Νιγηρία: Ο σχεδιαστής της σημαίας της χώρας περίμενε έναν ολόκληρο χρόνο για να ταφεί!

Για τον σχεδιαστή το πράσινο στη σημαία της Νιγηρίας συμβόλιζε την πλούσια γεωργική κληρονομιά του έθνους, ενώ το λευκό αντιπροσώπευε την ειρήνη και την ενότητα

Ο σχεδιαστής της σημαίας της Νιγηρίας

Ακινβούμι Ακίνκουνμι μέσω BBC
5'

Η οικογένεια του ανθρώπου που σχεδίασε την εθνική σημαία της Νιγηρίας δήλωσε ότι δεν περιμένει πια την υποσχόμενη κρατική κηδεία, ένα χρόνο μετά το θάνατό του.

Αντιθέτως, ο Τάιβο Μάικλ Ακίνκουνμι, ο οποίος πέθανε πριν από ένα χρόνο σε ηλικία 87 ετών, πρόκειται να ταφεί αυτή την εβδομάδα στην πολιτεία Όγιο, όπου ζούσε.

Ο Ακινκούνμι, γνωστός από πολλούς ως «Ο Κύριος Σημαία» και του οποίου το σπίτι ήταν βαμμένο στα χαρακτηριστικά πράσινα και λευκά χρώματα της εθνικής σημαίας, ήταν ένας ταπεινός άνθρωπος.

Αλλά ο γιος του ελπίζει ότι κατά τη διάρκεια της κηδείας του, την οποία η πολιτεία Όγιο συμφώνησε να χρηματοδοτήσει, θα τον θυμούνται για το σχέδιο που έγινε σύμβολο της ενωμένης Νιγηρίας.

«Πρέπει να του δώσουμε την πρέπουσα κηδεία που του αξίζει», δήλωσε ο γιος του Ακινβούμι Ακινκούνμι στο podcast Focus on Africa του BBC.

Ο Τάιβο Ακινκούνμι έλεγε πάντα ότι ήταν ένας ασυνήθιστος σχεδιαστής σημαιών. Συμμετείχε σε διαγωνισμό για ένα νέο σχέδιο πριν από την ανεξαρτησία της Νιγηρίας από το Ηνωμένο Βασίλειο τον Οκτώβριο του 1960.

Εκείνη την εποχή σπούδαζε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Λονδίνο και είχε εντοπίσει μια διαφήμιση σε εφημερίδα σχετικά με τον διαγωνισμό.

Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα σε θέματα σημαιών Γουίτνεϊ Σμιθ, υποβλήθηκαν 3.000 σχέδια, «πολλά πολύπλοκα».

Όμως το σχέδιο του Ακινκούνμι ήταν απλή υπόθεση, με ισότιμες πράσινες-λευκές-πράσινες κάθετες λωρίδες, αντικατέστησε την αποικιακή σημαία που περιλάμβανε τη βρετανική σημαία Union Jack και ένα εξάκτινο πράσινο αστέρι κάτω από έναν κόκκινο δίσκο.

Το αρχικό σχέδιο του Ακινκούνμι περιλάμβανε στο κέντρο του έναν κόκκινο ήλιο που περιβάλλεται από ακτίνες. Αυτό προοριζόταν «ως σύμβολο θεϊκής προστασίας και καθοδήγησης», έγραψε ο κ. Σμιθ στην Εγκυκλοπαίδεια Britannica.

Ωστόσο, ο ήλιος παραλείφθηκε από την επιτροπή, η οποία απένειμε στον 23χρονο τότε, 100 λίρες Αγγλίας για το νικητήριο σχέδιό του.

Ο Ακινκούνμι έλεγε πάντα ότι η έμπνευσή του προερχόταν από την παιδική του ηλικία, καθώς είχε ταξιδέψει και είχε ζήσει σε διάφορα μέρη της Νιγηρίας.

Γεννημένος στο Ιμπαντάν στα νοτιοδυτικά, που σήμερα είναι η πρωτεύουσα της πολιτείας Όγιο, πέρασε τα πρώτα του χρόνια στα βόρεια της χώρας λόγω της εργασίας των γονιών του. Μεγάλωσε σε μια ευτυχισμένη, όπως είπε, πολυγαμική οικογένεια και ήταν ένα από τα 10 παιδιά του πατέρα του.

Επέστρεψε στο Ιμπαντάν για να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Κάποτε δήλωσε στη δημοσιογράφο της ThisDay Φούνκε Ολάντε ότι το γυμνάσιό του ήταν σαν μια «μίνι Νιγηρία», καθώς είχε μαθητές από όλη τη χώρα.

Η Νιγηρία φιλοξενεί περισσότερες από 300 εθνοτικές ομάδες και ενώ είναι η πολυπληθέστερη χώρα της Αφρικής δεν έχει επίσημη θρησκεία. Το έθνος χωρίζεται κατά προσέγγιση μεταξύ του κυρίως μουσουλμανικού βορρά και του κυρίως χριστιανικού νότου, αν και πολλές κοινότητες είναι μικτές.

Για τον Ακινκούνμι το πράσινο στη σημαία του συμβόλιζε την πλούσια γεωργική κληρονομιά του έθνους, ενώ το λευκό αντιπροσώπευε την ειρήνη και την ενότητα.

«Είναι χαρακτηριστικό ότι η Νιγηρία, όπως και πολλές άλλες πολιτισμικά ποικιλόμορφες χώρες, επέλεξε ένα απλό σχέδιο σημαίας. Ένα πιο σύνθετο σχέδιο θα μπορούσε να είχε τιμήσει ρητά ορισμένες εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες, ενώ θα απέκλειε άλλες», έγραψε ο κ. Σμιθ.

Η γεωργία ήταν πάντα κοντά στην καρδιά του Ακινκούνμι και ήταν ενθουσιασμένος που επέστρεφε στη Νιγηρία μετά την ανεξαρτησία της για να πιάσει δουλειά στο Υπουργείο Γεωργίας, όπου εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1994.

Όμως για μεγάλο μέρος της ζωής του ελάχιστοι άνθρωποι γνώριζαν για την προσφορά του στη χώρα, αν και όπου ζούσε, σύμφωνα με πληροφορίες, έβαφε το εξωτερικό του σπιτιού του πράσινο και λευκό.

Μόνο όταν η Νιγηρία γιόρτασε το 50ό έτος της ανεξαρτησίας της, αναγνωρίστηκε ως ένας από τους 50 διακεκριμένους Νιγηριανούς.

Ο γιος του λέει ότι ένας πολιτικός της πολιτείας Όγιο άσκησε αργότερα πιέσεις για να του αποδοθεί εθνική τιμή και σύνταξη και το 2014 έγινε αξιωματικός του Τάγματος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας (OFR), ένα από τα υψηλότερα βραβεία της Νιγηρίας.

Μετά τον θάνατο του Ακινκούνμι πέρυσι, ένας γερουσιαστής υποστήριξε μια επιτυχημένη πρόταση να του δοθεί κρατική κηδεία.

Ωστόσο, κανένα σχέδιο δεν έγινε ποτέ και καθώς περίμεναν, η οικογένεια του Ακινκούνμι πλήρωνε 2.000 ναΐρα (1.14 ευρώ) την ημέρα για να κρατήσει τη σορό σε νεκροτομείο.

Ο γιος του σχεδιαστή της σημαίας δήλωσε ότι τον Ιούνιο έμαθαν ότι το Εθνικό Ινστιτούτο Πολιτιστικού Προσανατολισμού (Nico) του υπουργείου Τεχνών είχε λάβει εντολή να διευθετήσει την κρατική κηδεία.

Αλλά εκτός από ένα τηλεφώνημα, είπε ότι το ίδρυμα δεν είχε επικοινωνήσει περαιτέρω.

Θεωρεί ότι η περαιτέρω αναμονή θα αμαύρωνε απλώς το όνομα του πατέρα του.

Τότε ήταν που η κυβέρνηση της πολιτείας Όγιο αποφάσισε να παρέμβει για να χρηματοδοτήσει τις τελετές ταφής του σχεδιαστή της σημαίας.

«Ο αείμνηστος πατέρας μου ήταν ένας ανέμελος άνθρωπος που δεν ήθελε τίποτα να αμαυρώσει την εικόνα του», δήλωσε ο γιος του.

«Είχε καλή ανατροφή, ήταν ένας πολύ έξυπνος και καλός άνθρωπος με τον οποίο όλοι ήθελαν να συναναστρέφονται», πρόσθεσε.

Πηγή: BBC