Οι πυρκαγιές του Καναδά το 2023 παρήγαγαν εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου όσο σε μία δεκαετία
Οι πυρκαγιές του Καναδά πέρυσι παρήγαγαν σχεδόν τόσες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, όσες θα αναμενόταν σε μια δεκαετία πυρκαγιών υπό κανονικές συνθήκες, σύμφωνα με στοιχεία.
Οι πυρκαγιές του Καναδά, έγιναν τουλάχιστον τρεις φορές πιο πιθανές από την κλιματική κρίση και παρήγαγαν περίπου 2 δισεκατομμύρια τόνους CO2, περίπου το ένα τέταρτο των συνολικών παγκόσμιων εκπομπών από τις πυρκαγιές πέρυσι, σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης για την κατάσταση των πυρκαγιών, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη.
Οι επιπτώσεις στην υγεία από τις πυρκαγιές του περασμένου έτους θα συνεχίσουν επίσης να γίνονται αισθητές για δεκαετίες.
Το διοξείδιο του άνθρακα από τις πυρκαγιές είναι μια αυξανόμενη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως, φθάνοντας περίπου τους 8,6 δισεκατομμύρια τόνους πέρυσι, σημαντικά περισσότερο από τα 4,8 δισεκατομμύρια ετήσιες εκπομπές των ΗΠΑ από όλες τις πηγές. Ωστόσο, ο καθαρός αντίκτυπος των πυρκαγιών είναι πιθανό να μειωθεί από την αναγέννηση της βλάστησης που απορροφά άνθρακα από την ατμόσφαιρα.
Οι πυρκαγιές του Καναδά, με μια καμένη έκταση που ήταν έξι φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο του έτους, ήταν μερικές από τις χειρότερες του περασμένου έτους. Ο Αμαζόνιος στη Βραζιλία είχε επίσης ρεκόρ υψηλών τιμών, λόγω της σοβαρής ξηρασίας, ενώ οι πυρκαγιές στη Χαβάη και το Τέξας σκότωσαν περισσότερους από 100 ανθρώπους. Η μεγαλύτερη μεμονωμένη πυρκαγιά που έχει καταγραφεί ποτέ στην ΕΕ έκαψε 900 τετραγωνικά χιλιόμετρα της Ελλάδας, ήταν στον Έβρο το περασμένο καλοκαίρι.
Ξεχωριστά στοιχεία από το Ινστιτούτο Παγκόσμιων Πόρων έδειξαν ότι το 2023 σχεδόν 12 εκατομμύρια εκτάρια κάηκαν από δασικές πυρκαγιές, μια περιοχή περίπου στο μέγεθος της Νικαράγουας, η οποία ήταν περίπου το ένα τέταρτο περισσότερο από το προηγούμενο ρεκόρ του 2016. Μεταξύ του 2001 και του 2023, η έκταση που καίγεται αυξάνεται κατά περίπου 5,4% ετησίως, με αποτέλεσμα οι δασικές πυρκαγιές να οδηγούν τώρα σε σχεδόν 6 εκατομμύρια περισσότερα εκτάρια απώλειας δασικής κάλυψης ετησίως από ό, τι το 2001 - μια περιοχή περίπου στο μέγεθος της Κροατίας.
Οι πυρκαγιές απαιτούν όχι μόνο υψηλές θερμοκρασίες, αλλά και αφθονία ξηρής βλάστησης και κάποια μορφή ανάφλεξης – είτε ανθρώπινης είτε φυσικής – για να ξεκινήσουν και να συνεχίσουν να καίνε έντονα. Η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να είναι η μεγαλύτερη προτεραιότητα για την πρόληψη περισσότερων πυρκαγιών στο μέλλον, ανέφεραν οι συγγραφείς της μελέτης, αλλά η καλύτερη διαχείριση της γης και τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν. Η δημιουργία αντιπυρικών ζωνών και ορίων και η διαχείριση γεωργικών και δασικών περιοχών με τέτοιο τρόπο ώστε να μειωθεί η ποσότητα ξηρής βούρτσας που παρέχει καύσιμα για πυρκαγιές, είναι επίσης σημαντικές. Η παροχή μασκών και εξαερισμού μπορεί επίσης να μειώσει τις επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Οι ανθρωπογενείς αλλαγές στο κλίμα έκαναν τις πυρκαγιές τρεις φορές πιο πιθανές στον Καναδά, 20 φορές πιο πιθανές στη δυτική Αμαζονία και δύο φορές πιο πιθανές στην Ελλάδα. Όσο οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχίζουν να αυξάνονται, μπορούν να αναμένονται μεγαλύτερες πυρκαγιές.