Αμερικανικές εκλογές 2024: Τι θα σήμαινε η προεδρία Τραμπ για τους πολέμους στον πλανήτη και την ΕΕ

Με τις αμερικανικές εκλογές να εξελίσσονται όπως όλα δείχνουν σε μάχη σώμα με σώμα, εχθρικές και φιλικές πρωτεύουσες σε όλο τον κόσμο διερωτώνται τι θα μπορούσε να σημαίνει ένας Λευκός Οίκος με ένοικο τον Ντόναλντ Τραμπ -για δεύτερη φορά- για τα εθνικά τους συμφέροντα και για τις πιο πιεστικές παγκόσμιες απειλές για την ασφάλεια.

Ο Τραμπ λέει ότι θα τερματίσει τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία εάν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο - το ενδεχόμενο μίας βιαστικά συμφωνημένης εκεχειρίας ωστόσο θα άφηνε το Κίεβο πολύ πιο αδύναμο και την ευρωπαϊκή ασφάλεια σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο.

Ένα άλλο σημαντικό σημείο ανάφλεξης που θα επιδιώξει άμεσα να επηρεάσει η προεδρία Τραμπ είναι η κλιμακούμενη σύγκρουση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ. Ο Τραμπ έφτασε κοντά σε άμεσο πόλεμο με την Τεχεράνη κατά την πρώτη του θητεία και αυτή τη φορά θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει σε άμεση αντιπαράθεση.

Έπειτα, υπάρχει η μακροπρόθεσμη πρόκληση που θέτει η Κίνα, με τη Βόρεια Κορέα έναν ακόμη αυξανόμενο πονοκέφαλο, ειδικά αφότου ο Τραμπ προσπάθησε αλλά απέτυχε να προσελκύσει τον ηγέτη του απομονωμένου κράτους κατά την πρώτη του θητεία στον Λευκό Οίκο.

Η ταραγμένη σχέση με το ΝΑΤΟ

Το απρόβλεπτο του χαρακτήρα του Τραμπ είναι μια πρόκληση για τους παραδοσιακούς εχθρούς - αλλά και για τους στενότερους συμμάχους της Ουάσιγκτον, ιδιαίτερα τα μέλη της συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος δεν έχει κρύψει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν επί δεκαετίες το δίχτυ ασφαλείας που προστατεύει την Ευρώπη.

Κατά την πρώτη του θητεία ως πρόεδρος, ο Τραμπ απείλησε να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη συμμαχία - μια κίνηση που σχεδόν σίγουρα θα οδηγούσε στον θάνατο της. Ωστόσο, η ρητορική του ώθησε τους συμμάχους να σκάψουν βαθύτερα στις τσέπες τους και να ξοδέψουν περισσότερα για τους στρατούς τους. Η ζημιά μετά από χρόνια υποεπενδύσεων ωστόσο είναι βαθιά και ο ρυθμός ανάκαμψης είναι πολύ αργός για τους Ευρωπαίους συμμάχους του ΝΑΤΟ και τον Καναδά για να σταθούν μόνοι τους ως ισχυρή στρατιωτική δύναμη σύντομα.

Όσον αφορά στην αμεσότητα, όταν πρόκειται για παγκόσμιες κρίσεις, ο αντίκτυπος μιας νίκης Τραμπ στις 5 Νοεμβρίου θα γίνει αισθητός πιο έντονα από την Ουκρανία και επίσης από το Ιράν. Ο υποψήφιος για την προεδρία έχει επανειλημμένα ισχυριστεί ότι θα τερμάτιζε γρήγορα τον πόλεμο στην Ουκρανία, χωρίς ωστόσο να εξηγήσει πώς ή πώς θα έμοιαζε η ειρήνη.

Σε ένδειξη του πού βρίσκονται οι προτεραιότητές του, ωστόσο, κατηγόρησε τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ότι είναι ο «μεγαλύτερος πωλητής στη γη» για την εξασφάλιση δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε όπλα και άλλη βοήθεια που έχει δώσει η Ουάσιγκτον στο Κίεβο.

Ωστόσο - σε συνδυασμό με την προθυμία της Ουκρανίας να πολεμήσει - η στρατιωτική βοήθεια είναι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο η Ουκρανία κατάφερε να αντέξει σχεδόν 1.000 ημέρες πολέμου του Βλαντιμίρ Πούτιν. Αν σταματήσει η ροή των αμερικανικών όπλων, τα ουκρανικά στρατεύματα - παρά τη δική τους εφευρετικότητα και την υποστήριξη άλλων συμμάχων - απλά δεν θα έχουν τη δύναμη πυρός για να συνεχίσουν να αντιστέκονται στην επίθεση.

Αντίθετα, η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Kάμαλα Χάρις η οποία διεκδικεί επίσης τον Λευκό Οίκο έχει καταστήσει σαφές ότι θεωρεί τη συνεχιζόμενη υποστήριξη στην Ουκρανία ως ζωτικής σημασίας για τα αμερικανικά και δυτικά συμφέροντα όσο και για τα συμφέροντα του Κιέβου - μια πολύ πιο γνωστή στάση που απηχεί την άποψη των εταίρων της στο ΝΑΤΟ.

Ενώ η υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία αναμφίβολα θα άλλαζε υπό την κυβέρνηση Τραμπ, αυτό δεν σημαίνει οτι θα οδηγούσε σε μιας πλήρη παράδοση.

Ο πρώην πρόεδρος - που παρουσιάζει τον εαυτό του ως τον «απόλυτο dealmaker» και έχει υιοθετήσει ένα νέο προεκλογικό σύνθημα - «Ο Τραμπ θα το φτιάξει»- δεν θα ήθελε να θεωρηθεί υπεύθυνος για την πλήρη πρόσδεση της Ουκρανίας στο άρμα του κ. Πούτιν.

Πούτιν και Ιράν

Η σχέση του Τραμπ με τον Ρώσο πρόεδρο έχει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δυναμική. Όταν ήταν πρόεδρος, είπε ότι εμπιστευόταν τις αρνήσεις του Πούτιν για τις δικές του υπηρεσίες πληροφοριών μετά τους ισχυρισμούς για ρωσική παρέμβαση στις αμερικανικές εκλογές του 2016.

Αλλά με τις σωστές συμβουλές, θα μπορούσε ένας μελλοντικός πρόεδρος Τραμπ να μπορέσει να χρησιμοποιήσει τη σχέση του με τον κ. Πούτιν προς όφελος της Δύσης; Αν μη τι άλλο, προσθέτει ένα νέο επίπεδο μη προβλεψιμότητας- το οποίο είναι ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο όταν πρόκειται για την αξιολόγηση του πιθανού αντίκτυπου μιας δεύτερης θητείας Τραμπ στον κόσμο.

Όσον αφορά στο Ιράν, σε πλήρη αντίθεση με την προσέγγισή του στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, ένας μελλοντικός πρόεδρος Τραμπ μπορεί να προκρίνει πολύ μεγαλύτερη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ στη σύγκρουση του Ισραήλ εναντίον της Τεχεράνης και των αντιπροσώπων της - ίσως ακόμη και την άμεση εμπλοκή των αμερικανικών δυνάμεων σε χτυπήματα στο Ιράν.

Ο Τραμπ έχει ακόμη πιο σκληρή στάση απέναντι στην Τεχεράνη και τις πυρηνικές της φιλοδοξίες από την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν. Η απόφασή του να καταρρίψει μια μεγάλη πυρηνική συμφωνία με το Ιράν ήταν μια από τις πιο σημαντικές πράξεις του στην εξωτερική πολιτική κατά τα τέσσερα χρόνια που ήταν πρόεδρος. Το θέμα είναι επίσης προσωπικό, με το Ιράν να κατηγορείται ότι χάκαρε την εκστρατεία Τραμπ τους τελευταίους μήνες - μια επίθεση που σίγουρα θα ενέτεινε τις εντάσεις με το Ιράν κατά τη διάρκεια μίας ενδεχόμενης δεύτερης θητείας Τραμπ.