Υπόθεση Πελικό: Σπάει τη σιωπή της η Ζιζέλ για πρώτη φορά - «Τι θέλω να ξέρει ο βασανιστής μου»
Η Ζιζέλ Πελικό, η Γαλλίδα της οποίας ο πρώην σύζυγος δικάζεται επειδή τη νάρκωνε και τη βίαζε και προσκαλούσε δεκάδες άλλους άνδρες να τη βιάσουν, ανέβηκε για πρώτη φορά στο εδώλιο του δικαστηρίου.
Η Ζιζέλ δήλωσε στο δικαστήριο της Αβινιόν ότι θέλει να γνωρίζουν οι γυναίκες που έχουν υποστεί βιασμό ότι «δεν πρέπει να ντρεπόμαστε εμείς - πρέπει να ντρέπονται αυτοί».
«Θέλω όλες οι γυναίκες που έχουν βιαστεί να πουν: Η κυρία Πελικό το έκανε, μπορώ κι εγώ να το κάνω. Δεν θέλω (οι γυναίκες) να ντρέπονται πια», είπε, αναφερόμενη στο αίτημά της για ανοικτή δίκη και για την προβολή των βίντεο με τους φερόμενους βιασμούς.
Η 72χρονη Ζιζέλ ανέβηκε στο βήμα μετά από αίτημα της νομικής της ομάδας να της δοθεί η ευκαιρία να απαντήσει στα στοιχεία και τις μαρτυρίες που έχουν μοιραστεί μέχρι στιγμής στη δίκη.
Είπε ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων είχε παρακολουθήσει διάφορες συζύγους, μητέρες και αδελφές των κατηγορουμένων να παίρνουν το λόγο και να λένε ότι οι κατηγορούμενοι ήταν «εξαιρετικοί άνδρες».
«Είναι ακριβώς όπως αυτοί που είχα στην πατρίδα μου», πρόσθεσε. «Αλλά ένας βιαστής δεν είναι απλώς κάποιος που συναντάς σε ένα σκοτεινό πάρκινγκ αργά τη νύχτα. Μπορεί επίσης να βρεθεί στην οικογένεια, ανάμεσα σε φίλους».
Είπε ότι είναι «εντελώς κατεστραμμένη» και θα πρέπει να ξαναχτίσει τον εαυτό της. «Δεν ξέρω αν όλη μου η ζωή θα είναι αρκετή για να καταλάβω», πρόσθεσε.
«Πώς μπόρεσε να αφήσει αυτούς τους ξένους να μπουν στην κρεβατοκάμαρά μου;»
Απευθυνόμενη στον πρώην σύζυγό της ως κύριο Πελικό, η Ζιζέλ είπε: «Μακάρι να μπορούσα ακόμα να τον αποκαλώ Ντομινίκ. Ζήσαμε μαζί για 50 χρόνια, ήμουν μια ευτυχισμένη, ολοκληρωμένη γυναίκα».
«Ήσουν ένας στοργικός, προσεκτικός σύζυγος και δεν σε αμφισβήτησα ποτέ. Μοιραστήκαμε και γέλια και δάκρυα», πρόσθεσε, με τη φωνή της να σπάει.
Ο Ντομινίκ παραδέχτηκε ότι στρατολογούσε άνδρες στο διαδίκτυο για να βιάσουν τη σύζυγό του, ενώ εκείνη βρισκόταν υπό την επίδραση ηρεμιστικών και υπνωτικών χαπιών που της χορηγούσε κρυφά επί μια δεκαετία.
Η Ζιζέλ είπε ότι παλιότερα αισθανόταν τυχερή που τον είχε στο πλευρό της όταν υπέφερε από προβλήματα υγείας που αργότερα αποκαλύφθηκε ότι σχετίζονταν με τα φάρμακα που της έδινε.
«Προσπαθώ να καταλάβω πώς αυτός ο άνθρωπος, που για μένα ήταν τέλειος, μπόρεσε να το κάνει αυτό. Πώς μπορεί να με πρόδωσε τόσο πολύ; Πώς μπόρεσε να αφήσει αυτούς τους ξένους να μπουν στην κρεβατοκάμαρά μου;
«Θέλω να του πω: Πάντα προσπαθούσα να σε ανεβάσω ψηλότερα, προς το φως. Επέλεξες τα πιο σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης φύσης. Εσύ είσαι αυτός που έκανε αυτή την επιλογή».
Η Ζιζέλ είπε ότι ο Ντομινίκ συνήθιζε συχνά να της μαγειρεύει και να της φέρνει παγωτό μετά το δείπνο - η οποία είναι η μέθοδος που αργότερα είπε ότι χρησιμοποιούσε για να τη ναρκώνει: « Του έλεγα: πόσο τυχερή είμαι, είσαι ένας καλός άνθρωπος, πραγματικά με φροντίζεις».
Πρόσθεσε ότι ποτέ δεν είχε ζαλιστεί ή ένιωσε την καρδιά της να χτυπάει γρήγορα και ότι μάλλον λιποθυμούσε γρήγορα όταν τη νάρκωνε. Ξυπνούσε στο κρεβάτι της το επόμενο πρωί και αισθανόταν ιδιαίτερα κουρασμένη, αλλά είπε ότι πίστευε ότι αυτό οφειλόταν στις μεγάλες βόλτες που έκανε.
«Είχα γυναικολογικά προβλήματα και κάποια πρωινά ξυπνούσα με το ίδιο ακριβώς αίσθημα, λες και είχαν σπάσει τα νερά μου. Τα σημάδια υπήρχαν, αλλά ποτέ δεν ήξερα πώς να τα αποκωδικοποιήσω», πρόσθεσε.
Η Ζιζέλ και οι δικηγόροι της αναρωτήθηκαν επίσης αν ο Ντομινίκ μπορεί να έπασχε από σύνδρομο κατωτερότητας λόγω μιας σχέσης που είχε εκείνη με έναν συνάδελφό της, μιας ξεκάθαρης διαφοράς στην κοινωνική θέση μεταξύ τους ή του γεγονότος ότι εκείνη είχε μια τρυφερή παιδική ηλικία, ενώ εκείνος όχι.
«Εγώ απλώς έχω θέληση και αποφασιστικότητα»
Επιστρέφοντας στην απήχηση που έχει η δίκη, είπε: «Μου έχουν πει ότι είμαι γενναία. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι γενναία, αλλά ότι έχω τη θέληση και την αποφασιστικότητα να αλλάξω την κοινωνία».
«Γενναιότητα σημαίνει να πηδάς στη θάλασσα για να σώσεις κάποιον. Εγώ απλώς έχω θέληση και αποφασιστικότητα. Αυτός είναι ο λόγος που έρχομαι εδώ κάθε μέρα... Ακόμα κι αν ακούω απερίγραπτα πράγματα, κρατιέμαι εξαιτίας όλων των ανδρών και των γυναικών που βρίσκονται ακριβώς πίσω μου, μαζί μου».
Είπε ότι δεν μετάνιωσε ποτέ που ζήτησε να γίνει ανοιχτή η δίκη: «Το έκανα επειδή αυτό που μου συνέβη δεν μπορεί να ξανασυμβεί».
Οι περισσότεροι από τους φερόμενους βιασμούς βιντεοσκοπήθηκαν.
Η πλειονότητα των κατηγορουμένων αρνούνται ότι βίασαν τη Ζιζέλ και υποστηρίζουν ότι δεν είναι ένοχοι επειδή δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι ήταν αναίσθητη και επομένως δεν «ήξεραν» ότι τη βίαζαν.
Με πληροφορίες από BBC