Το μεσαιωνικό χωριό που «διαλύθηκε» από τη δίκη Πελικό -«Δεν ξέρεις ποιον να εμπιστευτείς στο δρόμο»

Οι αποκαλύψεις στη δίκη Πελικό έχουν προκαλέσει εντάσεις στο μεσαιωνικό χωριό Μαζάν της νότιας Γαλλίας και στα γύρω χωριά

H Zιζέλ Πελικό

AP
7'

Ένας αναστεναγμός απογοήτευσης ήχησε στα κατάμεστα καθίσματα της αίθουσας του δικαστηρίου «Βολταίρος» στο δικαστικό μέγαρο της Αβινιόν, καθώς ο επικεφαλής δικαστής ανακοίνωσε μια απροσδόκητη αλλά αναπόφευκτη καθυστέρηση σε μια δίκη που έχει συγκλονίσει τη Γαλλία. «Είναι άρρωστος», είπε ο προεδρεύων δικαστής Ροζέ Αρατά, υποδεικνύοντας ότι αυτή η έκτακτη υπόθεση των 51 φερόμενων βιαστών θα καθυστερούσε για «μία, δύο, τρεις ημέρες» ή πιθανώς ακόμη περισσότερο, αφού αποκαλύφθηκε ότι ο Ντομινίκ Πελικό ήταν πολύ άρρωστος για να παρευρεθεί. Ο δικηγόρος του είπε αργότερα ότι είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο.

Στη δεξιά άκρη της αίθουσας του δικαστηρίου, με το κεφάλι της ακουμπισμένο απαλά σε έναν τοίχο, η Ζιζέλ Πελικό δεν έδειξε κανένα συναίσθημα στην είδηση ​​ότι τελικά δεν θα έβλεπε τον σύζυγό της να δίνει κατάθεση εκείνη την ημέρα. Την περασμένη εβδομάδα, η 72χρονη γυναίκα, είπε στο δικαστήριο ότι η ήρεμη συμπεριφορά της κάλυπτε τη «συντριβή» που ένιωσε πριν από τέσσερα χρόνια, όταν ένας Γάλλος αστυνομικός την είχε ενημερώσει ότι ο φαινομενικά αγαπημένος σύζυγός της, τη νάρκωνε επί μια δεκαετία και καλούσε αγνώστους –περισσότερους από 80 ντόπιους άντρες– να μπουν στο σπίτι της οικογένειας και στην κρεβατοκάμαρα του ζευγαριού, για να τη βιάσουν ενώ τους κινηματογραφούσε. Έχει παραιτηθεί από το δικαίωμά της στην ανωνυμία για να τονίσει τον κίνδυνο για τις γυναίκες από ναρκωτικές και σεξουαλικές επιθέσεις – γνωστή ως «χημική υποταγή».

Το γραφικό, μεσαιωνικό χωριό Mαζάν απέχει λίγο περισσότερο από μισή ώρα οδικώς -μέσα από τους λόφους και τους αμπελώνες που περιβάλλουν το σχεδόν σεληνιακό τοπίο του Mont Ventoux - από το δικαστήριο της Αβινιόν. Στο χωριό που φιλοξένησε κάποτε τον γάμο της Βρετανίδας ηθοποιού Kίρα Νάιτλι ζούσαν οι Πελικό και ο αδίστακτος σύζυγος κινηματογραφούσε τους ντόπιους άνδρες με τους οποίους είχε επικοινωνήσει διαδικτυακά.

«Ειλικρινά, κανείς εδώ δεν κάνει δεκάρα», είπε στο BBC ένας ντόπιος, ο Evan Tuvignon, ακουμπισμένος στον πάγκο του καταστήματός του και υπονοώντας ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί με την όλη υπόθεση. Αρκετές γυναίκες είπαν ωστόσο ότι το χωριό όχι μόνο ήταν σε σοκ, αλλά ότι οι αποκαλύψεις που εκτυλίσσονταν στο δικαστήριο προκαλούσαν νέες εντάσεις στο Μαζάν και στα γύρω χωριά.

Τα ονόματα των κατηγορουμένων κοινοποιήθηκαν πρόσφατα ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μερικοί από αυτούς τους άνδρες έχουν έκτοτε παραπονεθεί στο δικαστήριο ότι αυτοί, οι οικογένειές τους και τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν πλέον παρενόχληση στους δρόμους και στο σχολείο. Δύο ντόπιες γυναίκες, φορτώνοντας το αυτοκίνητό τους σε ένα στενό δρόμο στο Μαζάν, είπαν ότι είχαν δει τα ονόματα και είχαν αναγνωρίσει τουλάχιστον τρεις από αυτούς.

«Δημιουργεί εντάσεις, μπορείτε να φανταστείτε. Δεν ξέρεις ποιον να εμπιστευτείς στο δρόμο. Είμαι ανακουφισμένη που θα φύγω από αυτό το χωριό σύντομα», είπε η Oσεάν Μαρτίν, 25 ετών. Όμως, δίπλα της, η μητέρα της Ιζαμπέλ Λιβερσέν 50 ετών, εξέφρασε μια άλλη, βαθύτερη ανησυχία.

Αποκαλύφθηκε ότι, ενώ η αστυνομία έχει ήδη ταυτοποιήσει και έχει συλλάβει 50 από τους άνδρες των οποίων οι εικόνες εμφανίστηκαν στον σκληρό δίσκο του Ντομινίκ Πελικό, άλλοι 30 ύποπτοι - ακόμη άγνωστοι- παραμένουν ελεύθεροι. «Λοιπόν, γνωρίζουμε ότι 30 στους 80 ακόμα δεν έχουν πιαστεί. Υπάρχουν εντάσεις εδώ γιατί οι άνθρωποι δεν ξέρουν αν μπορούν να εμπιστευτούν τους γείτονές τους. Αναρωτιέται κανείς διαρκώς, μήπως είναι ένας από τους 30; Τι κρύβει ο γείτονάς σου πίσω από κλειστές πόρτες;» είπε απογοητευμένη.

Αλλά ο 74χρονος δήμαρχος του Μαζάν, Λούις Μπονέ, προσπάθησε να μειώσει αυτές τις εντάσεις, υποστηρίζοντας ότι οι περισσότεροι από τους φερόμενους ως βιαστές προέρχονταν από άλλα χωριά και προσπάθησε να χαρακτηρίσει τους Πελικό ξένους που δεν είχαν ζήσει πολύ εκεί. Προχώρησε περαιτέρω, λέγοντας ότι οι απειλές κατά των κατηγορουμένων και των οικογενειών τους ήταν αναμενόμενες.

«Αν συμμετείχαν σε αυτούς τους βιασμούς, τότε είναι φυσιολογικό να θεωρούνται στόχοι. Πρέπει να υπάρχει διαφάνεια για όλα όσα συνέβησαν», είπε, ενώ καταδίκασε επίσης τους κατηγορούμενους και τις πράξεις τους. Μίλησε για την ίδια την υπόθεση και στράφηκε προς το είδος των συμπεριφορών που έχουν ήδη πυροδοτήσει οργή στη Γαλλία καθώς και βαθύ θαυμασμό για το θάρρος της Ζιζέλ Πελικό να τους αντιμετωπίσει. «Οι άνθρωποι εδώ λένε «κανείς δεν σκοτώθηκε». Θα ήταν πολύ χειρότερα αν ο [Πέλικο] είχε σκοτώσει τη γυναίκα του. Αλλά αυτό δεν συνέβη σε αυτήν την περίπτωση», είπε.

Στη συνέχεια, συνέχισε με τις εμπειρίες της Ζιζέλ Πελικό «Θα δυσκολευτεί να σταθεί ξανά στα πόδια της σίγουρα», συμφώνησε, αλλά πρότεινε ότι οι βιασμοί της ήταν λιγότερο ανησυχητικοί από εκείνους ενός άλλου θύματος στην κοντινή πόλη Καρπεντρά που «είχε τις αισθήσεις της όταν τη βίασαν… και θα κουβαλούσε το σωματικό και ψυχικό τραύμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, το οποίο είναι ακόμη πιο σοβαρό». «Όταν εμπλέκονται παιδιά ή σκοτώνονται γυναίκες, τότε αυτό είναι πολύ σοβαρό γιατί δεν υπάρχει τρόπος επιστροφής. Σε αυτή την περίπτωση, η οικογένεια θα πρέπει να ξαναχτιστεί. Θα είναι δύσκολο. Αλλά δεν είναι νεκροί, άρα μπορούν ακόμα να το κάνουν».

«Αυτό που συνέβη ήταν πολύ σοβαρό. Αλλά δεν πρόκειται να πω ότι το χωριό πρέπει να φέρει τη μνήμη ενός εγκλήματος που ξεπερνά τα όρια αυτού που μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτό», είπε. Η διατύπωσή του φαινόταν αδέξια. Καταδίκαζε την υπόθεση. Δεν ήθελε το χωριό του να χαρακτηρίζεται από αυτό για πάντα, σημείωσε το BBC. Αλλά φάνηκε επίσης να υποτιμά το τραύμα της Zιζέλ Πελικό.

«Μπορούμε πάντα να επιθυμούμε να αλλάξουμε νοοτροπίες, και πρέπει. Αλλά στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Τα άτομα που ενήργησαν με αυτόν τον τρόπο είναι αδύνατο να κατανοηθούν και δεν πρέπει να δικαιολογούνται ή να κατανοούνται. Αλλά εξακολουθεί να υπάρχει όλο αυτό», κατέληξε ο δήμαρχος.

Μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου στην Αβινιόν, μερικοί από τους κατηγορούμενους –οι 18 τώρα υπό κράτηση– κάθισαν σε ένα ειδικό τμήμα με γυάλινους τοίχους και παρακολουθούσαν τη διαδικασία. Οι περισσότεροι από τους άνδρες προσπάθησαν να κρύψουν το πρόσωπό τους με μάσκες, αλλά λίγοι δεν το έκαναν.

Η γαλλική νομοθεσία προσφέρει στους κατηγορούμενους κάποια προστασία από τον εντοπισμό τους στα μέσα ενημέρωσης, αλλά η Ζιζέλ Πελικό έχει αρνηθεί το νόμιμο δικαίωμά της στην ιδιωτική ζωή, προτιμώντας να γίνει σύμβολο για πολλές Γαλλίδες. «Έχει δείξει αξιοπρέπεια, τόλμη και ανθρωπιά. Ήταν ένα τεράστιο δώρο στις [Γαλλίδες] που επέλεξε να μιλήσει σε όλο τον κόσμο μπροστά στον βιαστή της. Είπαν ότι ήταν διαλυμένη. Αλλά ήταν τόσο θαρραλέα», είπε η Μπλαντίν Ντεβερλάν, τοπική ακτιβίστρια που παρευρέθηκε στο δικαστήριο.

Η ατμόσφαιρα στο δικαστήριο ήταν ήρεμη, αλλά παραμένει σοκαριστικό, παρόλα αυτά, να βλέπει κανείς την οικογένεια – μητέρα, κόρη και τουλάχιστον δύο γιους – να κάθονται λίγα μέτρα μακριά από τόσους πολλούς υποτιθέμενους βιαστές, χωρίς τις μάσκες τους, καταλήγει το BBC.