Επανάσταση στην ανακύκλωση - Νέα διαδικασία «διαλύει» πλαστικές σακούλες και μπουκάλια
Ο Richard Conk, μεταπτυχιακός φοιτητής στο έργο
Μια καινοτόμος χημική διαδικασία μετατρέπει πολλά πλαστικά απορρίμματα σε δομικά στοιχεία υδρογονανθράκων προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν.
Οι επιστήμονες πίσω από το έργο εξήγησαν ότι η διαδικασία εξελίσσεται «πολύ καλά», ενώ στο επίκεντρο βρίσκονται οι δύο κυρίαρχοι τύποι πλαστικών απορριμμάτων: το πολυαιθυλένιο, το συστατικό των περισσότερων πλαστικών σακουλών μιας χρήσης και το πολυπροπυλένιο, το υλικό πολλών σκληρών πλαστικών. Πρόκειται για υλικό που συναντάται μέχρι και σε αποσκευές και είναι ευρέως γνωστό ως πολυολεφίνες. Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science.
Η ερευνητική ομάδα ισχυρίστηκε ότι η διαδικασία, που αναπτύχθηκε στο Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Berkeley, θα μπορούσε να συμβάλει στη δημιουργία κυκλικής οικονομίας για πολλά πλαστικά που πετιούνται, με τα πλαστικά απόβλητα να μετατρέπονται ξανά στα μονομερή και να χρησιμοποιούνται στην παραγωγή πολυμερών, μειώνοντας έτσι τα ορυκτά καύσιμα.
«Έχουμε τεράστια ποσότητα πολυαιθυλενίου και πολυπροπυλενίου σε καθημερινά αντικείμενα, από σακούλες μέχρι συσκευασίες απορρυπαντικών και τόσα άλλα», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής John Hartwig, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
Ο Hartwig και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν μια χημική διαδικασία που χρησιμοποίησε τρεις διαφορετικούς καταλύτες βαρέων μετάλλων: ο ένας για να προσθέσει έναν διπλό δεσμό άνθρακα στο πολυμερές πολυαιθυλενίου και οι άλλοι δύο για να σπάσουν την αλυσίδα σ’ αυτόν τον διπλό δεσμό τέμνοντας ένα άτομο άνθρακα. Ωστόσο, οι καταλύτες διασπάστηκαν στην υγρή αντίδραση και ήταν σχεδόν αδύνατον να ανακτηθούν, καθιστώντας τη διαδικασία δύσκολη να εξελιχθεί.
Αυτό ήταν πριν από δύο χρόνια. Σήμερα, ως μέρος μιας νέας διαδικασίας, οι ακριβοί, διαλυτοί μεταλλικοί καταλύτες έχουν αντικατασταθεί από φθηνότερους αντίστοιχους στερεούς που χρησιμοποιούνται ευρέως στη χημική βιομηχανία, συμπεριλαμβανομένου νατρίου σε αλουμίνια και οξειδίου βολφραμίου σε πυρίτιο.
Τα πλαστικά από πολυαιθυλένιο και πολυπροπυλένιο αποτελούν περίπου τα δύο τρίτα των πλαστικών απορριμμάτων παγκοσμίως. Περίπου το 80% καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής, υποβάλλονται στη διαδικασία της καύσης ή απλώς πετιούνται στον το δρόμο όπου διασπώνται σε μικροπλαστικά για να καταλήξουν τελικά σε ποτάμια και ωκεανούς.
Για να μειώσουν τα απόβλητα, οι επιστήμονες έψαχναν τρόπους για να μετατρέψουν τις πολυολεφίνες σε κάτι πιο πολύτιμο, όπως τα μονομερή που βοηθούν στην παραγωγή νέων πλαστικών.
Ο Hartwig σημείωσε ότι ενώ πολλοί ερευνητές ελπίζουν να επανασχεδιάσουν τα πλαστικά από την αρχή για να επαναχρησιμοποιηθούν εύκολα, τα σημερινά πλαστικά που είναι δύσκολο να ανακυκλωθούν θα αποτελούν πρόβλημα για δεκαετίες.
«Μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι πρέπει να καταργήσουμε κάθε πολυαιθυλένιο και πολυπροπυλένιο και να χρησιμοποιήσουμε μόνο νέα κυκλικά υλικά, αλλά ο κόσμος δεν πρόκειται να το κάνει αυτό για δεκαετίες», είπε.
*Με πληροφορίες από goodnewsnetwork.org