Oι 60ές προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ: Οι 7 αμφίρροπες πολιτείες και το δύσκολο «παζλ» της κάλπης

Bασικές απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα για τις αμερικανικές εκλογές, λίγο πριν ανοίξουν οι πιο κρίσιμες κάλπες των τελευταίων δεκαετιών στις ΗΠΑ
Associated Press
16'

Οι Αμερικανοί πολίτες–πλην των εκατομμυρίων που έχουν ήδη ψηφίσει– προσέρχονται στις κάλπες, για να επιλέξουν μεταξύ της Δημοκρατικής αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις και του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Μέχρι την τελευταία στιγμή οι περισσότερες δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι η προεδρική κούρσα του 2024 θα κριθεί στο νήμα και ο πλανήτης κρατάει την αναπνοή του για τον διάδοχο του Τζο Μπάιντεν, ο οποίος θα αναλάβει καθήκοντα σε μία περίοδο έντονης γεωπολιτικής ανασφάλειας.

Η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και η πιθανή εξάπλωση στην γύρω περιοχή αλλά και ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι δύο από τις σημαντικότερες κρίσεις που θα «παραλάβει» ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου. Περίπου 240 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δικαίωμα ψήφου στις αμερικανικές εκλογές του 2024, αλλά μόνο ένας σχετικά μικρός αριθμός από αυτούς είναι πιθανό να αποφασίσει ποιος θα γίνει ο επόμενος πρόεδρος. Και αυτό γιατί το αποτέλεσμα θα κρίνουν για μία ακόμη φορά οι λεγόμενες αμφίρροπες πολιτείες.

Επτά από αυτές (Αριζόνα, Τζόρτζια, Μίσιγκαν, Νεβάδα, Βόρεια Καρολίνα, Πενσυλβάνια και Ουισκόνσιν) πιστεύεται ότι κρατούν τα κλειδιά του Λευκού Οίκου. Ακολουθούν βασικές απαντήσεις σε ερωτήματα για το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ, τους υποψηφίους, τις λεγόμενες swing states και την επόμενη ημέρα στην Αμερική.

Κάθε πότε διεξάγονται εκλογές στις ΗΠΑ;

Η αμερικανική νομοθεσία προβλέπει ότι οι προεδρικές εκλογές διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια. Αυτές οι γενικές εκλογές, από το 1845 και μετά πρέπει να γίνονται την Τρίτη μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου. Φέτος, αυτή η ημερομηνία είναι η 5η Νοεμβρίου.

Οι πολιτείες στήνουν τις δικές τους κάλπες, πράγμα που σημαίνει ότι οι χρόνοι των εκλογών διαφέρουν από πολιτεία σε πολιτεία. Την ημέρα των εκλογών, οι πρώτες κάλπες κλείνουν ν στις 6 μ.μ (τοπική ώρα, 12 ώρα Ελλάδος) σε ορισμένες κομητείες στην Ιντιάνα και το Κεντάκι, και οι τελευταίες κάλπες κλείνουν στη 1 π.μ (τοπική ώρα, 7 το πρωί, ώρα Ελλάδος την Τετάρτη, 6 Νοεμβρίου) στην Αλάσκα. Εκατομμύρια Αμερικανοί θα ψηφίσουν νωρίς αυτοπροσώπως ή μέσω επιστολικής ψήφου.

Κάθε πολιτεία διεξάγει τις εκλογές της λίγο διαφορετικά. Ορισμένες, όπως η πολιτεία της Ουάσιγκτον, το Όρεγκον και η Γιούτα, διοργανώνουν αποκλειστικά επιστολική ψηφοφορία, μια διαδικασία που διαρκεί εβδομάδες. Κάθε πολιτεία διοργανώνει κάποια μορφή πρόωρης ψηφοφορίας για τους ψηφοφόρους που δεν μπορούν να προσέλθουν στις κάλπες την ημέρα των εκλογών, με στόχο να διασφαλιστεί ότι θα ψηφίσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες.

Ποιοι είναι οι υποψήφιοι φέτος;

Υποψήφια των Δημοκρατικών είναι η αντιπρόεδρος Kάμαλα Χάρις, η οποία συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο με τον κυβερνήτη της Μινεσότα, Τις Γουόλς ως υποψήφιο αντιπρόεδρό της. Υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών είναι ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, με «δεξί του χέρι» τον γερουσιαστή του Οχάιο, Τζ.Ντ.Βανς. Το σύστημα εκλογής προέδρου των ΗΠΑ ευνοεί τον δικομματισμό, εκτός από τους δύο «πρωταγωνιστές» όμως υπάρχουν κι άλλοι υποψήφιοι πρόεδροι στις αμερικανικές εκλογές.

Ο Τσέις Όλιβερ είναι υποψήφιος του Φιλελεύθερου Κόμματος (Libertarian Party). Η Κλαούντια Ντε λα Κρουζ κατεβαίνει στις αμερικανικές εκλογές ως υποψήφια με το «Κόμμα για τον Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση» (PSL). Και ο Ράνταλ Τέρι συμμετέχει ως ανεξάρτητος με «σημαία» του την κατάργηση του δικαιώματος στην άμβλωση.

O Ρόμπερτ Κένεντι τζούνιορ

AP

Η Τζιλ Στάιν συμμετέχει επίσης στην προεδρική κούρσα ως υποψήφια του Πράσινου Κόμματος. Ο πρώην Δημοκρατικός Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ τέλος είναι επίσης στο ψηφοδέλτιο σε πολλές πολιτείες. Είχε θέσει υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος αλλά έκτοτε υποστήριξε τον Τραμπ. Η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών θα ψηφίσει είτε τη Χάρις είτε τον Τραμπ.

Γιατί ο Τραμπ και η Χάρις είναι οι βασικές επιλογές;

Τα δύο μεγάλα κόμματα, οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί, διεξήγαγαν προκριματικές εκλογές σε ολόκληρη τη χώρα νωρίτερα μέσα στο έτος. Παρά το γεγονός ότι πολλοί Ρεπουμπλικάνοι αποκήρυξαν τον Τραμπ μετά την εισβολή των υποστηρικτών του στο κτίριο του Καπιτωλίου μετά την ήττα του το 2020, ο πρώην πρόεδρος αναδείχθηκε εύκολα νικητής από μία μεγάλη λίστα προκριματικών υποψηφίων για να είναι υποψήφιος του GOP και φέτος.

Είναι οι τρίτες συνεχόμενες εκλογές στις οποίες συμμετέχει ο Τραμπ ως υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων. Στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κυριάρχησε στις προκριματικές εκλογές και αντιμετώπισε μόνο συμβολική αντίθεση από εσωκομματικούς αντιπάλους. Αλλά μετά την πρώτη περίοδο, οι ανησυχίες για την ηλικία του Μπάιντεν –είναι 81 ετών– εντάθηκαν. Μετά το ντιμπέιτ του Ιουνίου στο οποίο ηττήθηκε από τον Τραμπ, υποχώρησε στις πιέσεις και αποχώρησε από την κούρσα πριν από το συνέδριο των Δημοκρατικών για την ανάδειξη υποψηφίων.

Στη συνέχεια στήριξε την αντιπρόεδρό του, Κάμαλα Χάρις γεγονός που τη βοήθησε να αποκτήσει διακομματική συναίνεση, αν και δεν συμμετείχε στις προκριματικές εκλογές. Κανένας Δημοκρατικός δεν την αμφισβήτησε στο συνέδριο του κόμματος τον Αύγουστο.

Πότε θα ξέρουμε τον νικητή;

Η διαδικασία θα μπορούσε να διαρκέσει αρκετά. Το CNN δεν ανακοίνωσε τον νικητή το 2020 παρά μόνο τέσσερις ημέρες μετά την ημέρα των εκλογών. Η μάχη σε πολλές πολιτείες κρίθηκε στο νήμα, εκείνο το έτος. Το 2016, η Χίλαρι Κλίντον παραδέχθηκε την ήττα της την επόμενη ημέρα των εκλογών, παρόλο που η καταμέτρηση συνεχιζόταν σε πολλές πολιτείες. Αναγνώρισε ότι δεν επρόκειτο κερδίσει.

Ο Τραμπ είναι απίθανο να αναγνωρίσει την ήττα του, όπως διεμήνυσε και στην τελευταία του προεκλογική συγκέντρωση. Εάν η μάχη κριθεί στο νήμα σε βασικές πολιτείες, μπορεί να χρειαστούν μέρες για να καθοριστεί ο νικητής. Τα καλά νέα είναι ότι πολλές πολιτείες έχουν κάνει αλλαγές από το 2020, δίνοντας προβάδισμα στην επεξεργασία των ψηφοδελτίων με αλληλογραφία, τα οποία χρειάζονται περισσότερο χρόνο για την καταμέτρηση.

Το 2000, σε μια από τις πιο αμφίρροπες αναμετρήσεις στην ιστορία των ΗΠΑ, ο νικητής αναδείχθηκε μόνο 36 ημέρες μετά τις εκλογές, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ολοκλήρωσε τις επανακαταμετρήσεις στη Φλόριντα. Τα πράγματα ήταν περίπλοκα εκείνη τη χρονιά από ελαττωματικά ψηφοδέλτια σε ορισμένες κομητείες της Φλόριντα, κάτι που δεν πρόκειται να αποτελέσει πρόβλημα φέτος.

Φυσικά το τοπίο θα μπορούσε να ξεκαθαρίσει πολύ πιο σύντομα και δίκτυα όπως το CNN θα μπορούσαν να ανακοινώσουν τον νικητή από τη νύχτα κιόλας των εκλογών. Κοντός ψαλμός...

Ποια ήταν τα κύρια προεκλογικά ζητήματα;

Ένα βασικό ζήτημα για τους ψηφοφόρους είναι το κόστος ζωής. Οι τιμές εκτοξεύτηκαν μετά την πανδημία και ο Τραμπ εκμεταλλεύτηκε τη νοσταλγία των πολιτών για μια εποχή που το κόστος των ειδών παντοπωλείου ήταν χαμηλότερο. Το σχέδιό του να επιβάλει γενικούς δασμούς σε ξένα αγαθά μπορεί να εκτινάξει περαιτέρω τις τιμές, σύμφωνα με οικονομολόγους, αλλά διατηρεί πλεονέκτημα έναντι της Χάρις στην οικονομία, σύμφωνα με δημοσκόπηση.

Οι ψηφοφόροι του Τραμπ υποκινούνται επίσης από τη μετανάστευση. Ο πρώην πρόεδρος έχει υποσχεθεί πως θα απελάσει εκατομμύρια μετανάστες που διέσχισαν παράνομα τα σύνορα και θα κλείσει τα σύνορα των ΗΠΑ. Για τους ψηφοφόρους της Χάρις, το ζήτημα των αμβλώσεων είναι βασικό. Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ έχει ορίσει τα αναπαραγωγικά δικαιώματα ως θέμα προσωπικής ελευθερίας και έχει δεσμευτεί να προστατεύσει αυτά τα δικαιώματα.

Υπάρχει επίσης το βασικό ζήτημα της δημοκρατίας. Ο Τραμπ κατηγορήθηκε από το υπουργείο Δικαιοσύνης για παρέμβαση στις εκλογές, αφού προσπάθησε να ανατρέψει τα εκλογικά αποτελέσματα του 2020. Οι Ρεπουμπλικάνοι πάντως αποδέχονται σε μεγάλο βαθμό την προσπάθειά του να κρατήσει τον Μπάιντεν μακριά από τον Λευκό Οίκο μετά τη νίκη του το 2020. Και πολλοί από αυτούς, αμφισβητούν με τη σειρά τους τα αποτελέσματα του 2020.

Πώς εκλέγεται ο πρόεδρος των ΗΠΑ;

Εκατομμύρια άνθρωποι είναι πιθανό να ψηφίσουν για το αξίωμα του προέδρου την ημέρα των εκλογών ή πριν από αυτήν. Αλλά είναι οι 538 εκλέκτορες που θα εκλέξουν πρόεδρο σε μια διαδικασία που διαρκεί μέχρι τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο.

Όταν οι ψηφοφόροι ψηφίζουν, στην πραγματικότητα επιλέγουν μια λίστα εκλεκτόρων που συνδέονται με τον υποψήφιο που κερδίζει τη λαϊκή ψήφο σε κάθε πολιτεία. Στη συνέχεια, οι εκλέκτορες θα ψηφίσουν για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο στην πρωτεύουσα κάθε πολιτείας στις 17 Δεκεμβρίου. Αυτή η συνάντηση είναι επίσης γνωστή ως Σώμα των Εκλεκτόρων και ορίζεται από το Σύνταγμα.

O Tζο Μπάιντεν και η Κάμαλα Χάρις

AP

Αυτές οι εκλογικές ψήφοι θα καταμετρηθούν στην αίθουσα της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 6 Ιανουαρίου του 2025, με το νέο Κογκρέσο να εξετάζει. Ο νέος πρόεδρος αναλαμβάνει καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου του 2025.

Πόσες εκλογικές ψήφους παίρνει κάθε πολιτεία;

Ο αριθμός συνδέεται με το μέγεθος της αντιπροσωπείας του Κογκρέσου μιας πολιτείας, με μία ψήφο για κάθε γερουσιαστή και μέλος του Κογκρέσου. Οι μικρότερες πολιτείες, όπως η Αλάσκα, το Ντέλαγουερ, η Βόρεια και Νότια Ντακότα, το Βερμόντ και το Ουαϊόμινγκ, λαμβάνουν από τρεις.

Με κάθε επιπλέον μέλος του Κογκρέσου, μια πολιτεία αποκτά έναν ακόμη εκλέκτορα. Οι πολυπληθέστερες πολιτείες είναι η Καλιφόρνια (54 ψήφοι εκλεκτόρων), το Τέξας (40) και η Φλόριντα (30). Αυτοί οι αριθμοί μπορούν να αλλάζουν κάθε 10 χρόνια, επειδή το Σύνταγμα απαιτεί επίσημη καταμέτρηση πληθυσμού ή απογραφή και ο αριθμός των εδρών του Κογκρέσου στη συνέχεια ανακατανέμεται.

Η πιο πρόσφατη απογραφή έγινε το 2020, επομένως ο αριθμός των εκλογικών ψήφων άλλαξε. Οι ψηφοφόροι στην Ουάσιγκτον, DC, λαμβάνουν επίσης τρεις εκλογικές ψήφους χάρη στην 23η Τροποποίηση, αλλά δεν έχουν εκπροσώπηση ψήφου στη Βουλή ή στη Γερουσία. Άλλοι πολίτες των ΗΠΑ που δεν ζουν σε μια πολιτεία, όπως οι Πορτορικανοί, δεν είναι τόσο τυχεροί όταν πρόκειται για εκλογικές ψήφους.

Πόσες ψήφοι εκλεκτόρων χρειάζονται για τον Λευκό Οίκο;

Οι εκλέκτορες είναι 538. Αυτός ο αριθμός είναι ίσος με 100 γερουσιαστές και 435 μέλη του Κογκρέσου, συν τρεις ψήφους για την Ουάσιγκτον, DC. Η πλειοψηφία είναι 270.

Η κατάκτηση του Λευκού Οίκου είναι μια άσκηση ισορροπίας για τους προεδρικούς υποψηφίους. Πρέπει να συνδυάσουν τις πολιτείες που βρίσκονται με ασφάλεια στο στρατόπεδο τους, με αρκετές αμφίρροπες πολιτείες για να φτάσουν τον μαγικό αριθμό των 270.

Ποιες είναι οι αμφίρροπες πολιτείες το 2024;

Υπάρχουν επτά πολιτείες που θεωρητικά αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στους δύο υποψηφίους και οι εκστρατείες τους έχουν επικεντρώσει την ενέργειά τους σε αυτές. Μπορούν να χωριστούν σε δύο γενικές κατηγορίες.

Τρεις μεσοδυτικες «πολιτείες μάχης» που είναι γνωστές και ως «ο μπλε τείχος» αποτελούν κατασκευαστικό κόμβο και έχουν ιστορία στο συνδικαλισμό . Η Πενσυλβάνια, το Μίσιγκαν και το Ουισκόνσιν παλαιότερα έγερναν προς τους Δημοκρατικούς, αλλά έχουν αλλάξει γραμμή πλεύσης τα τελευταία χρόνια καθώς οι πληθυσμοί τους άλλαξαν και ο Τραμπ απηύθυνε έκκληση σε λευκούς ψηφοφόρους χωρίς πτυχίο κολεγίου.

Όταν ο Τραμπ κέρδισε τον Λευκό Οίκο το 2016, κέρδισε και τις τρεις. Όταν ο Μπάιντεν κέρδισε το 2020, κέρδισε επίσης και τις τρεις. Εάν η Χάρις τις κερδίσει όλες φέτος, πιθανότατα θα γίνει πρόεδρος. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μάχη σώμα με σώμα και στις τρεις. Το ποσοστό συμμετοχής θα είναι το κλειδί, κάτι που για τη Χάρις σημαίνει απήχηση στις γυναίκες των προαστίων και στους μαύρους ψηφοφόρους.

Οι πολιτείες του «μπλε τείχου» ψηφίζουν συνήθως με τον ίδιο τρόπο. Η τελευταία φορά που δεν πήγαν όλες στον ίδιο υποψήφιο ήταν το 1988 –μια χρονιά που η Καλιφόρνια ήταν «κόκκινη» και η Δυτική Βιρτζίνια «μπλε». Σε αυτές τις οκτώ εκλογές από το 1988, η μόνη φορά που οι πολιτείες του «μπλε τείχου» πήγαν σε Ρεπουμπλικανό ήταν το 2016, όταν κέρδισε ο Τραμπ.

4 Πολιτείες-κλειδιά της «Ζώνης του Ήλιου» (Sun Belt): Αυτές οι πολιτείες με αυξανόμενο πληθυσμό περιλαμβάνουν την Αριζόνα και τη Νεβάδα στα δυτικά και τη Βόρεια Καρολίνα και τη Τζόρτζια στα ανατολικά. Η Αριζόνα, η Τζόρτζια και η Βόρεια Καρολίνα ήταν κατά βάση Ρεπουμπλικανικές. Ο Τραμπ κέρδισε δύο φορές τη Βόρεια Καρολίνα, αλλά η διαφορά ήταν μικρή το 2020. Ο τελευταίος Δημοκρατικός που κέρδισε εκεί ήταν ο Μπαράκ Ομπάμα το 2008. Ο Μπάιντεν ήταν ο πρώτος Δημοκρατικός που κέρδισε τη Τζόρτζια μετά τον Μπιλ Κλίντον το 1992 και την Αριζόνα μετά τον Κλίντον το 1996.

Μία ψήφος στη Νεμπράσκα είναι κρίσιμη: 48 πολιτείες απονέμουν τις εκλογικές τους ψήφους στον νικητή στην πολιτεία τους. Η Νεμπράσκα και το Μέιν το κάνουν διαφορετικά, απονέμοντας ψήφους ανά περιφέρεια του Κογκρέσου. Η πολιτεία της Νεμπράσκα είναι ασφαλής «περιοχή Τραμπ», αλλά η περιοχή του Κογκρέσου γύρω από την Ομάχα είναι πεδίο μάχης. Αυτή η μία ψήφος θα μπορούσε να καταλήξει να είναι πολύ σημαντική σε περίπτωση σκληρής αντιπαράθεσης στο Κολέγιο των Εκλεκτόρων

Τι γίνεται αν υπάρξει ισοπαλία;

Ο συνολικός αριθμός των ψήφων, 538, είναι ζυγός αριθμός, πράγμα που σημαίνει ότι είναι νοητή ισοψηφία. Έχει συμβεί μια φορά στο παρελθόν, το 1800, αν και οι κανόνες ήταν λίγο διαφορετικοί τότε. Εάν κανένας υποψήφιος δεν συγκεντρώσει τις 270 ψήφους που απαιτούνται για να κερδίσει τις εκλογές, το νέο Κογκρέσο θα επέλεγε τον πρόεδρο και η Γερουσία τον αντιπρόεδρο σε αυτό που είναι γνωστό ως «εκλογές κατά περίπτωση».

Κάθε μία από τις 50 πολιτείες θα έπαιρνε μία ψήφο. Οι Ρεπουμπλικανοί ελέγχουν επί του παρόντος περισσότερες έδρες της Βουλής. Ακόμη και αν χάσουν την πλειοψηφία της Βουλής τον Νοέμβριο, οι Ρεπουμπλικανοί θα εξακολουθούσαν πιθανότατα να ελέγχουν περισσότερες από τις μισές αντιπροσωπείες του Κογκρέσου.

Συμπέρασμα; Μια ισοπαλία στο Κολλέγιο των Εκλεκτόρων πιθανότατα θα οδηγήσει σε μια προεδρία Τραμπ. Στη Γερουσία, η διαδικασία είναι απλούστερη. Κάθε γερουσιαστής θα έπαιρνε μία ψήφο για να επιλέξει τον αντιπρόεδρο. Οι Δημοκρατικοί έχουν ισχνή πλειοψηφία αυτή τη στιγμή, αλλά διεκδικούν περισσότερες έδρες την ημέρα των εκλογών και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι Ρεπουμπλικάνοι να ελέγξουν τη Γερουσία τον Ιανουάριο.

Πώς εκλέγονται τα μέλη του Κογκρέσου ;

Κάθε δύο χρόνια, ανανεώνονται όλες οι έδρες της Βουλής (435). Οι περισσότερες από αυτές τις έδρες είναι σχετικά ασφαλείς είτε για τους Ρεπουμπλικάνους είτε για Δημοκρατικούς, αλλά υπάρχει πάντα η πιθανότητα η πλειοψηφία να αλλάξει χέρια. Οι Δημοκρατικοί ευνοούνται σε 208 κούρσες και οι Ρεπουμπλικάνοι σε 212, σύμφωνα με τις προεκλογικές αξιολογήσεις από το Inside Elections Με μόλις 15 κούρσες να αναφέρονται ως αμφίρροπες, είναι πιθανό κανένα από τα δύο κόμματα να μην συγκεντρώσει μεγάλη πλειοψηφία.

Φέτος, οι Ρεπουμπλικάνοι κατευθύνονται στις εκλογές με μικρή πλειοψηφία και είναι πιθανό οι Δημοκρατικοί να κερδίσουν τη δική τους μικρή πλειοψηφία για την επόμενη Βουλή, ακόμη κι αν χάσουν τον Λευκό Οίκο και τον έλεγχο της Γερουσίας. Ο έλεγχος της Βουλής είναι σημαντικός για κάθε κόμμα. Οι πρόεδροι χρειάζονται πλειοψηφία για να θέσουν τις προτεραιότητές τους. Το εκτός εξουσίας κόμμα θέλει τον έλεγχο για να μπλοκάρει τις προτεραιότητες του προέδρου. Σε έναν ιδανικό κόσμο, οι δύο πλευρές θα συνεργάζονταν για να αναζητήσουν συναίνεση σε θέματα όπως η μετανάστευση και ο φορολογία.

Πώς λειτουργούν οι ισορροπίες στη Γερουσία;

Είναι λίγο διαφορετικά στη Γερουσία, όπου μόνο το ένα τρίτο των εδρών ανανεώνεται κάθε δύο χρόνια. Οι Δημοκρατικοί δίνουν μάχη καθώς προσπαθούν να υπερασπιστούν την ισχνή τους πλειοψηφία στη Γερουσία. Από τις 34 έδρες για τις οποίες διεξάγονται εκλογές φέτος, οι Δημοκρατικοί διεκδικούν 20 και οι Ρεπουμπλικάνοι 13. Δύο από αυτές τις έδρες των Δημοκρατικών, στη Δυτική Βιρτζίνια και τη Μοντάνα, είναι πιθανό να τις κερδίσουν οι Ρεπουμπλικάνοι.

Οι Δημοκρατικοί ελπίζουν ότι θα καταφέρουν μια απροσδόκητη νίκη είτε στο Τέξας είτε στη Φλόριντα, αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι είναι έτοιμοι για μια μικρή πλειοψηφία στη Γερουσία το επόμενο έτος. Ανεξάρτητα από το ποιος θα αποκτήσει τον έλεγχο της Γερουσίας, κανένα κόμμα δεν αναμένεται να έχει σημαντική πλειοψηφία.

Αυτό είναι σημαντικό γιατί οι γερουσιαστές γενικά τηρούν το έθιμο του σεβασμού του filibuster (μια τακτική που χρησιμοποιείται στη Γερουσία των ΗΠΑ για να καθυστερήσει ή να μπλοκάρει μια ψηφοφορία για ένα μέτρο αποτρέποντας τη λήξη της συζήτησης σχετικά με αυτό) Συνήθως απαιτούνται 60 ψήφοι για τη θέσπιση σημαντικών νομοθετημάτων, αν και τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί έχουν βρει τρόπους να το αντιμετωπίσουν τα τελευταία χρόνια.

Οι Ρεπουμπλικάνοι βρήκαν τρόπο να θεσπίσουν φορολογικές περικοπές υπό τον Τραμπ χωρίς τις 60 ψήφους. Και οι Δημοκρατικοί έκαναν το ίδιο με τον Νόμο για τη Μείωση του Πληθωρισμού, ο οποίος, μεταξύ άλλων, στοχεύει στη μετάβαση των ΗΠΑ σε μια πιο πράσινη οικονομία.