Οι σκαντζόχοιροι μειώθηκαν κατά 30% την τελευταία δεκαετία - Θεωρούνται είδος προς «σχεδόν απειλή»
Οι σκαντζόχοιροι κατατάσσονται πλέον ως «σχεδόν απειλούμενοι» στον κόκκινο κατάλογο της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης μετά από μείωση των αριθμών τους κατά τουλάχιστον 30% την τελευταία δεκαετία στο μεγάλο μέρος της περιοχής που μένουν.
Ενώ οι σκαντζόχοιροι ήταν κάποτε κοινοί σε όλη την Ευρώπη και μέχρι τώρα συγκαταλέγονταν στον κόκκινο κατάλογο ως «λιγότερο ανησυχητικοί» (ως προς εξαφάνιση), ωθούνται προς την εξαφάνιση λόγω της αστικής ανάπτυξης, της εντατικής γεωργίας και των δρόμων, οι οποίοι έχουν κατακερματίσει τους βιότοπούς τους.
Ο πληθυσμός τους έχει πληγεί από τις συγκρούσεις οχημάτων, τη χρήση φυτοφαρμάκων και την κακή διαχείριση των οικιακών κήπων. Τα φυτοφάρμακα σκοτώνουν τα έντομα που τρώνε οι σκαντζόχοιροι και μπορεί επίσης να τους δηλητηριάσουν άμεσα.
Υπάρχει ακόμη μια ευκαιρία να σταματήσουμε την παρακμή του είδους
Η Abi Gazzard, υπεύθυνη προγράμματος στην IUCN, δήλωσε: «Δυστυχώς, τα στοιχεία δείχνουν μια ανησυχητική και ευρέως διαδεδομένη καθοδική τάση. Η αξιολόγηση του κόκκινου καταλόγου υπογραμμίζει επίσης αβεβαιότητες δεδομένων - για παράδειγμα, τα όρια της κατανομής αυτού του είδους δεν είναι απολύτως σαφή και υπάρχουν κενά στη γνώση των πληθυσμών του. Υπάρχει ακόμη μια ευκαιρία να σταματήσουμε την παρακμή του δυτικοευρωπαϊκού σκαντζόχοιρου και πρέπει να επιδιώξουμε να αποτρέψουμε οποιαδήποτε περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασής του».
Η Εταιρεία Θηλαστικών καλεί τους ανθρώπους να φροντίζουν τους σκαντζόχοιρους, κάνοντας κηπουρική με τρόπο φιλικό προς την άγρια ζωή. Αυτό περιλαμβάνει το να αφήνουν μικρά κενά στους φράχτες για να επιτρέπουν τη μετακίνηση των σκαντζόχοιρων μεταξύ των κήπων, να μη χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα και να δημιουργούν καταφύγιο με κούτσουρα ή σπιτάκια για σκαντζόχοιρους.
Η Hope Nothhelfer, υπεύθυνη επικοινωνίας στην Εταιρεία Θηλαστικών, δήλωσε: «Αυτή η μείωση πιθανόν να μην αποτελεί έκπληξη για τον μέσο άνθρωπο. Όταν οι σκαντζόχοιροι έρχονται στο προσκήνιο της συζήτησης, δεν αργεί κάποιος να πει ότι απλά δεν τους βλέπει πια. Η ελπίδα είναι ότι καθώς οι σκαντζόχοιροι μοιάζουν όλο και περισσότερο με μια μακρινή ανάμνηση από τα παιδικά μας χρόνια, θα ανταποκριθούμε με δράσεις που θα επαναφέρουν αυτές τις αναμνήσεις στη ζωή».
Με πληροφορίες από The Guardian