Πτώση αεροπλάνου στο Καζακστάν: Μια σύμπτωση 21 χρόνια πριν και οι μοιραίες συγκρίσεις με άλλη πτήση
Καζακστάν: Μνήμες ενός αεροσκάφους που είχε χτυπηθεί από πύραυλο το 2003 και παρόλα αυτά κατάφερε να προσγειωθεί με ασφάλεια
Η συντριβή του αεροσκάφους του Αζερμπαϊτζάν στο Καζακστάν έχει προκαλέσει πληθώρα εικασιών, με πολλούς να υποπτεύονται ότι το αεροσκάφος θα μπορούσε να χτυπηθεί από ρωσικό πύραυλο εδάφους-αέρος.
Ωστόσο, το τραγικό περιστατικό αναβίωσε και τις μνήμες ενός αεροσκάφους που είχε χτυπηθεί από πύραυλο το 2003 και παρόλα αυτά κατάφερε να προσγειωθεί με ασφάλεια χωρίς θύματα.
Αυτή η ιστορία αφορά ένα αεροσκάφος μεταφοράς εμπορευμάτων Airbus A300B2-200F που ανήκε τότε στο βελγικό τμήμα της European Air Transport και λειτουργούσε ως DHL Express, μια εταιρεία logistics που πραγματοποιεί παραδόσεις σε υπεράκτιες περιοχές.
Στις 22 Νοεμβρίου 2003, το αεροσκάφος απογειώθηκε από το Διεθνές Αεροδρόμιο της Βαγδάτης (BGW). Το αεροσκάφος είχε προορισμό το Διεθνές Αεροδρόμιο του Μπαχρέιν (BAH), το οποίο ήταν τότε κόμβος της DHL International Aviation Middle East.
Το αεροπλάνο είχε τριμελές πλήρωμα εκείνη τη μοιραία ημέρα: δύο Βέλγους πιλότους και έναν Σκωτσέζο μηχανικό πτήσης. Ο κυβερνήτης αυτής της πτήσης είχε 3.300 ώρες πτήσης, περισσότερες από τις μισές από τις οποίες ήταν στο A300.
Ο πρώτος αξιωματικός του πληρώματος είχε 1.275 ώρες πτήσης και ο μηχανικός πτήσης είχε την εντυπωσιακή εμπειρία των 13.400 ωρών πτήσης. Καθώς επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο, δεν γνώριζαν ότι τους περίμενε η πιο δύσκολη μέρα της ζωής τους. Ωστόσο, γνώριζαν ότι ήταν ταραγμένοι καιροί και ότι όλα τα αεροσκάφη που εκτελούσαν πτήσεις στην περιοχή ήταν ευάλωτα σε επιθέσεις.
Όπως αναφέρει το eurasiantimes.com, μόλις το αεροσκάφος απογειώθηκε, το πλήρωμα αποφάσισε να ανέβει γρήγορα για να ελαχιστοποιήσει την πιθανότητα να φτάσει και να χτυπήσει το αεροσκάφος ένας πύραυλος εδάφους-αέρος.
Το ιστορικό του συμβάντος
Σύμφωνα με τις διαθέσιμες στο κοινό πληροφορίες, ένας πύραυλος εδάφους-αέρος εκτοξεύθηκε εναντίον του αεροσκάφους από μια ομάδα μαχητών της παραστρατιωτικής ομάδας Fedayeen Saddam. Το A300 είχε φτάσει σε ύψος 8.000 ποδών όταν ο πύραυλος 9K34 Strela-3 σοβιετικής προέλευσης έπληξε το αεροσκάφος μεταξύ της αριστερής πτέρυγας και του κινητήρα.
Προκλήθηκε πυρκαγιά και η πρόσκρουση προκάλεσε πλήρη απώλεια υδραυλικής πίεσης στο σύστημα ελέγχου πτήσης του A300. Το υδραυλικό σύστημα ενός αεροσκάφους επιτρέπει την ανύψωση και το κατέβασμα του συστήματος προσγείωσης.
Το σύστημα προσγείωσης είναι ένας μεγάλος, περίπλοκος μηχανισμός που χρησιμοποιεί πολλή ενέργεια. Η ισχύς αυτή προέρχεται από υδραυλικά συστήματα, τα οποία επιτρέπουν την ταχεία και αποτελεσματική ανύψωση και καθέλκυση του συστήματος προσγείωσης.
Έτσι, λόγω της απώλειας των υδραυλικών συστημάτων, έγινε δύσκολος ο έλεγχος του αεροσκάφους και η κλίση του άρχισε να ταλαντεύεται από τη μύτη προς τα πάνω στη μύτη προς τα κάτω πολύ γρήγορα. Το πλήρωμα είχε ουσιαστικά χάσει τον έλεγχο του πηδαλίου, των ανυψωτήρων και άλλων εργαλείων μετά την πρόσκρουση του πυραύλου στο αεροσκάφος.
Χωρίς πρόσβαση στο σύστημα ελέγχου πτήσης, το πλήρωμα αναγκάστηκε να κατευθύνει το A300 χρησιμοποιώντας τους κινητήρες του. Το σύστημα προσγείωσης αναπτύχθηκε για να επιβραδύνει το αεροσκάφος επειδή έπρεπε να προσγειωθεί αμέσως. Ωστόσο, το πλήρωμα χρειάστηκε περίπου δέκα λεπτά για να προσαρμοστεί στη νέα μέθοδο πτήσης του αεροσκάφους χρησιμοποιώντας μόνο τη δύναμη των κινητήρων.
Όσο εντυπωσιακό κι αν ήταν, το πλήρωμα έμαθε να διαχειρίζεται στροφές, αναβάσεις και καθόδους με την ισχύ του κινητήρα μέσα σε μόλις δέκα λεπτά.
Το αεροσκάφος έπρεπε να επιστρέψει
Λόγω της ασταθούς ατμόσφαιρας που επικρατούσε στη χώρα, το καλύτερο στοίχημα για το πλήρωμα ήταν να καταφέρει να επιστρέψει εκεί από όπου ήρθε: στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Βαγδάτης.
Το αεροσκάφος είχε επίσης διαρροή καυσίμων από την κατεστραμμένη αριστερή του πτέρυγα, οπότε η προσέγγιση έπρεπε να γίνει εξαιρετικά προσεκτικά. Ο μηχανικός πτήσης έπρεπε να παρακολουθεί συνεχώς τον κινητήρα λόγω της ζημιάς στην αριστερή πτέρυγα και της απώλειας καυσίμου- αν η ροή καυσίμου της αριστερής πλευράς διακόπτονταν, θα έπρεπε να τροφοδοτεί καύσιμα από τη δεξιά δεξαμενή για να κρατήσει τον κινητήρα σε κίνηση. Η ακριβής ρύθμιση της ισχύος κάθε κινητήρα τζετ ήταν απαραίτητη για την επιβίωση.
Αυτό σήμαινε ότι μια διακοπή της ισχύος του αριστερού κινητήρα θα μπορούσε να συντελέσει κίνδυνο. Εξάλλου, η βασική μέθοδος κατεύθυνσης του αεροσκάφους με βάση την ώθηση εξαρτιόταν από την ικανότητα ακριβούς ρύθμισης κάθε ενός από τους δύο στροβιλοκινητήρες. Το καύσιμο θα έπρεπε να τροφοδοτηθεί από τη δεξαμενή της δεξιάς πλευράς, εάν είχε διακοπεί η τροφοδοσία καυσίμου του αριστερού κινητήρα.
Ο αρχικός στόχος του πληρώματος ήταν να προσγειωθεί στον διάδρομο 33R μήκους 4.000 μέτρων στη Βαγδάτη. Όμως, σε μια πρωτοφανή τροπή των γεγονότων, το παραστρατημένο A300 άρχισε να χάνει την κατεύθυνση καθώς κατέβαινε κοντά στο αεροδρόμιο, καθιστώντας τον πολύ μικρότερο διάδρομο 33L, την ιδανική επιλογή σε αυτή την περίπτωση.
Η αρχική προσπάθεια προσγείωσης του A300 ήταν ανεπιτυχής. Στη δεύτερη προσπάθεια, 16 λεπτά αργότερα, το αεροπλάνο πραγματοποίησε τελικά επιτυχή προσγείωση στον διάδρομο 33L. Το αεροσκάφος αντιμετώπισε αναταράξεις και κουνήθηκε ελαφρά λίγο πριν από την προσγείωση, με αποτέλεσμα να χρειαστεί διόρθωση της ώσης. Μετά τον έλεγχο της κύλισης, το A300 πραγματοποίησε τελικά μια εκτός κέντρου προσγείωση και ενεργοποίησε αμέσως τους αντίστροφους προωθητήρες του.
Έχασε την ικανότητά του να παραμείνει στην ευθεία διαδρομή του διαδρόμου προσγείωσης και στράφηκε στους κοντινούς αμμόλοφους. Μετά από αρκετές εκατοντάδες μέτρα, το χτυπημένο αεροσκάφος τελικά σταμάτησε. Το περιστατικό θεωρήθηκε ως κάτι λιγότερο από θαύμα, επειδή το πλήρωμα επέζησε παρά το γεγονός ότι χτυπήθηκε από πύραυλο. Επιπλέον, αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένα αεροσκάφος προσγειώθηκε επιτυχώς χωρίς υδραυλικά και μόνο με τη δύναμη του κινητήρα.
Όλα τα μέλη του πληρώματος τιμήθηκαν με πολλά σημαντικά βραβεία για τη γενναιότητά τους και το υψηλό επίπεδο δεξιοτήτων και επαγγελματισμού που επέδειξαν στην κρίση.
.jpg)
.jpg)
