Αμερικανικές εκλογές 2024: Τι θα συμβεί αν Τραμπ - Χάρις καταλήξουν ισόπαλοι

Με μόλις λίγες ημέρες να απομένουν για την ολοκλήρωση της διαδικασίας των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, Ντόναλντ Τραμπ και Καμάλα Χάρις ανεβάζουν τις προεκλογικές στροφές διεκδικώντας το ανώτατο αξίωμα.

Όμως, καθώς οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν καθαρό νικητή, υπάρχει το ερώτημα τι θα συμβεία αν ένας υποψηφιος φτάσει τις απαραίτητες 270 ψήφους του Εκλογικού Κολλεγίου για να κερδίσει τις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου ή αν οι δύο «μονομάχοι» ισοφαρίσουν με 269 ψήφους έκαστος.

Κι όμως δεν θα είναι η πρώτη φορά στην αμερικανική ιστορία, έχει ξανασυμβεί πριν από 200 χρόνια.

Εάν οι εκλογές του 2024 τελειώσουν με ισοπαλία 269-269, οι εκλογές θα περάσουν στα χέρια της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Εάν αυτές οι εκλογές αποφασιστούν από τη Βουλή, η κοινή λογική είναι ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να κερδίσει την προεδρία, καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι ελέγχουν 26 πολιτειακές αντιπροσωπείες της Βουλής, ενώ οι Δημοκρατικοί 22. Άλλες δύο - η Μινεσότα και η Βόρεια Καρολίνα - χωρίζονται ομοιόμορφα.

Αλλά πραγματικά θα εξαρτηθεί από το αν οι Ρεπουμπλικάνοι ή οι Δημοκρατικοί είναι νικητές στις εκλογικές κούρσες του Κογκρέσου.

Οι νεοεκλεγέντες βουλευτές θα ορκίζονταν και στη συνέχεια θα συμμετείχαν στη ψηφοφορία μέσω των αντιπροσωπειών τους, είτε για τον Τραμπ, είτε για τη Χάρις.

Και δεδομένου ότι έχουν περάσει 200 ​​χρόνια από μια ενδεχόμενη εκλογή, υπάρχουν πολλά ερωτήματα που θα μπορούσαν να τεθούν για τον χρόνο και τον τρόπο, αλλά υπάρχει το προηγούμενο.

Τι συνέβη πριν από 200 χρόνια

Στις τελευταίες «εκλογές ενδεχόμενου» - τις προεδρικές εκλογές του 1824 - η αναμέτρηση χώρισε τέσσερις κατευθύνσεις μεταξύ των υποψηφίων Άντριου Τζάκσον, Τζον Κουίνσι Άνταμς, Ουίλιμ Κρόφορντ και Χένρι Κλέι, που σημαίνει ότι κανένας υποψήφιος δεν έλαβε την απαραίτητη πλειοψηφία των εκλογικών ψήφων για να κερδίσει οριστικά.

Ήταν η πρώτη και μοναδική φορά που οι προεδρικές εκλογές έπρεπε να αποφασιστούν από τη Βουλή των Αντιπροσώπων μετά την επικύρωση της 12ης Τροποποίησης.

Ήταν επίσης η μοναδική φορά που ένας υποψήφιος πρόεδρος με τις περισσότερες εκλογικές ψήφους δεν κέρδισε την προεδρία.

Η χώρα είχε πολύ λιγότερα κρατίδια τότε - 24 - και έτσι το Εκλογικό Σώμα ήταν επίσης πολύ μικρότερο.

Ο Τζάκσον είχε 99 εκλογικές ψήφους και ο Τζον Κουίνσι Άνταμς 84, αλλά αν και μειοψήφισε έγινε ο έκτος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Κι αυτό γιατί η απόφαση πήγε στη Βουλή στις λεγόμενες εκλογές - όπου τα κράτη αποφάσιζαν ποιος θα ήταν ο επόμενος πρόεδρος.

Ο Τζάκσον υποστήριξε ότι έχοντας κερδίσει τις περισσότερες ψήφους εκλογικού κολεγίου και τη λαϊκή ψήφο, θα έπρεπε να είναι πρόεδρος.

Όμως ο Άνταμς συναντήθηκε με μέλη του Κογκρέσου, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου της Βουλής, Χένρι Κλέι, ο οποίος είχε έρθει τέταρτος στην προεδρική κούρσα και κέρδισε την πολιτεία καταγωγής του, το Κεντάκι.

Στο τέλος, ο Άνταμς εξελέγη πρόεδρος από τη Βουλή στην πρώτη ψηφοφορία, συγκεντρώνοντας 13 πολιτείες έναντι 7 του Τζάκσον. Ο Κρόφορντ κέρδισε τέσσερις πολιτείες.

Το νομοθετικό σώμα της πολιτείας του Κεντάκι οδήγησε ακόμη και την αντιπροσωπεία του να ψηφίσει για τον Τζάκσον, αλλά αντ' αυτού πήγαν υπέρ του Άνταμς και μετά τα εγκαίνια, ο Κλέι επιλέχθηκε από τον Πρόεδρο Άνταμς για Υπουργός Εξωτερικών.