Η «ορμόνη της αγάπης» μετατρέπει τα άγρια ​​λιοντάρια σε... ναζιάρες γάτες

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα λιοντάρια που εκτίθενται στην ωκυτοκίνη συνδέονται μεταξύ τους και δείχνουν λιγότερο επιθετική συμπεριφορά. Η ωκυτοκίνη, η ισχυρή ορμόνη που βοηθά τα άτομα να συνδέονται μεταξύ τους, μπορεί προφανώς να μετατρέψει ένα άγριο λιοντάρι σε φιλικό γατάκι, ανακάλυψαν οι επιστήμονες. Η αποκαλούμενη «ορμόνη της αγάπης», η ωκυτοκίνη ενισχύει τους δεσμούς προσκόλλησης ανάμεσα σε μητέρες και παιδιά, ρομαντικούς συντρόφους, φίλους ακόμη και ανθρώπους και τα κατοικίδια ζώα τους.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, τα λιοντάρια που είχαν ψεκάσει τη μύτη τους με ωκυτοκίνη έγιναν πολύ πιο εγκάρδια με τους γείτονές τους και έκαναν λιγότερους βρυχηθμούς απέναντι σε λιοντάρια που δεν γνώριζαν, ανέφερε το Phys.org. Η μελέτη, «Η ωκυτοκίνη προάγει την κοινωνική εγγύτητα και μειώνει την επαγρύπνηση σε ομάδες αφρικανικών λιονταριών», δημοσιεύτηκε στο περιοδικό iScience.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η χορήγηση ωκυτοκίνης θα μπορούσε να έχει κρίσιμα οφέλη για τη διατήρηση και τη διαχείριση πληθυσμών λιονταριών στη φύση, καθώς αμβλύνει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ εκείνων που δεν είναι εξοικειωμένα μεταξύ τους. «Η μελέτη μας παρέχει στοιχεία ότι η χορήγηση ωκυτοκίνης μπορεί να αυξήσει την κοινωνική συμπεριφορά μεταξύ άγνωστων ατόμων, υποδηλώνοντας ότι η ωκυτοκίνη θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμεύσει ως εργαλείο διαχείρισης για να βοηθήσει στην εισαγωγή λιονταριών τόσο στην αιχμαλωσία όσο και στην άγρια ​​φύση», έγραψαν οι ερευνητές.

Σε αντίθεση με τα τσιτάχ και τις λεοπαρδάλεις, τα λιοντάρια είναι κοινωνικά ζώα, αλλά μπορούν επίσης να γίνουν βίαια και προστατευτικά με την επικράτειά τους. Όσα διασώζονται από τσίρκα, εγκαταστάσεις αναπαραγωγής και άλλες ανθυγιεινές περιστάσεις κρατούνται μακριά από άλλα άτομα εάν δεν μπορούν να κοινωνικοποιηθούν με επιτυχία. Σε καταστάσεις όπως αυτές, η ωκυτοκίνη θα μπορούσαν να είναι χρήσιμη.

«Αν σκεφτείτε τα αρσενικά λιοντάρια, για παράδειγμα, θα αφήσουν το κοπάδι όταν γίνουν δύο ετών και θα συναντηθούν με άλλα αρσενικά λιοντάρια που δεν ξέρουν και δεν έχουν σχέση, και θα σχηματίσουν ισόβιους δεσμούς», δήλωσε η νευροεπιστήμονας του Πανεπιστημίου της Μινεσότα Τζέσικα Μπούρκχαρτ, η οποία ήταν η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, όπως ανέφερε το Phys.org.

Το 2018 και το 2019, οι ερευνητές ψέκασαν ωκυτοκίνη στις μύτες 23 λιονταριών σε ένα καταφύγιο άγριας ζωής στη Νότια Αφρική. Όταν στα λιοντάρια δόθηκε η ορμόνη, δέχονταν περισσότερο να πλησιάζουν τα άλλα λιοντάρια σε ένα παιχνίδι που τους είχαν δώσει. «Αφού τα λιοντάρια υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ωκυτοκίνη και τους δώσαμε το αγαπημένο τους παιχνίδι για να παίξουν, είδαμε τη μέση απόσταση μεταξύ τους να πέφτει από περίπου επτά μέτρα χωρίς θεραπεία σε περίπου 3,5 μέτρα μετά τη χορήγηση ωκυτοκίνης», είπε η Μπούρκχαρτ.

Τα αποτελέσματα της ωκυτοκίνης φαίνεται να ξεκινούν μάλιστα αρκετά γρήγορα. «Αν ψεκάσω ένα επιθετικό λιοντάρι, η συμπεριφορά του αλλάζει εντελώς άμεσα. Χαλαρώνουν. Ανοιγοκλείνουν πολύ τα μάτια, κάτι που κάνουν τα λιοντάρια όταν κρυώνουν», πρόσθεσε. «Περιμένουμε 45 λεπτά για να βεβαιωθούμε ότι θα τεθεί σε ισχύ, αλλά κατά τη γνώμη μου φαίνεται να ξεκινά μέσα σε λίγα λεπτά».

Στους ανθρώπους, η ωκυτοκίνη μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση ανταγωνιστικότητας με εκείνους που δεν ανήκουν σε μια ομάδα. «Αυτήν τη στιγμή εργαζόμαστε για την εισαγωγή ζώων που έχουν διασωθεί από τσίρκο ή από υπερπόντιες ή εμπόλεμες ζώνες που τώρα ζουν σε καταφύγια», δήλωσε η Μπούρκχαρτ όπως ανέφερε το Earth.com. «Η ελπίδα είναι ότι αυτό θα μεταφραστεί σε ζώα που θα μετεγκατασταθούν στη φύση, βοηθώντας τα να αποκτήσουν μεγαλύτερη ευελιξία στο νέο κοινωνικό τους περιβάλλον, ώστε να είναι πιο ήρεμα και λιγότερο φοβισμένα, οδηγώντας σε πιο επιτυχημένο δέσιμο».