Στοούνχεντζ: Η πέτρα του βωμού ταξίδεψε 700 χιλιόμετρα από τη Σκωτία σύμφωνα με νέα μελέτη

Στο κέντρο του Στόουχεντζ υπάρχει μια βαριά πλάκα από ψαμμίτη που ονομάζεται Πέτρα του Βωμού. Τόσο η προέλευση όσο και ο σκοπός της αποτελούν μεγάλο μυστήριο του του περίφημου μεγαλιθικού μνημείου. Μάλιστα μια καινούργια γεωλογική ανακάλυψη έφερε στο φως το γεγονός πως χρειάστηκε ένα μεγάλο ταξίδι ια να γίνει μέρος ενός από τα αρχαία θαύματα της ανθρωπότητας.

Την Τετάρτη 14 Αυγούστου οι ερευνητές δήλωσαν πως το γεωχημικό αποτύπωμα της πέτρας ταιριάζει απόλυτα στο βραχώδες υπόβαθρο που εντοπίστηκε στη βορειοανατολική Σκωτία, υποδεικνύοντας ότι αυτός ο ορθογώνιος κολοσσός – που εκτιμάται ότι ζυγίζει έξι τόνους – μεταφέρθηκε περίπου 700-750 χιλιόμετρα από τους δημιουργούς του Στόουνχεντζ, μέχρι την πεδιάδα Σάλσμπερι της Αγγλίας.

Ποτέ καμία πέτρα από κανένα άλλο μνημείο εκείνης της περιόδου, δεν είχε μεταφερθεί τόσο μακριά. Το γεγονός αυτό άφησε εξέπληξε απίστευτα τους ερευνητές.

Η πέτρα του βωμού, που καλύπτεται εν μέρει από δύο άλλες πεσμένες πέτρες, είναι η μόνη από τις μεγάλες πέτρες του μνημείου που δεν αποτελεί μέρος του κυκλικού σχεδιασμού του. Αν και η ακριβής τοποθεσία από την οποία προήλθε παραμένει άγνωστη, η μεταφορά ενός τόσο μεγάλου φορτίου από τη Σκωτία στη νοτιοδυτική Αγγλία υπογραμμίζει τη σημασία της Πέτρας του Βωμού για τους κατασκευαστές του Στόουνχεντζ.

Η μεταφορά της σε τέτοια απόσταση – ίσως τόσο από τη στεριά όσο και από τη θάλασσα – υποδηλώνει έναν βαθμό κοινωνικής οργάνωσης μεταξύ των νεολιθικών κοινοτήτων της Βρετανίας απροσδόκητο για την εποχή, και πιστεύεται ότι πραγματοποιήθηκε πριν από περίπου 4.600-2.500 χρόνια, ταυτόχρονα περίπου με την κατασκευή των μεγάλων πυραμίδων της αρχαίας Αιγύπτου.

Το Στόουνχεντζ, που χτίστηκε σε πολλαπλά στάδια σε διάστημα περίπου 500 ετών, ξεκινώντας περίπου το 3000 π.Χ., παραμένει ένας τόπος γοητείας, προσελκύοντας ένα πλήθος τουριστών από όλο τον κόσμο που έρχονται να θαυμάσουν το μνημείο, ο ακριβής σκοπός του οποίου εξακολουθεί να αποτελεί μυστήριο.

Με πληροφορίες της ΕΡΤ