Σκοταδισμός: Το Ιράκ προτείνει τη μείωση της νόμιμης ηλικίας γάμου για τα κορίτσια μόλις στα 9 έτη

Ένας συντηρητικός συνασπισμός στο Ιράκ προώθησε προτάσεις για μείωση της νόμιμης ηλικίας γάμου για τα κορίτσια σε ηλικία μόλις εννέα ετών, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από ακτιβιστές και οργανώσεις για τα δικαιώματα των παιδιών.

Διαδηλωτές διαδήλωσαν στη Βαγδάτη αυτή την εβδομάδα για να εκφράσουν την οργή τους για τις αλλαγές που θα επέτρεπαν τη νομοθετική ρύθμιση θεμάτων προσωπικής κατάστασης από θρησκευτικές αιρέσεις και όχι από τα δικαστήρια.

Με πολλούς γάμους του Ιράκ να γίνονται ανεπίσημα και να μην έχουν καταχωρηθεί, οι αναθεωρήσεις θα επιτρέψουν σε προσωπικότητες από σουνιτικές και σιιτικές θρησκευτικές αιρέσεις να οριστικοποιήσουν τις ενώσεις αυτές.

Ωστόσο, οι επικριτές φοβούνται ότι ο σιιτικός κώδικας θα βασίζεται στη «νομολογία του Τζαφάρι», επιτρέποντας σε κορίτσια ηλικίας εννέα ετών και σε αγόρια από 15 ετών να παντρεύονται. Σύμφωνα με την ισχύουσα ιρακινή νομοθεσία, και οι δύο μπορούν να παντρευτούν από τα 18 τους.

Οι τροποποιήσεις στον Νόμο 188, ο Νόμος για την Προσωπική Κατάσταση του 1959 προωθήθηκαν από έναν συνασπισμό συντηρητικών σιιτικών ισλαμιστικών κομμάτων, τα οποία αποτελούν το μεγαλύτερο μπλοκ στο κοινοβούλιο.

Το Συντονιστικό Πλαίσιο επιχείρησε να πραγματοποιήσει μια πρώτη ανάγνωση στις 24 Ιουλίου, αλλά το καθυστέρησε λόγω των πολιτικών αντιδράσεων που προκλήθηκαν.

Ο ισχύων νόμος του Ιράκ ορίζει ότι ο γάμος απαιτεί «υγιή νου και συμπλήρωση δεκαοκτώ ετών», με διατάξεις για τις γυναίκες που προσπαθούν να ξεφύγουν από την κακοποίηση κατά την ακύρωση ενός γαμήλιου συμβόλαιο.

Τα δεκαπεντάχρονα μπορούν να υποβάλουν αίτηση γάμου, την οποία οι δικαστές μπορούν να επιλέξουν να εγκρίνουν εάν κρίνουν ότι το άτομο είναι καλά και λάβουν τη συγκατάθεση του νόμιμου κηδεμόνα τους.

Ένας δικαστής μπορεί να επιτρέψει τον γάμο ενός δεκαπεντάχρονου «αν το κρίνει απολύτως απαραίτητο», αναφέρει ο νόμος, χωρίς να παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες.

Σύμφωνα με τους νέους νόμους, τα παντρεμένα μουσουλμανικά ζευγάρια θα επέλεγαν είτε μια αίρεση των Σουνιτών, είτε των Σιιτών, η οποία θα μπορούσε να τους εκπροσωπεί σε «όλα τα θέματα προσωπικής κατάστασης» - αντί για το αστικό δικαστικό σώμα.

«Όταν προκύψει διαφωνία μεταξύ των συζύγων σχετικά με το δόγμα σύμφωνα με τις διατάξεις του οποίου συνήφθη το συμβόλαιο γάμου, το συμβόλαιο θεωρείται ότι έχει συναφθεί σύμφωνα με το δόγμα του συζύγου, εκτός εάν υπάρχουν στοιχεία για το αντίθετο», αναφέρει το προσχέδιο.

Ακόμα και γραφεία τύπου συνοικεσίων θα μπορούσαν να οριστικοποιήσουν τους γάμους, αντί των δικαστηρίων.

Αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μη καταγεγραμμένους γάμους - περισσότερο από το ένα πέμπτο των οποίων αφορούν κορίτσια κάτω των 14 ετών - να νομιμοποιούνται από το κράτος.

Οι τρέχουσες τροπολογίες που κυκλοφορούν δεν αναφέρονται άμεσα στο θέμα των γάμων ανηλίκων - αλλά προηγούμενα προσχέδια είχαν.

Ο νόμος του 1959 εισήχθη σχεδόν 30 χρόνια μετά την αποχώρηση των Βρετανών από μια προοδευτική, αριστερή εθνικιστική κυβέρνηση υπό τον Abdul-Karim Qasim.

Από την εισβολή στο Ιράκ και την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν, διάφορες συντηρητικές ομάδες προσπάθησαν να καταργήσουν πολλούς από αυτούς τους νόμους και τα δικαιώματα.

Οι προτάσεις περιλαμβάνουν την απαγόρευση του γάμου Μουσουλμάνων ανδρών και μη μουσουλμάνων γυναικών και τη νομιμοποίηση του βιασμού στο γάμο.