Το «απαγορευμένο όπλο» που οι ΗΠΑ στέλνουν στην Ουκρανία - Το ζητούσε επί τρία χρόνια ο Ζελένσκι
Οι ΗΠΑ θα επιτρέψουν στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει νάρκες κατά προσωπικού που προμηθεύουν οι Αμερικανοί για να την βοηθήσουν να επιβραδύνει την προέλαση της Ρωσίας, επιβεβαίωσε ο υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν.
Ο Λόιντ Όστιν λέει ότι η προσοχή των ΗΠΑ είναι στραμμένη στο να βοηθήσουν την Ουκρανία «να καλύψει τις ανάγκες της». «Τις ζήτησαν και έτσι νομίζω ότι είναι καλή ιδέα να τις παράσχουμε», δήλωσε στους δημοσιογράφους ενώ βρισκόταν σε ταξίδι στο Λάος.
Λέει ότι η Ουκρανία κατασκευάζει επί του παρόντος τις δικές της νάρκες κατά προσωπικού, οπότε η παροχή τους «καθιστά τελικά την χρήση τους πολύ πιο ασφαλή».Οι ΗΠΑ μίλησαν με την Ουκρανία για το πώς και πού θα χρησιμοποιήσουν τις νάρκες και εξασφάλισαν ότι «κάνουν τα πράγματα με υπευθυνότητα», συμπλήρωσε.
Η απόφαση των ΗΠΑ έρχεται μόλις δύο ημέρες αφότου επέτρεψαν στην Ουκρανία να εκτοξεύσει πυραύλους μεγαλύτερου βεληνεκούς που προμήθευσαν οι ΗΠΑ εντός του ρωσικού εδάφους.
Απόφαση που γεννά πλήθος αντιδράσεων καθώς πρόκειται για ένα «απαγορευμένο όπλο». Αξίζει να σημειωθεί ότι το Κίεβο αναζητούσε νάρκες κατά προσωπικού εδώ και σχεδόν τρία χρόνια, αλλά οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν ήταν απρόθυμοι να παράσχουν τα όπλα λόγω της ανησυχίας ότι εγκυμονούσαν πολύ μεγάλο κίνδυνο για τους αμάχους.
Ένας αξιωματούχος δήλωσε στη Washington Post ότι οι νάρκες αυτές μπορούν να ρυθμιστούν ώστε να αυτοκαταστρέφονται ή να χάνουν τη φόρτιση της μπαταρίας τους, ώστε να καθίστανται ανενεργές σε καθορισμένο χρόνο μετά την ανάπτυξή τους.
Απαγορευμένα από το 1997
Η Συνθήκη της Οτάβα του 1997 αποτέλεσε ορόσημο στην παγκόσμια προσπάθεια για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού. Η απόφαση αυτή δεν ήταν τυχαία, αλλά το αποτέλεσμα δεκαετιών τραγικών συνεπειών που είχαν οι νάρκες στον άμαχο πληθυσμό.
Οι νάρκες κατά προσωπικού σχεδιάστηκαν αρχικά ως αμυντικά όπλα για την προστασία στρατιωτικών θέσεων. Ωστόσο, η χρήση τους εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο απάνθρωπα μέσα πολέμου. Σε αντίθεση με άλλα όπλα, οι νάρκες παραμένουν ενεργές για δεκαετίες μετά το τέλος των συγκρούσεων, μετατρέποντας ολόκληρες περιοχές σε θανατηφόρες παγίδες.
Τα στατιστικά στοιχεία πριν την απαγόρευση ήταν συγκλονιστικά. Χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως παιδιά και αγρότες, έχαναν τη ζωή τους ή ακρωτηριάζονταν κάθε χρόνο. Ολόκληρες κοινότητες αδυνατούσαν να καλλιεργήσουν τη γη τους ή να αναπτύξουν υποδομές λόγω της παρουσίας ναρκών.
Η διαδικασία εκκαθάρισης των ναρκών είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, χρονοβόρα και δαπανηρή. Υπολογίζεται ότι το κόστος αφαίρεσης μιας νάρκης μπορεί να φτάσει τα 1000 δολάρια, ενώ η ίδια η νάρκη κοστίζει μόλις 3 δολάρια στην παραγωγή.
Η Συνθήκη της Οτάβα έχει υπογραφεί από 164 χώρες και απαγορεύει την παραγωγή, χρήση, αποθήκευση και μεταφορά ναρκών κατά προσωπικού. Αν και ορισμένες χώρες δεν έχουν προσχωρήσει στη συνθήκη, η διεθνής κατακραυγή και ο στιγματισμός της χρήσης ναρκών έχουν οδηγήσει σε δραματική μείωση των θυμάτων.
Ωστόσο, η πρόκληση παραμένει. Εκατομμύρια νάρκες βρίσκονται ακόμη θαμμένες σε δεκάδες χώρες, αποτελώντας μια διαρκή απειλή για τους κατοίκους και εμπόδιο στην ανάπτυξη των περιοχών αυτών