Σάρα Σαρίφ: Με 10 κατάγματα στην σπονδυλική στήλη σαν να την «κλώτσησε άλογο»

Σε εξέλιξη είναι η δίκη για την άγρια δολοφονία και κακοποίηση της 10χρονης Σάρα Σαρίφ από τρία μέλη της οικογένειάς της, και όσα καταθέτουν μάρτυρες, και ιδιαίτερα γιατροί που εξέτασαν το άτυχο κορίτσι,είναι συγκλονιστικά και αποτρόπαια.

Ένας παιδοακτινολόγος ισχυρίστηκε ότι τα τραύματά της ήταν παρόμοια με «κλωτσιά από άλογο».

Το 10χρονο κορίτσι υπέστη τουλάχιστον 25 διαφορετικά κατάγματα οστών και 71 εξωτερικά τραύματα που του προκλήθηκαν καθώς βασανίστηκε τις ημέρες πριν πεθάνει.

Ο καθηγητής Όουεν Άρθρους, σύμβουλος παιδοακτινολόγος στο Great Ormond Street Hospital συζήτησε τα 10 κάατάγματα σπονδυλικής στήλης που είχε ανακαλύψει στο παιδί λέγοντας: «Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης (σε παιδιά) είναι πολύ σπάνια, ακόμη και σε εξειδικευμένα κέντρα τραύματος και συνήθως προκαλούνται από υψηλή πρόσκρουση, υψηλή περιστατικά τραύματος, όπως τροχαία ατυχήματα, πτώσεις από ύψος ή κλωτσιές από άλογο».

Τα κατάγματα και στις δύο ωμοπλάτες, είχαν προκληθεί από «τραύμα αμβλείας δύναμης».

Ο πατέρας της, οδηγός ταξί, Ουρφάν Σαρίφ, 42, η σύντροφός του Μπεΐσάν Μπατούλl, 30, και ο αδερφός της, Φαϊσάλ Μαλίκ, 29, αρνούνται όλοι τη δολοφονία και ότι προκάλεσαν ή επέτρεψαν το θάνατο ενός παιδιού.

Μια νεκροψία αποκάλυψε ότι η Sara είχε υποστεί «πολλαπλούς και εκτεταμένους τραυματισμούς» για μια «παρατεταμένη» χρονική περίοδο.

Βρέθηκε ότι είχε δέκα κατάγματα σπονδυλικής στήλης και περαιτέρω κατάγματα στις δύο ωμοπλάτες, τα δύο χέρια, στα πλευρά και στο υοειδές οστό της στον λαιμό.

Η Sara είχε επίσης σοβαρά σημάδια εγκαυμάτων που προκλήθηκαν από ένα σίδερο και έξι σημάδια δαγκώματος.

Μετά τη δολοφονία, ο Σαρίφ κατέφυγε στο Πακιστάν μαζί με την Μπατούλ και τον Μάλικ, αφήνοντας το σώμα της Σάρα στο σπίτι .

Συνελήφθησαν περισσότερο από ένα μήνα αργότερα, στις 13 Σεπτεμβρίου του περασμένου έτους στο αεροδρόμιο Gatwick, έχοντας επιστρέψει από το Ντουμπάι.

Η Σάρα πιθανότατα πέθανε στις 8 Αυγούστου, δύο μέρες πριν ο Ουρφάν καλέσει την αστυνομία.

Δίνοντας περισσότερα στοιχεία, ο καθηγητής Άρθουρς είπε: «Πολλά κατάγματα μπορεί να συμβούν τυχαία και πολλά κατάγματα μπορεί να προκύψουν από ένα μόνο συμβάν.

«Αλλά η άποψή μου ήταν ότι ήταν πολύ ασυνήθιστα και δεν μπορούν να εξηγηθούν με τυχαίο μηχανισμό ούτε μπορούν να εξηγηθούν από κάποιο μεμονωμένο τραύμα υψηλής πρόσκρουσης.

«Η γνώμη μου για την πιο πιθανή εξήγηση για τον αστερισμό των τραυματισμών είναι πολλαπλά επεισόδια τραύματος αμβλείας δύναμης που προκλήθηκαν για αρκετές εβδομάδες».

Ο καθηγητής Άρθουρς μίλησε για τη σπανιότητα ορισμένων από τα κατάγματα που υπέστη η Σάρα, ιδιαίτερα τα σπασίματα και στις δύο ωμοπλάτες και στο υοειδές οστό.

Είπε: «Τα κατάγματα της ωμοπλάτης είναι πολύ σπάνια στα παιδιά, υπάρχουν μεγάλοι μύες στη θέση τους και επίσης κινείται, είναι αρκετά δύσκολο να σπάσετε την ωμοπλάτη σας σε αθλητικό τραυματισμό ή κάτι παρόμοιο.

«Αυτά προκαλούνται σχεδόν σίγουρα από άμεσο τραύμα αμβλείας δύναμης στο σώμα.

«Δεν μπορώ να σκεφτώ έναν τυχαίο τρόπο με τον οποίο θα έσπαγες και τις δύο ωμοπλάτες ταυτόχρονα.

«Δεν έχω δει ποτέ κάταγμα υοειδούς σε ένα παιδί, ακόμη και σε εκείνα που έχουμε ιστορικό στραγγαλισμού απολίνωσης», είπε.

«Η παρουσία υοειδούς κατάγματος υποδηλώνει σοβαρή συμπίεση του αυχένα.

«Η πιο πιθανή αιτία εδώ είναι ο στραγγαλισμός με τα χέρια».

Ο καθηγητής Anthony Freemont, οστεοπαθολόγος, είπε στο δικαστήριο ότι το κάταγμα υοειδούς οστού της Sara συνέβη τρεις μήνες πριν πεθάνει και τα κατάγματα στο αριστερό της χέρι προκλήθηκαν περίπου δύο εβδομάδες πριν από το θάνατό της.

Ο καθηγητής Άρθουρς επιβεβαίωσε ένα ευρύ φάσμα χρονοδιαγραμμάτων σχετικά με τα κατάγματα της Sara, συμπεριλαμβανομένου ενός κατάγματος στο τραπεζοειδές οστό της στο δεξί χέρι που ήταν λιγότερο από δέκα ημερών.

Είπε στο ακροατήριο ότι τα κατάγματα στις ωμοπλάτες της ήταν ηλικίας έως και έξι εβδομάδων.

Ένας από τους σπόνδυλους της είχε αρχίσει να επουλώνεται μετά από κάταγμα, αλλά είχε σπάσει ξανά.

Τα δέκα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης της Σάρα ήταν λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες, είπε.

Ο Σαρίφ, ο Μπατούλ και ο Μαλίκ, όλοι αρνούνται τον φόνο και ότι προκάλεσαν ή επέτρεψαν το θάνατο ενός παιδιού.