Κέιτ Μίντλετον: Το μήνυμά της για τα Χριστούγεννα μετά την περιπέτεια της υγείας της
Η πριγκίπισσα της Ουαλίας, Κέιτ Μίντλετον εμφανίστηκε συγκινημένη στην ετήσια χριστουγεννιάτικη συναυλία στο Αβαείο του Γουέστμινστερ στο Λονδίνο, στην οποία συμμετείχε παραδοσιακά μαζί με τον πρίγκιπα Ουίλιαμ και τα τρία παιδιά τους.
Η 42χρονη Κέιτ διοργάνωσε την τέταρτη ετήσια λειτουργία μετά από μια δύσκολη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο και όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα επάνω της. Στη λειτουργία, η οποία γυρίστηκε νωρίτερα αυτό το μήνα, συμμετείχαν μέλη της βασιλικής οικογένειας, μεταξύ των οποίων και τα παιδιά του πριγκιπικού ζεύγους, Τζορτζ, Σαρλότ και Λούις.
Ήταν μέρος ενός ειδικού προγράμματος με τίτλο «Royal Carols: Together At Christmas». Στο τελευταίο τροπάριο, το Hark The Herald Angels Sing, η πριγκίπισσα δεν έκρυψε τη συγκίνησή της καθώς έφτανε στο τέλος η τελετή, κρατώντας στα χέρια της ένα κερί.
Στο μήνυμά της στην αρχή της συναυλίας, η Κέιτ κάλεσε τους ανθρώπους να «επιβραδύνουν και να σκεφτούν τα βαθύτερα πράγματα που μας συνδέουν όλους» και να στραφούν στην «αγάπη, όχι στον φόβο». Μίλησε για τη σημασία της αγάπης και της ενσυναίσθησης, μετά από μία δύσκολη χρονιά τόσο για την ίδια όσο και για τη βασιλική οικογένεια.
Το ειλικρινές της μήνυμα δόθηκε επίσης και σε επιστολή προς κάθε καλεσμένο της συναυλίας στις 6 Δεκεμβρίου και σε 15 περιφερειακές κοινοτικές υπηρεσίες.
«Τα Χριστούγεννα είναι μια από τις αγαπημένες μου εποχές του χρόνου, είναι η εποχή των δώρων, αλλά είναι επίσης μια εποχή για να επιβραδύνουμε και να σκεφτούμε τα βαθύτερα πράγματα που μας συνδέουν όλους. Όταν σταματάμε και απομακρυνόμαστε από τις πιέσεις της καθημερινής ζωής, βρίσκουμε το χώρο να ζήσουμε τη ζωή μας με ανοιχτή καρδιά, με αγάπη, καλοσύνη και συγχώρεση, κάτι που αποτελεί μεγάλο μέρος του πνεύματος των Χριστουγέννων.
Η χριστουγεννιάτικη ιστορία μας ενθαρρύνει να σκεφτούμε τις εμπειρίες και τα συναισθήματα των άλλων. Αντανακλά επίσης τα δικά μας τρωτά σημεία και μας υπενθυμίζει τη σημασία του να δίνουμε και να λαμβάνουμε ενσυναίσθηση, καθώς και το πόσο πολύ χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον παρά τις διαφορές μας. Πάνω απ’ όλα, μας ενθαρρύνει να στραφούμε στην αγάπη και όχι στον φόβο».