Αμερικανικές εκλογές 2024: Πώς φτάσαμε στον θρίαμβο του Ντόναλντ Τραμπ
Ένα debate – καταστροφή. Ένα κόμμα σε πανικό. Μια παραλίγο επιτυχής απόπειρα δολοφονίας ενός πρώην προέδρου. Μια αλλαγή υποψηφίου. Άλλη μία απόπειρα δολοφονίας. Ένας τυφώνας που κατέστρεψε δύο από τις λεγόμενες swing states. Ένας κατακλυσμός δραματικών προειδοποιήσεων για τις τρομερές συνέπειες στη χώρα, εάν κερδίσει η μία ή η άλλη πλευρά. Εάν αυτές οι εκλογές στις ΗΠΑ ήταν ταινία, οι κριτικοί κινηματογράφου θα έλεγαν ότι οι σεναριογράφοι το «τερμάτισαν», σχολιάζει ο Αμερικανός αρθρογράφος Cameron Joseph.
Έχουν περάσει μόνο 132 ημέρες από την πανωλεθρία Μπάιντεν στο ντιμπέιτ, που πυροδότησε μια αλυσίδα γεγονότων και τον ανάγκασαν να αποχωρήσει από την κούρσα για τον Λευκό Οίκο. Τους τέσσερις μήνες που μεσολάβησαν -ειδικά οι 108 ημέρες από τότε που αποχώρησε από την εκλογική κούρσα και ανέδειξε την Κάμαλα Χάρις ως αντικαταστάτη του- διεξήχθη μια από τις πιο πυρετώδεις εκστρατείες στην πρόσφατη αμερικανική ιστορία.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, όμως, είναι αυτός που γράφει ιστορία, γιατί γίνεται μόλις ο δεύτερος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ που επιστρέφει στο αξίωμα μετά από μία ήττα –ο πρώτος μετά τον Γκρόβερ Κλίβελαντ το 1892. Γίνεται, επίσης, ο γηραιότερος πρόεδρος που αναλαμβάνει καθήκοντα – έκλεισε τα 78 τον Ιούνιο και είναι λίγους μήνες μεγαλύτερος από τον Μπάιντεν, όταν εκείνος είχε ορκιστεί το 2021.
Η Κάμαλα Χάρις, αντίθετα, δεν κατάφερε να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ. Ήταν η πρώτη προεδρική υποψήφια από τα δύο μεγάλα κόμματα, εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα, που πήρε το χρίσμα χωρίς προκριματική εσωκομματική διαδικασία στους Δημοκρατικούς. Ο τελευταίος υποψήφιος που προτάθηκε από ένα μεγάλο κόμμα χωρίς να κερδίσει προκριματικές εκλογές ήταν ο Δημοκρατικός Hubert Humphrey, ο οποίος έχασε την προεδρία από τον Richard Nixon το 1968.
Η καθυστερημένη είσοδος της Χάρις στην κούρσα και η καλά δουλεμένη εικόνα του Τραμπ μετά από τέσσερα χρόνια στην εξουσία και μια δεκαετία στην πολιτική αρένα, δημιούργησαν μια ασυνήθιστη δυναμική, την οποία και οι δύο υποψήφιοι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν, προτάσσοντας την ευκαιρία της αλλαγής.
Ο Ντόναλντ Τραμπ και η ομάδα του πάλεψαν σκληρά για να συνδέσουν την Χάρις με τον Μπάιντεν και την απογοήτευση των ψηφοφόρων για τον υψηλό πληθωρισμό κατά τη διάρκεια της θητείας του. Προσπάθησαν επίσης να την χαρακτηρίσουν ως μια ακραία φιλελεύθερη. Την επέκριναν ακόμη για την ασφάλεια των συνόρων, καταλογίζοντάς της τον υψηλό αριθμό συνοριακών διελεύσεων κατά τη διακυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις.
Η ομάδα της Χάρις έθεσε ως προτεραιότητα να την συστήσει στους ψηφοφόρους. Η εκστρατεία της επικεντρώθηκε στο ότι προέρχεται από τη μεσαία τάξη και στο ότι θα δουλέψει σκληρά για αυτήν. Για να απαντήσει στην κριτική για το θέμα της μετανάστευσης, προέβαλε το έργο της ως γενική εισαγγελέα της Καλιφόρνια κατά διεθνών συμμοριών. Έδωσε πολύ βάρος στις δικαστικές περιπέτειες του Τραμπ. Το τελικό της μήνυμα με το οποίο ολοκλήρωσε την καμπάνιά της, ότι θα είναι «πρόεδρος όλων των Αμερικανών» φαίνεται πως δεν έπεισε αρκετούς ψηφοφόρους, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές.
«Η Καμάλα είναι για αυτούς. Ο πρόεδρος Τραμπ είναι για σένα» είπε αντίθετα ο Τραμπ, στο σποτ που ολοκλήρωσε την προεκλογική του εκστρατεία. Οι διεθνείς επενδυτές, πάντως, του έστειλαν ψήφο εμπιστοσύνης, δίνοντας απότομη αύξηση στο δολάριο και το bitcoin, μόλις διαφάνηκε η νίκη του Τραμπ, πριν καν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση σε κρίσιμες πολιτείες. «Ξεκινά ο χρυσός αιώνας της Αμερικής» δήλωσε ο ίδιος, στην πανηγυρική του ομιλία, όταν πλέον η νίκη του ήταν αδιαμφισβήτητη.