«Μία ανάσα» από τον ήλιο διαστημόπλοιο της ΝΑSA: Η ιστορική αποστολή στους... 1000 βαθμούς Κελσίου

Το ταχύτερο ανθρωπογενές αντικείμενο τρέχει προς τον ήλιο αυτή τη στιγμή, πλησιάζοντας με ταχύτητες 430.000 mph — και σήμερα (24/12) αναμένεται να γράψει ιστορία. Το διαστημόπλοιο Parker Solar Probe της NASA που συλλέγει βασικά δεδομένα που μπορούν να βοηθήσουν στην ενημέρωση των μοντέλων πρόβλεψης στη Γη, θα πετάξει σε απόσταση 3,8 εκατομμυρίων μιλίων από την επιφάνεια του ήλιου.

Το Parker Solar Probe της NASA εκτοξεύτηκε το 2018 και έχει ολοκληρώσει 21 κοντινές πτήσεις γύρω από τον ήλιο. Ωστόσο, η αποστολή του την παραμονή των Χριστουγέννων δεν θα μοιάζει με καμία άλλη. Το διαστημόπλοιο πρόκειται να πετάξει όσο πιο κοντά στον ήλιο από οποιοδήποτε ανθρώπινο αντικείμενο. Η αποστολή θα το φέρει πιο κοντά από οποιαδήποτε προηγούμενη ή προγραμματισμένη μελλοντική προσέγγιση.

Εάν όλα πάνε καλά, το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο θα φτάσει σε απόσταση 3,8 εκατομμυρίων μιλίων από την ηλιακή επιφάνεια. Η NASA αναμένει ότι το διαστημικό σκάφος θα βρεθεί σε θερμοκρασίες 1.800 βαθμών Φαρενάιτ (982 βαθμούς Κελσίου), κάτι που δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόβλημα, καθώς η προστατευτική θερμική ασπίδα του είναι σχεδιασμένη να αντέχει σε θερμοκρασίες άνω των 2.500 βαθμών Φαρενάιτ.

«Είναι ο,τι πιο κοντινό έχουμε βρεθεί στην ανώτερη ατμόσφαιρα του ήλιου. Στην πραγματικότητα αγγίζουμε τον ήλιο με την πρώτη αποστολή της ανθρωπότητας σε ένα αστέρι», είπε ο Joe Westlake, Διευθυντής του Τμήματος Ηλιοφυσικής της Διεύθυνσης Επιστημονικής Αποστολής της NASA

Η πτήση της παραμονής των Χριστουγέννων είναι μία στιγμή που η NASA προετοίμαζε εδώ και χρόνια. «Αυτή η στενή προσέγγιση είναι δυνατή μόνο λόγω του τροχιακού σχεδιασμού της αποστολής», είπε ένας εκπρόσωπος της NASA στο Business Insider «Το διαστημόπλοιο έπρεπε να ρίξει πολλή τροχιακή ενέργεια για να φτάσει τόσο κοντά στον ήλιο, γι' αυτό χρειάστηκαν αρκετά χρόνια», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος. Με τα χρόνια, το Parker Solar Probe, περίπου στο μέγεθος ενός μικρού αυτοκινήτου, έκανε όλο και πιο κοντινές πτήσεις.

Για παράδειγμα, τον Σεπτέμβριο του 2020, πέταξε σε απόσταση 8,4 εκατομμυρίων μιλίων από την ηλιακή επιφάνεια. Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2023, έφτασε τα 4,5 εκατομμύρια μίλια. Όταν το διαστημόπλοιο κάνει αυτές τις κοντινές προσεγγίσεις, διακόπτει την επικοινωνία με τη Γη και πετάει αυτόνομα, οδηγώντας τον εαυτό του μέσα από την σκληρή ανώτερη ατμόσφαιρα του ήλιου.

Η NASA είχε για τελευταία φορά «νέα» από το Parker Solar Probe στις 22 Δεκεμβρίου και αναμένει να το ακούσει ξανά γύρω στα μεσάνυχτα μεταξύ Πέμπτης και Παρασκευής, είπε ο Nour Rawafi, επιστήμονας του έργου Parker Solar Probe στο Johns Hopkins Applied Physics Lab, κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης ζωντανής ροής της NASA.

Ενώ το να πετάς τόσο κοντά στον ήλιο δεν υπόσχεται να ανακαλύψει εξωγήινη ζωή ή να ανοίξει το δρόμο για μελλοντικές αποστολές πληρώματος που θα περπατήσουν στην ηλιακή επιφάνεια, η αποστολή του Parker Solar Probe είναι, αναμφισβήτητα, πιο σημαντική.

Η ιστορική αποστολή θα μπορούσε να βοηθήσει την ανθρωπότητα να λύσει μερικά από τα μεγαλύτερα ερωτήματα του κόσμου. Σε μεγάλη κλίμακα, η κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του ήλιου μας μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς ξεκίνησε η ζωή στη Γη και πού μπορεί να υπάρχει αλλού στο σύμπαν.

Επίσης, μελετώντας το δικό μας αστέρι από κοντά, μπορούμε να μάθουμε πώς αλληλεπιδρούν άλλα αστέρια στο σύμπαν «με τα δισεκατομμύρια και δισεκατομμύρια άλλους πλανήτες που μπορεί να είναι ή όχι σαν τους δικούς μας», λέει ο Alex Young, αναπληρωτής διευθυντής επιστημονικής επικοινωνίας στο Τμήμα Επιστήμης Ηλιοφυσικής της NASA

Το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει ο ήλιος στους επιστήμονες κατά τη διάρκεια της επερχόμενης προσέγγισης του Parker Solar Probe είναι «μία από τις ισχυρότερες εκρήξεις που έγιναν ποτέ». Ο ήλιος βρίσκεται επί του παρόντος στο ηλιακό μέγιστο - μια περίοδο μέγιστης ηλιακής μαγνητικής δραστηριότητας που διαρκεί ένα έως δύο χρόνια και προκαλεί ισχυρές εκλάμψεις, εκρήξεις και εκτοξεύσεις.

Μερικές φορές, τα φορτισμένα σωματίδια από αυτές τις εκρήξεις φτάνουν στη Γη. Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να διαταράξει τους δορυφόρους, να μπερδευτεί με το GPS και, στη συνέχεια, τις πτήσεις εδάφους. Μπορεί επίσης να εκθέσει τους αστροναύτες σε υψηλά επίπεδα διαστημικής ακτινοβολίας.