Αυτό είναι το υπερπολυτελές τουριστικό θέρετρο που εξαφανίστηκε η θάλασσα
Στην ανατολική ακτή της Κασπίας Θάλασσας, λίγα χιλιόμετρα από την πόλη Τουρκμενιστάν έχουν κατασκευαστεί ξενοδοχεία πέντε αστέρων,υπηρεσίες όλων των ειδών, διεθνές αεροδρόμιο και διάφορες εγκαταστάσεις για ψυχαγωγία, αθλητισμό και εστίαση. Υπάρχουν όλα, μόνο που τώρα λείπει η θάλασσα.
Το συγκρότημα Avaza στο Τουρκμενιστάν αποτελεί εδώ και λίγα χρόνια το στολίδι στο στέμμα της τουριστικής βιομηχανίας της χώρας, καθώς μεταξύ 2007 και 2017 έχουν γίνει τεράστιες επενδύσεις για τη δημιουργία ενός τουριστικού θέρετρου πρώτης κατηγορίας στην ανατολική ακτή της Κασπίας Θάλασσας, λίγα χιλιόμετρα από την πόλη Τουρκμενιστάν στο βαλκανικό velayat.
Η στάθμη του νερού της Κασπίας πέφτει εδώ και πολλά χρόνια, αφήνοντας... στεγνούς τους παραθεριστές, οι οποίοι συχνά είναι τα μεγάλα ονόματα της πολιτικής και της κοινωνίας του Τουρκμενιστάν, αρχής γενομένης από τον ίδιο τον πρόεδρο Serdar Berdymukhamedov. Εκεί που υπήρχε η παραλία, υπάρχει μόνο μια μεγάλη έκταση άμμου, και για να φτάσεις στο νερό πρέπει να περπατήσεις αρκετές δεκάδες μέτρα, σχεδόν μια οφθαλμαπάτη στην έρημο, και σε κάθε περίπτωση το βάθος της θάλασσας δεν ξεπερνά τα γόνατα, ενώ μέχρι πριν από τρία χρόνια μπορούσες να βουτήξεις εντελώς.
Μία από τις κύριες αιτίες είναι η μειωμένη αποστράγγιση των ποταμών Ουράλ και Βόλγα, οι οποίοι αξιοποιούνται για την τροφοδοσία υδροηλεκτρικών έργων στη Ρωσία, καθώς και η ολοένα και πιο εμφανής μείωση των βροχοπτώσεων. Γίνονται προσπάθειες να αναδιοργανωθούν οι παραλίες μακριά από την παραδοσιακή ακτογραμμή, με υπηρεσίες μεταφοράς για να φτάσουν σε ό,τι λίγο νερό έχει απομείνει, και οι πισίνες των ξενοδοχείων επεκτείνονται, αλλά η ποιότητα της διαμονής εξακολουθεί να απέχει πολύ από την επιθυμητή.
Το Τουρκμενιστάν δεν αποκάλυψε ποτέ το ποσό των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την κατασκευή του κέντρου της Αβάζα, που ονομάζεται πανηγυρικά «Εθνική Τουριστική Ζώνη», και μόνο μερικά πολυτελή ξενοδοχεία έχουν απαιτήσει επένδυση μεταξύ 40 και 50 εκατομμυρίων δολαρίων το καθένα. Η καθίζηση των υδάτων έχει επίσης βλάψει τη λειτουργικότητα του ίδιου του λιμανιού του Τουρκμενιστάν, ενός από τα νεότερα της χώρας, το οποίο και το ίδιο ανακαινίστηκε χωρίς φειδώ και άνοιξε με μεγάλη λαμπρότητα το 2018. Γίνονται προσπάθειες εκσκαφής για να χαμηλώσει ο πυθμένας γύρω από το λιμάνι, αναρροφώντας την άμμο με μεγάλες υδραυλικές αντλίες, με πολύ αναποτελεσματικά αποτελέσματα.
Το λιμάνι υποτίθεται ότι θα διευκολύνει το εμπόριο με το Αζερμπαϊτζάν, και σε όλο το μήκος της διαδρομής καταβάλλονται προσπάθειες για τη διατήρηση του απαραίτητου βάθους των υδάτων, με τη χρήση διαφόρων τύπων μηχανημάτων και τεχνικών, κυρίως εισαγόμενων από τη Ρωσία, πάντα με μεγάλο κόστος, όπως λένε ειδικοί σε διάφορους δημοσιογράφους των μέσων ενημέρωσης, φροντίζοντας να διατηρήσουν την ανωνυμία τους. Κατά την έναρξη λειτουργίας του λιμανιού, οι αρχές είχαν ανακοινώσει ότι η χωρητικότητά του έφτανε τα 17 εκατομμύρια τόνους φορτίου και 300.000 επιβάτες ετησίως, αλλά στη συνέχεια δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα στατιστικά στοιχεία σχετικά με την πραγματική διακίνηση εμπορευμάτων και ανθρώπων.
Οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι της Avaza και του Τουρκμενιστάν αμφιβάλλουν ότι τα εγγόνια τους θα μπορέσουν μια μέρα να δουν την Κασπία Θάλασσα και οι τουρίστες θα αναγκαστούν να διανύσουν εκατοντάδες χιλιόμετρα για να βρέξουν τα πόδια τους στη μεγαλύτερη αλμυρή λίμνη της γης, την αρχαία «θάλασσα του Χιρκάν» ή «κλειστή θάλασσα» λόγω του εξαιρετικού μεγέθους της, στην οποία εκβάλλουν οι μεγάλοι ποταμοί του Βόλγα, του Ουράλ και του Κούρα. Πρόκειται για το πραγματικό σύνορο μεταξύ Ευρώπης και Ασίας και μεταξύ πολλών διαφορετικών λαών της Ρωσίας, του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας, το οποίο συμβολικά γίνεται πλέον η έρημος που τους χωρίζει και τους απομακρύνει.