H οστεοθήκη του αδελφού του Ιησού θεωρείται «το πιο σημαντικό αντικείμενο από την εποχή του Χριστού»

Μία οστεοθήκη ηλικίας 2.000 ετών με χαραγμένο το όνομα του αδελφού του Ιησού που ανακαλύφθηκε το 1976 στο Ισραήλ και εκτίθεται στις ΗΠΑ θεωρείται «το πιο σημαντικό αντικείμενο από την εποχή του Χριστού».

Το ασβεστολιθικό κουτί, φέρει την επιγραφή "Ιάκωβος, γιος του Ιωσήφ, αδελφός του Ιησού", γραμμένη στα αρχαία αραμαϊκά.

Επειδή τα ονόματα αντιστοιχούν σε εκείνα του αδελφού και του πατέρα του Ιησού από τη Ναζαρέτ, πολλοί εικάζουν ότι το κουτί περιείχε κάποτε τα λείψανα του Ιακώβου του Δίκαιου, του πρώτου ηγέτη των Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ μετά τη σταύρωση.

Το ταφικό κουτί εκτίθεται επί του παρόντος στο Pullman Yards στην Ατλάντα, ως μέρος μιας έκθεσης με 350 ιστορικά αντικείμενα από την εποχή του Ιησού.

Ωστόσο, όπως πολλά βιβλικά αρχαιολογικά ευρήματα, το οστεοφυλάκιο ενεπλάκη σε διαμάχη λίγο μετά τη δημόσια αποκάλυψή του, το 2002.

Το 2003, ο ιδιοκτήτης του, Οντέντ Γκολάν, κατηγορήθηκε για πλαστογράφηση της επιγραφής, με τους ειδικούς να ισχυρίζονται ότι πρόσθεσε τη φράση «αδελφός του Ιησού στον ασβεστόλιθο.

Ο Γκολάν αγωνίστηκε για να καθαρίσει το όνομά του και μετά από μια δεκαετή δίκη, ο Ισραηλινός συλλέκτης αρχαιοτήτων αθωώθηκε. Ωστόσο, το μυστήριο του «κουτιού» παραμένει.

Αν και ο Γκολάν απαλλάχθηκε από όλες τις κατηγορίες, ο δικαστής δήλωσε ότι η ετυμηγορία «δεν σημαίνει ότι η επιγραφή στο οστεοφυλάκιο είναι αυθεντική ή ότι γράφτηκε πριν από 2.000 χρόνια».

«Πραγματοποιήσαμε αρκετές χημικές δοκιμές, ιδίως στην ίδια την επιγραφή, η οποία είναι το πιο κρίσιμο στοιχείο του οστεοφυλακίου», δήλωσε ο Γκολάν στο Crosswalk Headlines αυτή την εβδομάδα.

«Αποδείξαμε ότι ολόκληρη η επιγραφή είναι αυθεντική - χαράχθηκε πριν από αρκετές χιλιάδες χρόνια».

Αν είναι αυθεντικό, το οστεοφυλάκιο θα είναι η παλαιότερη φυσική απόδειξη του Ιησού.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου αιώνα, οι Εβραίοι τοποθετούσαν τους νεκρούς τους σε σπηλιές, ενώ αργότερα μάζευαν τα οστά για να τα τοποθετήσουν σε οστεοφυλάκια.

Η αυθεντικότητα του κουτιού αμφισβητείται περαιτέρω από ορισμένους θεολόγους που πιστεύουν ότι η Μαρία παρέμεινε παρθένα σε όλη της τη ζωή, γεγονός που υποδηλώνει ότι το οστεοφυλάκιο μπορεί να είναι πλαστό.

Η Βίβλος αναφέρει τα αδέλφια του Ιησού αρκετές φορές: Ιάκωβος, Ιούδας, Σίμων και Ιωσής. Το όνομα του Ιακώβου εμφανίζεται πάντα πρώτο, υποδηλώνοντας ότι ήταν ο μεγαλύτερος από αυτούς.

Επιπλέον, διάφορα βιβλικά χωρία υποδηλώνουν ότι ο Ιάκωβος και τα αδέλφια του δεν πίστεψαν αρχικά ότι ο Ιησούς ήταν ο γιος του Θεού.

Σύμφωνα με το κατά Μάρκο Ευαγγέλιο 3:21, όταν η οικογένεια του Ιησού άκουσε για τις πράξεις του, βγήκαν να τον "συλλάβουν", επειδή πίστευαν ότι "είχε χάσει τα λογικά του".
Λέγεται ότι ο Ιάκωβος πέθανε ως μάρτυρας είτε το 62 μ.Χ. από λιθοβολισμό με εντολή ενός αρχιερέα, είτε το 69 μ.Χ. όταν Γραμματείς και Φαρισαίοι τον πέταξαν από την κορυφή του Ναού και στη συνέχεια τον χτύπησαν μέχρι θανάτου με ρόπαλο.

Σύμφωνα με την πρώιμη εκκλησιαστική ιστορία, οι αρχιερείς είχαν ως αποστολή να εμποδίσουν τη διάδοση της ιδέας ότι ο Ιησούς ήταν ο Σωτήρας μετά τη σταύρωση.

Ο Γκολάν δήλωσε ότι αγόρασε το οστεοφυλάκιο του Ιακώβου όταν ήταν φοιτητής μηχανικής στο Ισραήλ.

Μια μελέτη το 2015 είχε ως στόχο να διαπιστώσει αν το οστεοφυλάκιο του Ιακώβου μπορεί να προέρχεται από έναν τάφο που πιστεύεται ότι ανήκε στην οικογένεια του Ιησού.
Ο τάφος Talpiot βρέθηκε νότια της Παλιάς Πόλης στην Ανατολική Ιερουσαλήμ το 1980 και περιείχε έξι ταφικά κουτιά με τα ονόματα του αδελφού, του πατέρα και της μητέρας του Ιησού.

Οι ερευνητές διεξήγαγαν χημική ανάλυση στο οστεοφυλάκιο του Ιακώβου, διαπιστώνοντας ότι περιείχε υπογραφές από τα κουτιά που βρέθηκαν στον οικογενειακό τάφο.

Ένα άλλο τεχνούργημα με το όνομα του αδελφού του Ιησού βρέθηκε το 2017 - ένα αιρετικό έγγραφο 1.600 ετών που περιγράφει πώς ο Ιησούς μεταδίδει τη γνώση του ουρανού και των μελλοντικών γεγονότων, συμπεριλαμβανομένου του αναπόφευκτου θανάτου του Ιακώβου.

Το κείμενο, από την ιστορία "Πρώτη Αποκάλυψη του Ιακώβου", αναφέρεται στον Ιάκωβο ως αδελφό του Ιησού, αν και "όχι ουσιαστικά".

Η ιστορία θεωρήθηκε "απαγορευμένη" επειδή δεν επιτρέπονταν γραπτά που προσέθεταν ή άλλαζαν με οποιονδήποτε τρόπο την υπάρχουσα Καινή Διαθήκη.

Αποτελεί μέρος της βιβλιοθήκης του Ναγκ Χαμάντι, μιας σειράς 52 θρησκευτικών χειρογράφων που γράφτηκαν κάποια στιγμή μεταξύ του 2ου και του 6ου αιώνα μ.Χ.

Εκτείνονται σε 13 δερματόδετους περγαμηνένιους κώδικες που βρέθηκαν θαμμένοι στην Αίγυπτο και ανήκουν σε μια αιρετική παράδοση γνωστή ως Γνωστικισμός - μια πρώιμη, μυστηριώδης μορφή του Χριστιανισμού.