «τα ράφια είναι άδεια στα φαρμακεία». Έτσι, όταν ο γιος της ανέπτυξε ήπιο πυρετό τον Οκτώβριο του 2014, σε ηλικία 27 ετών, στράφηκε στα φάρμακα της «μαύρης αγοράς», που εισάγονταν λαθραία από την Κίνα. Αλλά δεν βοήθησε και τον πήγε στο νοσοκομείο.

Είπε: «Ένας γιατρός ειδικός στη φυματίωση είπε ότι ο γιος μου είχε τρύπες στους πνεύμονές του, με διαστάσεις 1,5 και 2,7 εκατοστά. Είπε επίσης ότι δεν ήξερε γιατί ένας αυξανόμενος αριθμός νεαρών ενηλίκων έρχονταν στο νοσοκομείο. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί είχε συμβεί αυτό στον γιο μου και ένιωθα τόσο αβοήθητη. Επιπλέον, είχε οκτώ στενούς φίλους, και όλοι διαγνώστηκαν με φυματίωση ένας ένας από το 2012 και πέθανε μέσα σε τέσσερα χρόνια».

Η Λι ξόδεψε τις οικονομίες της για να αγοράσει φάρμακα για τον γιο της, προτού καταφύγει στην Κίνα τον Φεβρουάριο του 2015, ελπίζοντας να βρει δουλειά για να στείλει περισσότερα χρήματα στο σπίτι. Τον Αύγουστο εκείνου του έτους, είχε φτάσει στη Νότια Κορέα, όπου υποβλήθηκε σε υποχρεωτική εκπαίδευση για να... προετοιμαστεί για τη ζωή σε μια ελεύθερη κοινωνία.

Είπε: «Μόλις αποφυλακίστηκα, επικοινώνησα με τον γιο μου για να του πω να πάει στο νοσοκομείο της Πιονγκγιάνγκ. Αλλά την επόμενη μέρα, τηλεφώνησε και είπε ότι είχαν δοθεί επίσημες οδηγίες για να σταματήσει η είσοδος ασθενών με φυματίωση και ηπατίτιδα από την κομητεία Kilju στην Πιονγκγιάνγκ. Η μόνη εξήγηση που δόθηκε ήταν ότι είχε να κάνει με την ασφάλεια του Κιμ Γιονγκ-ουν και δεν υπήρχε σωστή εξήγηση».

Και συνέχισε: «Για δύο χρόνια, μετέφερα χρήματα στον γιο μου μέσω μεσιτών, πιστεύοντας ότι λάμβανε επαρκή φροντίδα. Ωστόσο, τον Μάιο του 2018, έχασα το αγόρι μου, την περηφάνια και τη χαρά μου. Ο γιος μου πέθανε χωρίς να φτάσει ποτέ στο νοσοκομείο για να γίνει σωστή διάγνωση».

Η κυρία Λι είπε ότι είχε ζήσει κοντά σε ένα χώρο πυρηνικών δοκιμών πριν από την κατεδάφισή του το 2018. «Την ημέρα που έγινε η τρίτη πυρηνική δοκιμή, ένα ρολόι τοίχου έπεσε και οι λαμπτήρες έτρεμαν. Νόμιζα ότι ήταν σεισμός και έτρεξα έξω. Όλοι οι γείτονές μου ήταν επίσης έξω. Λίγο μετά από αυτό, το μεσημέρι, οι Αρχές ανακοίνωσαν ότι η τρίτη πυρηνική δοκιμή ήταν επιτυχής. Τότε συνειδητοποιήσαμε ότι η ελεγχόμενη από τον στρατό περιοχή στο Punggye-ri ήταν χώρος δοκιμών»

Οι ντόπιοι χόρευαν στο δρόμο για να γιορτάσουν, χωρίς να ξέρουν ωστόσο ότι ήταν από τα πρώτα θύματα του πυρηνικού προγράμματος της Βόρειας Κορέας. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η ακτινοβολία είναι η πραγματική αιτία αυτού που ονομάζεται «ασθένεια φάντασμα».

Ο πυρηνικός επιστήμονας Γιουχιούν Μουν του Πανεπιστημίου Dankook, στη Νότια Κορέα, περιέγραψε πώς η ακτινοβολία από τις υπόγειες εκρήξεις θα μπορούσε να φτάσει στις τοπικές κοινότητες.

«Καθώς τα ωστικά κύματα ταξιδεύουν, σπάνε τα στρώματα της γης ή δημιουργούν ρωγμές. Μετά από λίγο, ένα μείγμα λιωμένου βράχου και ραδιενεργού υλικού θα κρυώσει και θα στερεοποιηθεί. Τα ραδιενεργά υλικά που περιέχονται σε αυτή την ένωση μπορούν να διεισδύσουν σε κενά ή ρωγμές που προκαλούνται από την έκρηξη και να φτάσουν στην επιφάνεια, το έδαφος ή τα υπόγεια ύδατα.

Εάν βρέχει κοντά στο χώρο της δοκιμής, η βροχή μπορεί να μεταφέρει αυτά τα ραδιενεργά υλικά στα υπόγεια ύδατα. Τα υπόγεια ύδατα συνδέονται με ποτάμια, ρυάκια και επιφανειακά ύδατα, απελευθερώνοντας αυτά τα ραδιενεργά υλικά στον έξω κόσμο. Καθώς είναι μέρος της φυσικής κυκλοφορίας, είναι πολύ δύσκολο να παρέμβεις και να το αποτρέψεις».

Ο Δρ Μουν είπε ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να διεισδύσουν στη συνέχεια ραδιενεργά υλικά στην τροφική αλυσίδα. Οι άνθρωποι μπορούσαν να πίνουν το νερό ή να τρώνε θαλασσινά από αυτό, να καταναλώνουν καλλιέργειες μολυσμένες ή γάλα και κρέας από βοοειδή που έχουν τραφεί από μολυσμένο γρασίδι.

Ο χώρος πυρηνικών δοκιμών βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Changhung, ο οποίος τροφοδοτεί τον ποταμό Namdae - την κύρια πηγή νερού για την κομητεία Kilju. «Κάθε νοικοκυριό στο Kilju παίρνει νερό από εκεί», είπε η Λι Ο Δρ Μουν υπολόγισε ότι πάνω από ένα εκατομμύριο κάτοικοι σε ακτίνα 40 χιλιομέτρων από το χώρο δοκιμών θα μπορούσαν να επηρεαστούν.

«Είναι ασφαλές να πούμε ότι οι κάτοικοι κοντά στο χώρο δοκιμών θα βρίσκονται υπό την επίδραση της ακτινοβολίας για περίπου 200 χρόνια. Η χρονική περίοδος θα αυξηθεί εάν πραγματοποιηθούν περισσότερες πυρηνικές δοκιμές στην ίδια τοποθεσία. Εάν η κατάσταση συνεχιστεί χωρίς επαρκή προστασία, αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο, λευχαιμία, χρωμοσωμικές εκτροπές κ.λπ. από τους ανθρώπους σε άλλες περιοχές».

Η ίδια η Λι εξακολουθεί να ζει με τις ζημιές στη Νότια Κορέα. Ήταν μία από τις πέντε Βορειοκορεάτισσες αποστάτες από την κομητεία Kilju που υποβλήθηκαν σε τεστ για ραδιενέργεια στο Νότο το 2016. «Το τεστ έδειξε ότι το επίπεδο έκθεσης ήταν πολύ υψηλό και τα λευκά αιμοσφαίρια ήταν πολύ χαμηλά. Ένας από την ομάδα είχε έναν αφόρητο πονοκέφαλο – δεν μπορούσαν καν να σηκώσουν το κεφάλι του, αλλά σε κάθε δοκιμή που διεξήχθη δεν βρέθηκε αιτία».

Η δική της κατάσταση δεν είναι καλύτερη. «Νιώθω πόνους παντού και δεν μπορώ να περπατήσω πολύ καλά λόγω του πόνου στα πόδια μου και νοσηλεύτηκα έξι φορές το χρόνο λόγω πονοκεφάλων. Το νοσοκομείο δεν μπόρεσε να βρει κανένα λόγο πίσω από αυτό, αλλά δεν μπορώ καν να ανοίξω τα μάτια μου όταν έχω πονοκέφαλο. Νιώθω κούραση και τάσεις αυτοκτονίας. Ξέρω πολλούς ανθρώπους από το Kilju που παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα με εμένα».