Ντέμι Μουρ: «Κάποτε βασάνιζα το σώμα μου με ''τρελή'' δίαιτα και άσκηση»

Η Ντέμι Μουρ παραδέχεται ότι συνήθιζε να «βασανίζει» το σώμα της με «τρελές» προπονήσεις, καθώς κοσμεί το εξώφυλλο του τεύχους World's Most Beautiful του περιοδικού PEOPLE.

Η σταρ του Χόλιγουντ θυμάται τα «βασανιστήρια» που υπέβαλε το σώμα της στις αρχές της καριέρας της. Η 62χρονη πρωταγωνίστρια του «Substance», έχει μιλήσει και στο παρελθόν για τα αυστηρά προγράμματα διατροφής και άσκησης που διατήρησε για ρόλους της σε ταινίες όπως το «Striptease» του 1996 και το «G.I. Jane» την επόμενη χρονιά. «Εννοώ, τρελά πράγματα δίαιτα και άσκηση, ποδηλασία από το Μαλιμπού και περίπου 26 μίλια μέχρι το Paramount», θυμάται στο άρθρο του εξωφύλλου αυτής της εβδομάδας. «Όλα αυτά επειδή είχα δώσει τόσο μεγάλη αξία στο πώς ήταν η εξωτερική μου εμφάνιση». Η Μουρ επιμένει ότι η μεγαλύτερη διαφορά για εκείνη σήμερα είναι ότι «έχει να κάνει πολύ περισσότερο με τη συνολική μου υγεία και ευεξία. Έχει να κάνει πολύ περισσότερο με τη μακροζωία και την ποιότητα ζωής. Και νομίζω ότι έχω εξελιχθεί σε μεγαλύτερη ευγένεια απέναντι στον εαυτό μου».

Η ηθοποιός παραδέχεται ότι ήταν «τόσο σκληρή και είχε μια πολύ πιο ανταγωνιστική σχέση με το σώμα της. Και ευθέως, απλώς τιμωρούσα τον εαυτό μου», λέει. «Και σε αυτή την επιθυμία να το κυριαρχήσω σε σχέση με τώρα, έχω μια πολύ πιο διαισθητική, χαλαρή, εμπιστευτική σχέση με το σώμα μου».

Το σημείο καμπής για την ηθοποιό ήρθε μετά την ολοκλήρωση της ταινίας G.I. Jane: «Είχα μεταμορφώσει το σώμα μου πολλές φορές, και προφανώς ήταν ένα πολύ μεγαλύτερο, μυώδες σώμα. Και είχα αυτή την απίστευτη εμπειρία σε αυτή την ταινία, και είχα βιώσει αυτή την αίσθηση δύναμης», εξηγεί. «Αλλά συνειδητοποίησα ότι δεν το ήθελα αυτό. Ήθελα απλώς να το έχω μέσα μου. Και νομίζω ότι ήμουν εξαντλημένη από το να το υποβάλλω σε τόσα πολλά για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα».

Λέει ότι αυτή η συνειδητοποίηση της επέτρεψε να απελευθερώθει σε ό,τι αφορά στη διατροφή και την άσκησή της. «Σταμάτησα να προσπαθώ να ελέγχω το φαγητό μου και είχα μια στιγμή παράδοσης όπου απλώς το άφησα και κατάλαβα πραγματικά τι σήμαινε να αποδέχομαι το σώμα μου όπως είναι, παρόλο που δεν είναι το σώμα που ήθελα. Πραγματικά το άφησα», θυμάται. «Απλώς ζήτησα να έχω το φυσικό μου μέγεθος επειδή δεν ήξερα πια τι ήταν. Είχα τρεις εγκυμοσύνες. Είχα κάνει όλη αυτή τη δίαιτα και την άσκηση και την είχα ελέγξει και την είχα αλλάξει. Και δεν ήξερα. Έτσι απλώς το άφησα».

Για την αποδοχή της γήρανσης, η Μουρ παραδέχεται ότι το πιο σημαντικό πράγμα «είναι η πραγματική αποδοχή του ποιοι είμαστε, όπως είμαστε, όποια στιγμή κι αν είναι αυτή», λέει. «Έχω μεγαλύτερη εκτίμηση για όλα όσα έχει περάσει το σώμα μου και με έφερε στο τώρα. Όπως το πόσο απίστευτο είναι ότι το σώμα μου μεγάλωσε τρεις ανθρώπους και έχω συνολικά απίστευτη υγεία. Αυτό δεν σημαίνει ότι μερικές φορές κοιτάζομαι στον καθρέφτη και δεν σκέφτομαι, "Θεέ μου, φαίνομαι γριά" ή "Ω, το πρόσωπό μου καταρρέει", το κάνω. Αλλά ταυτόχρονα μπορώ να αποδεχτώ ότι εκεί είμαι σήμερα και να ξέρω ότι η διαφορά είναι ότι αυτό δεν καθορίζει την αξία μου ή ποιος είμαι"».